[[File:Édit de Fontainebleau. Page 1 - Archives Nationales - AE-II-887.jpg|thumb|Έδικτο του Φονταινεμπλώ]]
Το '''Έδικτο του Φονταινεμπλώ''' ([[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: Édit de Fontainebleau, Οκτώβριος [[1685]]) ήταν ένα [[έδικτο]] του [[Λουδοβίκος ΙΔ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου ΙΔ΄ της Γαλλίας]]. Με αυτό ανακαλούντανανεκλήθη το [[Έδικτο της Νάντης]] ([[1598]]) με το οποίο ο [[Ερρίκος Δ΄ της Γαλλίας|Ερρίκος Δ΄]] το 1598 είχε παραχωρήσει κάποιες ελευθερίες στους [[Ουγενότοι|Ουγενότους]] και δινότανδόθηκε εντολή για την καταστροφή των εκκλησιών των Ουγενότων, καθώς και για κλείσιμο των προτεσταντικών σχολείων.<ref>{{Cite web|url=https://museeprotestant.org/notice/ledit-de-fontainebleau-ou-la-revocation-1685/|title=museeprotestant.org/notice/ledit-de-fontainebleau-ou-la-revocation-1685/|last=.}}</ref> Ως αποτέλεσμα, ένας σημαντικός αριθμός Ουγενότων (οι εκτιμήσεις κυμαίνονται από 200.000 ως 500.000)<ref>{{Cite web|url=https://histoire-image.org/de/etudes/edit-fontainebleau|title=histoire-image.org/de/etudes/edit-fontainebleau|last=.}}</ref> εγκατέλειψε τη Γαλλία για την [[Αγγλία]], τη [[Δανία]] και τις περιοχές που σήμερα αποτελούν τις [[ΗΠΑ]] και τη Γερμανία. Η [[Φραγκίσκη του Μαιντενόν|Μαντάμ ντε Μεντνόν (Mme de Maintenon)]], η βαθιά καθολική δεύτερη σύζυγος του Λουδοβίκου ΙΔ΄, πιθανότατα άσκησε σημαντικά επιρροή στην απόφαση του συζύγου της να ανακαλέσει το έδικτο του Ερρίκου Δ΄. Επιπλέον, σημαντικό μερίδιο της ευθύνης θεωρείται ότι έχει και ο εξομολόγος και πνευματικός της, Φρανσουά ντε λα Σεζ (François de la Chaise).
Η '''Ανάκληση του Διατάγματος της Νάντης''', όπως συχνά αποκαλείται το έδικτο, κατέστρεψε το πνεύμα θρησκευτικής ανοχής που επικρατούσε στη Γαλλία για περίπου έναν αιώνα και την έφερε σε μια κατάσταση παρόμοια με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή σε μια κατάσταση θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Τα αποτελέσματα ήταν μάλλον αρνητικά για τη Γαλλία, καθώς πολλοί διανοούμενοι και επιστήμονες εγκατέλειψαν τη χώρα, ενώ επίσης έφυγαν αξιόλογοι τεχνίτες όπως ο Ντανιέλ Μαρό (Daniel Marot). Με τη φυγή των Ουγενότων η Γαλλία έχασε σε τεχνογνωσία (ειδικά στην κατεργασία του ασημιού και του γυαλιού) και σε πολιτισμική ποικιλία. Αρκετοί μονάρχες γειτονικών χωρών ενθάρρυναν τους Ουγενότους να έρθουν στη χώρα τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον Γουλιέλμο του Βρανδεμβούργου, που εξέδωσε το [[έδικτο του Πότσνταμ]] με αυτό τον σκοπό. Ως αποτέλεσμα, το [[1700]] περίπου το 20% των κατοίκων του Βερολίνου ήταν Ουγενότοι. ▼
▲Η '''Ανάκληση του Διατάγματος της Νάντης''', <ref>{{Cite web|url=https://www.axl.cefan.ulaval.ca/francophonie/Edit_de_Fontainebleau-1685.htm|title=axl.cefan.ulaval.ca/francophonie/Edit_de_Fontainebleau-1685|last=.}}</ref>όπως συχνά αποκαλείται το έδικτο, κατέστρεψε το πνεύμα θρησκευτικής ανοχής που επικρατούσε στη Γαλλία για περίπου έναν αιώνα και την έφερε σε μια κατάσταση παρόμοια με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες, δηλαδή σε μια κατάσταση θρησκευτικής μισαλλοδοξίας. Τα αποτελέσματα ήταν μάλλον αρνητικά για τη Γαλλία, καθώς πολλοί διανοούμενοι και επιστήμονες εγκατέλειψαν τη χώρα, ενώ επίσης έφυγαν αξιόλογοι τεχνίτες,<ref>{{Cite web|url=https://www.herodote.net/18_octobre_1685-evenement-16851018.php|title=herodote.net/18_octobre_1685-evenement-1685|last=.}}</ref> όπως ο Ντανιέλ Μαρό (Daniel Marot). Με τη φυγή των Ουγενότων η Γαλλία έχασε σε τεχνογνωσία (ειδικά στην κατεργασία του ασημιού και του γυαλιού) και σε πολιτισμική ποικιλία. Αρκετοί μονάρχες γειτονικών χωρών ενθάρρυναν τους Ουγενότους να έρθουν στη χώρα τους, με χαρακτηριστικό παράδειγμα τον [[Φρειδερίκος Γουλιέλμος του Βρανδεμβούργου|Γουλιέλμο του Βρανδεμβούργου,]] που εξέδωσε το [[έδικτο του Πότσνταμ]] με αυτό τον σκοπό. <ref>{{Cite web|url=http://www.huguenot-museum-germany.com/huguenots/edicts/04-a-edict-potsdam-1685.pdf|title=huguenot-museum-germany.com/huguenots/edicts/04-a-edict-potsdam-1685.pdf|last=.}}</ref>Ως αποτέλεσμα, το [[1700]] περίπου το 20% των κατοίκων του [[Βερολίνο|Βερολίνου]] ήταν Ουγενότοι.
