Τίρσο δε Μολίνα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το δράμα του με τον τίτλο '''«Ο Απατεώνας της Σεβίλης και ο πέτρινος συνδαιτυμόνας»''' (El Burlador de Sevilla y combidado de piedra ― '':ελλ. μτφ. [[Ιουλία Ιατρίδη|Ιουλίας Ιατρίδη]] με τίτλο «Δον Χουάν Τενόριο» -"Εκδόσεις των Φίλων", 1972''), που πρωτοδημοσιεύτηκε το 1630, έφερε για πρώτη φορά στη σκηνή το θρύλο του Δον Ζουάν Τενόριο, του διάσημου για τις ερωτικές του περιπέτειες ήρωα-απατεώνα, την προσωπικότητα του οποίου έπλασε ο Τίρσο δε Μολίνα με μοναδική πρωτοτυπία, γεγονός που προκαλεί ιδιαίτερη εντύπωση, δεδομένου ότι ήταν ιερωμένος της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας. ToΤο θεατρικό αυτό δράμα του Τίρσο δε Μολίνα ενέπνευσε στο χώρο της μουσικής τον "Ντον Τζοβάνι" του Μότσαρτ.

Κάποιες από τις κωμωδίες του, ο Τίρσο δε Μολίνα τις έγραψε σε συνεργασία με τον συγγραφέα [[Χουάν Ρουίθ δε Αλαρκόν]] (Juan Ruiz de Alarcόn, περ. 1550 – 1639). ToΤο ιδιοφυές όμως ταλέντο του προκάλεσε κατά καιρούς έντονες αντιδράσεις στην συντηρητική κοινωνία της Μαδρίτης και στους κόλπους της καθολικής εκκλησίας, έτσι ώστε κάποια από τα θεατρικά έργα του καταδικάστηκαν ως προσβλητικά και ανήθικα.