Ιωάννης Παπαδιαμαντόπουλος (Πρεσβύτερος): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

*Γεννήθηκε στην Κόρινθο το 1766 ο πατέρας του ήταν απο την Ήπειρο.Πολυ μικρός μένει ορφανός απο μάνα και πατέρα και αναγκάζετε να εγκατασταθή στην [[Πάτρα]] κοντά στον θείο του Αναστάσιο ο οποίος ζούσε εκεί.Ασχολείθηκε με το εμπόριο σταφίδας και το [[1800]] παντρέυεται την Ελένη Καλαμογδάρτη.Έκανε πολή μεγάλη περιουσία και υπήρξε ο πλουσιότερος των Πατρινών στα χρόνια πριν την επανάσταση,Εόιχε πολλή ακίνητη περιουσία στην συοικία του Αγίου Δημητρίου όπου ήταν και το σπίτι του .Την περιουσία αυτή την διέθεσε μετά τον αγώνα σρην πόλη όπου και κατασκευάστηκε πλατεία όπου σήμερα φέρη και το ονομά του.,Απο το σπίτι του ξεκίνησε στις 21 Μαρτίου [[1821]] ο ξεσηκωμός των Πατρινών και εκεί έγινε στην Πάτρα η πρώτη μάχη του αγώνα όταν οι Τούρκοι επειχήρησαν να το καταλάβουν ανεπυτιχός.Διέθεσε όλη του την περιουσία στον αγώνα παρακεινόντας τους Έλληνες και κουβαλόντας πολεμοφόδεια απο την [[Ιταλία]] πληρωμένα όλα απο τον ίδιο.Τον Ιούνιο του 1821 επιστρέφει απο την Ιταλία με πλοίο γεμάτο πολεμοφόδεια,και παρόλο το κυνήγι των Αγγλικών πλοίων στον Πατραικό καταφέρνη να τα μεταφέρη με μικρά σκάφη απο το Μεσολόγγι όπου άραξε στην Πάτρα.Πάιρνη μέρος σε πολλές μάχες και τον Μάρτιο του 1822 διορίζετε γενικός φρούραρχος του στρατοπέδου Πατρών και συμετείχε στην παραλαβή του κάστρου του Ναυπλίου.Διαχειρήστηκε τον στόλο της Ύδρας των Σπετσών αλλά και τις εισφορές της Ηλείας στον αγώνα.Σειμετείχε πολεμόντας στην δέυτερη πολιορκία του Μεσολογγίου απο τον Μάρτη του [[1825]] ,Παρόλο που είχε φτασει 62 ετών πηγαινοερχόταν στην Ζάκυνθο αγοράζοντας και κουβαλώντας πολεμοφόδεια και τρόφιμα για τους πολιορκημένους, τότε έβλεπε και την οικογρνριά του που την μεταφέρη από την Πάτρα στην Ζακυνθο .Συμετείχε στην ηρωική έξοδο των ελέυθερων πολιορκημένων του Μεσολογγίου αλλά συνελήυθη αιχμάλωτος και αποκεφαλίστηκε.Η οικογενέία του με το ΄τελος της επανάστασης γύρισε στην Πάτρα και Απογονός του είναι ο Πατρινός ποιητής [[Ζάν Μορέας]].Η Πάτρα για να τον τιμήση έδωσε το ονομά του στον δρόμο όπου βρίσκετε ακόμα και σήμερα το σπίτι του και σε πλατεία στην ίδια συνοικία.