Επαμεινώνδας Γονατάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Ο Γονατάς ήταν γόνος οικογένειας πολιτικών με καταγωγή από το [[Αϊβαλί]] της [[Μικρά Ασία|Μικράς Ασίας]], αλλά δεν ταυτίστηκε ποτέ με κανένα πολιτικό στρατόπεδο. Στο σχολείο ήταν συμμαθητής με τον ποιητή [[Μίλτος Σαχτούρης|Μίλτο Σαχτούρη]], με τον οποίο τον συνέδεσε βαθειά φιλία. Ήταν επίσης φίλος με τον ποιητή [[Δημήτρης Παπαδίτσας|Δημήτρη Π. Παπαδίτσα]], τον διηγηματογράφο [[Ηλίας Χ. Παπαδημητρακόπουλος|Ηλία Χ. Παπαδημητρακόπουλο]] και τον πεζογράφο [[Νίκος Καχτίτσης|Νίκο Καχτίτση]] — τον τελευταίο τον γνώρισε μόνον διά αλληλογραφίας.
Σπούδασε Νομικά και εργάστηκε ως δικηγόρος σε μεγάλες εταιρείες. Η πρώτη του εμφάνιση στα Γράμματα έγινε το [[1945]] με την ποιητική συλλογή ''Ο ταξιδιώτης''. Αργότερα συνεργάστηκε με τον [[Δημήτρης Παπαδίτσας|Δημήτρη Π. Παπαδίτσα]] στην έκδοση του περιοδικού ''Πρώτη Ύλη'' ([[1959]]–[[1964]]). Το [[1959]] κυκλοφόρησε η ποιητική του συλλογή ''Η κρύπτη''. Ακολούθησαν οι συλλογές διηγημάτων: ''Το βάραθρο'' ([[1963]]), ''Οι αγελάδες'' ([[1963]]), ''Ο φιλόξενος καρδινάλιος'' ([[1986]]) και ''Η προετοιμασία'' ([[1991]]). Η τελευταία του συλλογή αφηγημάτων με τίτλο ''Τρεις δεκάρες''
Ο Γονατάς, βγήκε από την αφάνεια το [[1976]], όταν τον ξεχώρισε σε συνέντευξη ο «δάσκαλός» του [[Νίκος Εγγονόπουλος]]. Αργότερα το βιβλίο του ''Ο φιλόξενος καρδινάλιος'' έμελε να τον καθιερώσει ως συγγραφέα «καλτ». Στα έργα του ήταν λακωνικός και υπαινικτικός, καθώς «ξεκινούσε από βιωμένες καταστάσεις αλλά υπερέβαινε το ατομικό, για να συνδυάσει τον στοχασμό με το όνειρο, το καθημερινό με το ανοίκειο, το λογικό με το παράλογο, την πρόζα με την ποίηση». Ολιγογράφος, είχε επιλέξει την αφάνεια, «επειδή δεν τον ενδιέφερε η δημοσιότητα, αλλά η επικοινωνία». Ο ίδιος πάντως δεν συμφωνούσε με τον χαρακτηρισμό του ως συγγραφέα του φανταστικού και του παραδόξου:
| |||