Λυκούργος Λογοθέτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 41:
Τον Ιούνιο του 1819 μυήθηκε στη [[Φιλική Εταιρεία]] από τον Θεσσαλό [[Αριστείδης Παππάς|Αριστείδη Παππά,]] και έλαβε το όνομα Λυκούργος (από το όνομα του αρχαίου [[Αρχαία Σπάρτη|Σπαρτιάτη]] νομοθέτη), το οποίο έκτοτε θα κρατήσει έως το τέλος της ζωής του. Ορίστηκε από τον ''απόστολο'' [[Δημήτριος Θέμελης|Δημήτριο Θέμελη]] ως «τοποτηρητής της Αυτού Εκλαμπρότητος» [ήτοι, του [[Αλέξανδρος Υψηλάντης (Φιλικός)|Αλέξανδρου Υψηλάντη]], Αόρατης Αρχής της Φιλικής Εταιρείας] στη [[Σάμος|Σάμο]], και αποβιβάστηκε στο νησί στις 24 Απριλίου/6 Μαΐου 1821, λίγο μετά τις πρώτες επαναστατικές κινήσεις στο [[Βαθύ Σάμου|Βαθύ]] υπό την αρχηγία του καπετάνιου [[Κωνσταντής Λαχανάς|Κωνσταντή Λαχανά]]. Ανέπτυξε έντονη επαναστατική δραστηριότητα προσπαθώντας να μυήσει στην τοπική αδελφότητα συμπατριώτες του, ακόμη και από την αντίπαλη φατρία. Στις 8/20 Μαΐου 1821 κήρυξε επίσημα τη σαμιακή επανάσταση στο [[Καρλόβασι]] και στις 12/24 Μαΐου στην πόλη της [[Σάμος|Σάμου]]. Λίγο αργότερα, ίδρυσε τον ''Στρατοπολιτικό Διοργανισμό της νήσου Σάμου'', το αυτόνομο επαναστατικό πολίτευμα του νησιού, που αποτελούσε θεσμική πλαισίωση της ιδεολογίας των [[Καρμανιόλοι|Καρμανιόλων]], του ''καρμανιολισμού'' (βλ. σχετικό λήμμα). Ο ίδιος ανακηρύχθηκε ''Γενικός Διοικητής και Στρατηγός'' και έγινε ο μεγάλος πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης της σαμιακής επανάστασης, οργανώνοντας ταχύτατα το νησί σε διοικητικό και στρατιωτικό επίπεδο ενόψει του οθωμανικού κινδύνου.
 
Στο διάστημα από το 1821 έως το 1826 αποκρούειαπέκρουσε τρεις φορές συντονισμένες επιθετικές ενέργειες του οθωμανικού στόλου (υπό τον Καρά Αλή το 1821 και υπό τον [[Κοτζά Μεχμέτ Χιουσρέφ Πασάς|Χοσρέφ Πασά]] το 1824 και 1826), και αναλαμβάνειανέλαβε στρατιωτικά την πρωτοβουλία εξαγωγής της εθνικής επανάστασης στη [[Χίος|Χίο]] κατόπιν συνεννόησης με τον Χιώτη [[Αντώνης Μπουρνιάς|Αντώνη Μπουρνιά]], χωρίς την επίσημη εντολή της Κεντρικής Επαναστατικής Διοίκησης. Η επιχείρηση στέφθηκε με αποτυχία (1822) και έγινε αιτία της ολοσχερούς [[Σφαγή της Χίου|καταστροφής της Χίου]] από τους Οθωμανούς. Το γεγονός αυτό, στάθηκε για τον ίδιο ως αφορμή διώξεων από τη Διοίκηση, σε μία περίοδο μάλιστα που η ηγεσία της Επανάστασης μεθόδευε, στα πλαίσια των αποφάσεων της [[Α΄ Εθνοσυνέλευση Επιδαύρου|Α΄]] και [[Β΄ Εθνοσυνέλευση Άστρους|Β΄ Εθνοσυνέλευσης]], τον περιορισμό αρχικά και την κατάργηση αργότερα των ισχυρών τοπικών κέντρων, με το διορισμό εντεταλμένων «ξένων» επάρχων στην περιφέρεια. Οι σχέσεις της Διοίκησης με τον απείθαρχο Λογοθέτη αποκαταστάθηκαν τελικά το 1826, μετά την τρίτη απόκρουση του οθωμανικού κινδύνου από τους Σαμίους και τον τυπικό συμβιβασμό της Διοίκησης με τις πραγματικότητες που παρήγαγε η ίδια η Επανάσταση στην εξέλιξή της.
 
Με την έλευση του [[Ιωάννης Καποδίστριας|Καποδίστρια]] το 1828 καταργήθηκε ο Στρατιωτικός-Πολιτικός Οργανισμός και η [[Σάμος]] εντάχθηκε στο καποδιστριακό διοικητικό οργανόγραμμα, ως έδρα του τμήματος Ανατολικών Σποράδων, με ''Έκτακτο Επίτροπο'' τον [[Ιωάννης Κωλέττης|Ιωάννη Κωλέττη]]. Διορίστηκε (16/28 Μαρτίου 1829) μέλος του ''Πανελληνίου'' και απομακρύνθηκε σκόπιμα από την πατρίδα του. Διορίστηκε, εν συνεχεία, ''Έκτακτος Επίτροπος [[Νομός Λακωνίας|Λακωνίας]] και Κάτω [[Νομός Μεσσηνίας|Μεσσηνίας]]'' (14 Αυγούστου 1829-28 Μαρτίου 1830)<ref>Μιχαήλ Β. Σακελλαρίου(2014) "Ένας συνταγματικός δημοκράτης ηγέτης κατά την Επανάσταση του ΄21. Ο Γ. ''Λογοθέτης Λυκούργος της Σάμου", σελ. 267-273, ΠΕΚ.</ref><ref>{{Cite web|url=http://keni.panteion.gr/images/docs/dioikitiki_mani.pdf|title=Διοικητική οργάνωση και σχέδια πειθάρχησης στη Μάνη του 1830.|last=Μπέλσης|first=Κωνσταντίνος|date=2018|website=|publisher=ΚΕΝΙ. Πάντειο Παν/μιο|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>.