Δυναστεία Τσινγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η δυναστεία ξεκίνησε το 1616 από τον ηγεμόνα Νουρχάτσι, του οίκου [[Αϊσίν Γκιόρο]] της εθνότητας των [[Μαντσού]], σε εδάφη πέρα από το [[Σινικό Τείχος]], τα οποία κατοικούνταν από λαούς που μιλούσαν τις [[Τουνγκουζικές γλώσσες]], αλλά σήμερα αποτελούν τις τρεις βορειοανατολικές επαρχίες της Κίνας (γνωστές και ως [[Μαντζουρία]]). Οι [[Μαντσού]] εθνοτικά και πολιτισμικά έχουν συγγένεια με τα τουρκικά και μογγολικά φύλα της [[Ευρασιατική στέπα|Μεγάλης Ευρασιατικής Στέππας]], αλλά και σημαντικές διαφορές, καθώς δεν υπήρξαν ποτέ 100% νομάδες στον τρόπο ζωής τους. Ωστόσο, όπως οι Μογγόλοι και οι Τούρκοι, είχαν γίνει διάσημοι για την πολεμική ικανότητά τους ως ιππείς.

 

 

Αρχικά καθιερώθηκε ως Ύστερη Δυναστεία Τζιν (απλοποιημένα κινέζικα: 后金, Παραδοσιακά κινέζικα: 后金, πινγίν: Χόου Τσιν) το 1616. Άλλαξε την επωνυμία της σε «Τσινγκ» (που σημαίνει «καθαρός» ή «διαφανής») το 1636. Το 1644 το [[Πεκίνο]] κατακτήθηκε από μια συμμαχία των επαναστατικών δυνάμεων υπό την ηγεσία του Λι Ζιτσένγκ, ενός ηγέτης ελάσσονος σημασίας των Μινγκ που ήταν επικεφαλής της εξέγερσης των αγροτών. Ο τελευταίος αυτοκράτορας των Μινγκ Τσονγκτσέν αυτοκτόνησε όταν η πόλη έπεσε, σηματοδοτώντας το επίσημο τέλος της [[Δυναστεία Μινγκ|δυναστείας των Μινγκ]]. Στη συνέχεια οι [[Μαντσού]] συμμάχησαν με το στρατηγό της δυναστείας Μινγκ, Γου Σανγκούι. Ανέλαβε τον έλεγχο του [[Πεκίνο|Πεκίνου]] και κατέλυσε τη βραχύβια δυναστεία Σουν Λι.