|
==Βιογραφία==
Ο Γεώργιος Μπότσαρης γεννήθηκε το [[1719]] στο [[Σούλι Θεσπρωτίας|Σούλι]]. Πατέρας του ήταν ο [[Κυριάκος Μπότσαρης (17ος αιώνας)]]. Ανέλαβε την αρχηγία της φάρας του περί το 1750, μετά τοντο θάνατο του πατέρα του, και αμιλλότανσυναγωνιζόταν εξ ίσουεξίσου με τις φάρες των [[Κουτσινικαίοι|Κουτσονικαίων]], [[Τζαβελλαίοι|ΤζαβελλαίωνΤζαβελαίων]] και άλλων Σουλιωτών, στην επέκταση των ορίων της [[Σουλιώτικη ομοσπονδία|Σουλιώτικης ομοσπονδίαςΟμοσπονδίας]], προκειμένου να εξασφαλίζοντανεξασφαλιστεί η σιτάρκεια αυτής.
Το [[1789]], όταν ο [[Αλή Πασάς]] προσπάθησε να καταλάβει το Σούλι, ο Γιώργης Μπότσαρης αποδείχθηκε ένας από τους σημαντικότερους υπερασπιστές του. Ειδικότερα όμως αναδείχτηκε στη 2ηδεύτερη εκστρατεία του Αλή Πασά. Το [[1792]], με δόλο είχαν παρασυρθεί σε παγίδα 70 άνδρες του αρχηγού ΤζαβέλλαΤζαβέλα. Ένας που κατόρθωσε να ξεφύγει, έφτασε στο [[Παλαιοχώρι]] και ειδοποίησε τον αρχηγό Γιώργη για τον κίνδυνο. Ο Μπότσαρης επινόησε και ακολούθησε ευφυές σχέδιο υποχώρησης, εκκένωσε το [[Επταχώρι]], συμπλήρωσε την οχύρωση της [[Κιάφα|Κιάφας]] και μαζί με τον [[Λάμπρος Τζαβέλας|Λάμπρο Τζαβέλα]], του οποίου ο γιος ήταν επίσης αιχμάλωτος όμηρος του Αλή, αποφάσισαν όπως πρότεινε ο Μπότσαρης να συγκεντρώσουν τα γυναικόπαιδα στην Κιάφα και οι οπλίτες να πιάσουν τα στενά της Κιάφας και άλλες επίκαιρες θέσεις. Τα στρατεύματα του Αλή προχώρησαν σε εύκολη προέλαση μέσα από δύσβατη περιοχή, μη λαμβάνοντας έτσι πρόσθετα μέτρα.
Ο Αλή Πασάς υπέστη τρομερή καταστροφή. Ο Μπότσαρης τον καταδίωξε και έστησε το αρχηγείο του στον Άγιο Ιωάννη της ΜποννίλαςΜπουνίλας, 2 χιλχλμ. έξω από τα [[Ιωάννινα|Γιάννενα]]. Εκεί έμεινε δεκαπέντε ημέρες μέχρι που ο ΑλήΑλής αναγκάστηκε να υπογράψει ταπεινωτική για τον εαυτόν του συνθήκη και να καταβάλει τη χρηματική αποζημίωση που του επιβλήθηκε.
Η νίκη αυτή του Γιώργου Μπότσαρη είχε ως συνέπεια οι ένοπλοι Σουλιώτες να επεκταθούν και να στήσουν στρατόπεδο 2 μόλις χιλιόμετρα από τα [[Ιωάννινα]], στη θέση Άγιος Ιωάννης της Μπουνίλας. Το γεγονός αυτό κατέστησε τηντη φάρα των Μποτσαραίων σε πολύ προνομιούχο θέση μεταξύ των άλλων οικογενειών. Λίγα χρόνια όμως μετά άρχισε να διασπάται η ενότητα των Σουλιωτών, όπουοπότε ο δύστροπος πλέον Γιώργης Μπότσαρης αναγκάσθηκε ν΄ αποσυρθεί, παραδίδοντας την ηγεσία της φάρας στον πρωτότοκο γιο του [[Τούσιας Μπότσαρης|Τούσια]].
Μετά τοντο θάνατο του Τούσια, ο ΓιώργοςΓιώργης Μπότσαρης ανέλαβε προσωρινά αρχηγός της φάρας και στις [[25 Ιουνίου]] του [[1797]] η Σουλιώτικη Ομοσπονδία τουτού πρότεινε να σπεύσει επικεφαλής 2.000 Σουλιωτών προς βοήθεια στοστον [[Δόγης|Δόγηδόγη]] της [[Βενετία]]ς, που κινδύνευε από τα στρατεύματα του [[Μέγας Ναπολέων|Ναπολέοντα]], πλην όμως η ΕνετίαΒενετία είχε ήδη παραδοθεί. Λίγα χρόνια μετά παρέδωσε την αρχηγία της φάρας του στον γιο του [[Κίτσος Μπότσαρης|Κίτσο Μπότσαρη]]
Ο ΓιώργοςΓιώργης Μπότσαρης πέθανε σε μεγάλο γήρας το [[1799]] στα [[Τζουμέρκα]] από απελπισία, μετά από εξαπάτηση του Αλή Πασά, κατ΄ άλλους δηλητηριασθείς και κατ΄ άλλους αυτοκτονώντας. Άλλα παιδιά του ήταν ο δευτερότοκος [[Κίτσος Μπότσαρης]], ο υστερότοκος [[Νότης Μπότσαρης]], ο [[Νίκηζας Μπότσαρης]] και η [[Μαρία Μπότσαρη]].
==Πηγές==
| 