Σωκράτης Καραντινός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017 |
→Βιογραφικά στοιχεία: συντακτικό λάθος Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android |
||
Γραμμή 16:
Μία ακόμα πτυχή της πολύπλευρης καλλιτεχνικής του φύσης υπήρξε η ενασχόλησή του με τη ζωγραφική. Ήταν αυτοδίδακτος ζωγράφος. Σταδιακά, μετά τα μέσα της δεκαετίας του '40 άρχισε να παρουσιάζει δημόσια, ζωγραφικά του έργα τόσο σε ομαδικές εκθέσεις όσο και σε ατομικές.<ref>Καραντινός, Σωκράτης. ''ό''.''π''., 17.</ref> Ήταν υπέρμαχος της παραδοσιακής ζωγραφικής. Δημιούργησε κυρίως τοπιογραφίες με ρέουσες πινελιές, καμπυλόσχημες μορφές και συχνά διακοσμητικό ύφος. Στις συνθέσεις του απέδιδε τον χώρο με αντινατουραλιστικό τρόπο, δισδιάστατο με παράθεση των επιπέδων. Επίσης, αποτύπωνε με προσοχή τις λεπτομέρειες των θεμάτων του, συχνά σε βάρος της οικονομίας της σύνθεσης.<ref>{{Cite journal|url=|title=Κριτική των εκθέσεων|last=Σπητέρης|first=Τώνης|date=1956|journal=Ζυγός|accessdate=|doi=|quote=|issue=7}}</ref> «Αντιλαμβανόταν το φως με τονικές διαβαθμίσεις και όχι με χρωματικές σχέσεις».<ref>Ματθιόπουλος, Ευγένιος (επιμ.). ''Λεξικό Ελλήνων καλλιτεχνών: ζωγράφοι – γλύπτες – χαράκτες , 16ος – 20ος αιώνας. Τόμος 2: Θ–Λ''. Αθήνα: Μέλισσα, 2000, σ. 146.</ref> Την κλίση του στη ζωγραφική την ανέδειξε και στο θέατρο σχεδιάζοντας ο ίδιος σκηνικά για παραστάσεις έργων όπως η ''Αΐντα'' (Θέατρο Αθηνών, 1942) ή ο ''Ταρτούφος'' (Θ.Ο.Κ., 1973). «Ιδιαίτερα επιτυχημένη είχε θεωρηθεί η αμφίπλευρη σκηνογραφική λύση που πρότεινε για την παράσταση ''Η θυσία του Αβραάμ'' το 1969 στο Παναθηναϊκό Στάδιο, η οποία εκτεινόταν σε οκτώ επάλληλα επίπεδα σ' όλο σχεδόν το μήκος του στίβου».<ref>Ματθιόπουλος, Ευγένιος (επιμ.). ''ό''.''π''.</ref>
Ως επαγγελματίας σκηνοθέτης ο Σ. Καραντινός αρχικά, εργάστηκε στις παραστάσεις της Νέας Δραματικής Σχολής (1934-1938).<ref>{{Cite book|title=Η θεατρική κριτική στην Αθήνα του Μεσοπολέμου, Α' τόμος|first=Βαρβάρα|last=Γεωργοπούλου|publisher=Αιγόκερως|isbn=978-960-322-360-3|year=2008|location=Αθήνα|page=208-211|quote=}}</ref> Ακολούθησαν τη δεκαετία του '40 οι συνεργασίες του με το Εθνικό Θέατρο (1943–1946), την Εθνική Λυρική Σκηνή και με διάφορους θιάσους του ελεύθερου θεάτρου (θίασος Κατερίνας Ανδρεάδη, Εταιρία Ελληνικού Θεάτρου του Τζ. Καρούσου κ.ά.). Στο Εθνικό Θέατρο επήλθε κατά περιόδους μέχρι και τη δεκαετία του '70 και σκηνοθέτησε περισσότερες από δέκα θεατρικές παραγωγές. Το 1955 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του θιάσου Αττική Σκηνή, στις παραστάσεις της οποίας εκτός από σκηνοθέτης συμμετείχε και ως ηθοποιός.<ref>{{Cite book|title=Σαράντα χρόνια θέατρο II: σκαμπανεβάσματα Β'. 1946-1961|first=Σωκράτης|last=Καραντινός|publisher=Αυτοέκδοση|isbn=|year=1976|location=Αθήνα|page=|quote=}}</ref> Το 1961 κλήθηκε να αναλάβει την καλλιτεχνική διεύθυνση του νεοσύστατου τότε Κ.Θ.Β.Ε., θέση που διατήρησε έως το 1967. Τόσο κατά τη διάρκεια της θητείας ως καλλιτεχνικός διευθυντής όσο και αργότερα εργάστηκε στο Κ.Θ.Β.Ε. και ως σκηνοθέτης, παρουσιάζοντας περισσότερες από δεκαπέντε θεατρικές παραγωγές.<ref>{{Cite book|title=Σαράντα χρόνια θέατρο: τα πρώτα χρόνια του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.|first=Σωκράτης|last=Καραντινός|publisher=Αυτοέκδοση|isbn=|year=1971|location=Αθήνα|page=|quote=}}</ref> Τον Δεκέμβριο του 1972 ανέλαβε καθήκοντα καλλιτεχνικού συμβούλου και σκηνοθέτη στον Θεατρικό Οργανισμό Κύπρου (Θ.Ο.Κ.), παραμένοντας στη θέση αυτήν έως το 1974. Κατά τη διάρκεια της
[[Αρχείο:Θέατρο Μονής Λαζαριστών.JPG|thumb|Η κεντρική σκηνή ''Σωκράτης Καραντινός'' του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος στις εγκαταστάσεις της Μονής Λαζαριστών]]
Για την προσφορά του στο θέατρο και ευρύτερα στην πνευματική ζωή της χώρας έλαβε αρκετές διακρίσεις. Τιμήθηκε με το παράσημο του Τάγματος του Φοίνικα – Σταυρός Ταξιαρχών και με το Αργυρό Μετάλλιο της Ακαδημίας Αθηνών. Επί της [[Λεωφόρος 30ής Οκτωβρίου (Θεσσαλονίκη)|Λεωφόρου 30ής Οκτωβρίου]] στη Θεσσαλονίκη βρίσκεται μνημείο αφιερωμένο στον Σωκράτη Καραντινό, ενώ η κεντρική σκηνή του Κ.Θ.Β.Ε. στις εγκαταστάσεις της Μονής Λαζαριστών στη Σταυρούπολη, φέρει τιμητικά το όνομά του. Επίσης, στη Μενεμένη Θεσσαλονίκης υπάρχει οδός ''Σωκράτη Καραντινού''. Πέθανε στις 2 Ιουνίου 1979 έπειτα από μετεγχειρητικές επιπλοκές. Έχει θαφτεί στο Α' Νεκροταφείο Αθηνών.
== Σκηνοθετική πορεία ==
| |||