Φιλάρετος Ιωαννίδης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Συνεχίζοντας την εμπλοκή του στα πολιτικά θέματα, συνετέλεσε στην παραίτηση της δημοκρατικής [[Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1950|Κυβέρνησης Νικολάου Πλαστήρα]]. Ειδικότερα, στον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου το 1950, ο πρωθυπουργός Πλαστήρας ανακοίνωσε από την [[Τήνος|Τήνο]] την πρόθεση να σταματήσουν οι εκτελέσεις των κομμουνιστών και μετατροπή της θανατικής καταδίκης τους σε ισόβια. Ο μητροπολίτης Φιλάρετος τότε διακήρυξε την πλήρη αντίθεσή του, αρνούμενος την συγχώρεση και με επιμονή για τη διατήρηση της θανατικής ποινής. ΑναγέρεταιΑναφέρεται μάλθσταμάλιστα πως το ακροατήριο εξεπλάγη από την κακία του Φιλάρετου.<ref>Γ. Καραγιάννη, ''Εκκλησία και Κράτος'', 1997, σ. 103-105, ISBN 9789608402492</ref> Ακολούθησε πολιτική κρίση με την απόσυρση του Σοφοκλή Βενιζέλου και τελικά την πτώση της Κυβέρνησης Πλαστήρα.<ref>Μητροπολίτης Χαρτούμ και Σουδάν Τίτος, “Η Καθημερινή”, 23 Ιουνίου 1995</ref><ref>Στη σχετική αγόρευσή του ο Πλαστήρας στο Κοινοβούλιο είπε «...εδημιουργήθη κυβερνητική κρίσις, διότι εις μιαν θρησκευτικήν εορτήν επανέλαβα το Ειρήνη υμίν’’ του Ιησού, δια το οποίον εκείνος κατεδικάσθη από τους τότε Γραμματείς και Φαρισαίους. Θα ήτο φυσικά αντίθετον προς την Ιστορίαν, εάν οι σημερινοί Γραμματείς και Φαρισαίοι δεν κατεδίκαζον δια τον λόγον αυτόν και έναν κοινόν θνητόν».</ref>