Ανατολική Παράταξη στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 8:
==Από την Άλωση της Πόλης το 1204 μέχρι τον Ίωνα Δραγούμη==
Από την πρώτη άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Φράγκους μέχρι τη δεύτερη άλωση από τούς Οθωμανούς το 1453, στο Βυζάντιο εμαίνετο η αντιδικία μεταξύ των δύο παρατάξεων, της δυτικής παρατάξεως των λατινοφίλων και της ανατολικής παρατάξεως των τουρκοφίλων με την τελική νίκη των τελευταίων.<ref>A.A. Vasiliev, ''History of the Byzantine Empire, 324-1453'', Madison, University of Wisconsin Press, 1952</ref> Οι Έλληνες που μέσω του παιδομαζώματος είχαν γίνει [[Αλεβήδες]] βοήθησαν τους Οθωμανούς να καταλάβουν τα ελληνικά εδάφη και να τα αφαιρέσουν έτσι στους Λατίνους. Ο Έλληνας στρατηγός [[Γαζή Αχμέτ Εβρενός|Εβρενός]], τον 14ο αιώνα κατέκτησε την ηπειρωτική Ελλάδα, ενώ ένας άλλος Έλληνας, ο στρατηγός Ζαγανός κατέκτησε το 1453, την [[Κωνσταντινούπολη]]. Δύο μόλις ημέρες μετά την άλωση, ο Ζαγανός διορίσθηκε μέγας βεζίρης (πρωθυπουργός) από τον [[Μωάμεθ Β΄]], ενώ ο διάδοχός του στην πρωθυπουργία ήταν και αυτός Έλληνας, ο στρατηγός Μαχμούτ<ref>Δημήτρης Κιτσίκης, ''Ιστορία της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, 1280-1924'', Αθήνα, Βιβλιοπωλείο της Εστίας, 1988.</ref>
Μέσω του [[ελληνοτουρκισμός|ελληνοτουρκισμού]] στον 19ο αιώνα συνεχίσθηκε η αντίθεση της ανατολικής παρατάξεως στο ελληνικό εθνοκράτος και στα πρόθυρα των Βαλκανικών πολέμων του 1912-1913, τρεις φίλοι, οι [[Περικλής Γιαννόπουλος]], [[Ίων Δραγούμης]] και Αθανάσιος Σουλιώτης-Νικολαΐδης ξιφούλκησαν με τα γραπτά τους και την δράση τους κατά των "Φραγκολατρών".<ref>D. Xanalatos, "The Greeks and the Turks on the Eve of the Balkan Wars: a Frustrated Plan", ''Balkan Studies'', Thessaloniki, no.2, 1962</ref>
| |||