Οδός Μαλχόλαντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
Η αμερικανο-γαλλική συμπαραγωγή αρχικά σχεδιάστηκε ως το πρώτο επεισόδιο για μια τηλεοπτική σειρά και ένα μεγάλο μέρος της ταινίας γυρίστηκε το 1999 με το σχέδιο του Ντέιβιντ Λιντς να παραμείνει ανοιχτό για μια πιθανή τηλεοπτική σειρά. Αφού είδαν την περικοπή του Ντέιβιντ Λιντς, ωστόσο, στελέχη της τηλεόρασης το απέρριψαν. Ο Ντέιβιντ Λιντς έδωσε τότε ένα τέλος στο έργο, καθιστώντας το ως μια ταινία μεγάλου μήκους . Το μισό πιλοτικό, μισό χαρακτηριστικό αποτέλεσμα, μαζί με το χαρακτηριστικό σουρεαλιστικό ύφος του Lynch, άφησαν τη γενική έννοια των γεγονότων της ταινίας ανοιχτή στην ερμηνεία. Ο Λιντς αρνήθηκε να δώσει μια εξήγηση για τις προθέσεις του για την αφήγηση, αφήνοντας το κοινό, τους κριτικούς και τα μέλη του καστ να κάνουν εικασίες για το τι συμβαίνει. Έδωσε στην ταινία την ατάκα "Μια ιστορία αγάπης στην πόλη των ονείρων".
 
Κατηγοριοποιημένο ως [[ψυχολογικό θρίλερ]], η ταινία κέρδισε στο Lynch το Prix ​​de la mise en scène (Βραβείο Καλύτερης Σκηνοθεσίας) στο Φεστιβάλ Καννών 2001του 2001, μοιράζοντας το βραβείο με τον [[Αδερφοί Κοέν|Joel Coen]] για τοντην άνθρωποταινία ''Ο άνθρωπος που δεν ήταν εκεί Εκεί''. Επιπλέον, ο Ντέιβιντ Λιντς θα λάβει μια υποψηφιότητα για ένα [[Όσκαρ Καλύτερης Σκηνοθεσίας]]. Η ταινία ξεκίνησε την καριέρα του Χάρινγκ, τόνωσε σημαντικά το προφίλ της Νάομι Γουότς στο Χόλιγουντ και ήταν η τελευταία ταινία μεγάλου μήκους που πρωταγωνίστησε η βετεράνος ηθοποιός του Χόλιγουντ, Αν Μίλερ.
 
Η ταινία θεωρείται συχνά ως ένα από τα καλύτερα έργα του Ντέιβιντ Λιντς και κατέλαβε την 28η θέση στη δημοσκόπηση των κριτικών Sight & Sound του 2012 για τις καλύτερες ταινίες που έγιναν ποτέ, και ήταν στην κορυφή μιας δημοσκόπησης του BBC Culture του 2016 για τις καλύτερες ταινίες από το 2000.