Γεώργιος Μπότσαρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο Γεώργιος Μπότσαρης γεννήθηκε το [[1719]] στο [[Σούλι Θεσπρωτίας|Σούλι]]. Πατέρας του ήταν ο [[Κυριάκος Μπότσαρης (17ος αιώνας)]]. Ανέλαβε την αρχηγία της φάρας του περί το 1750, μετά το θάνατο του πατέρα του, και συναγωνιζόταν εξίσου με τις φάρες των [[ΚουτσινικαίοιΤζαβελλαίοι|Κουτσονικαίων]]Τζαβελαίων, [[Τζαβελλαίοι|ΤζαβελαίωνΚουτσονικαίων]] και άλλων Σουλιωτών, στην επέκταση των ορίων της [[Σουλιώτικη ομοσπονδία|Σουλιώτικης Ομοσπονδίας]], προκειμένου να εξασφαλιστεί η σιτάρκεια αυτής.

Το [[1789]], όταν ο [[Αλή Πασάς]] προσπάθησε να καταλάβει το Σούλι, ο Γιώργης Μπότσαρης αποδείχθηκε ένας από τους σημαντικότερους υπερασπιστές του. Ειδικότερα όμως αναδείχτηκε στη δεύτερη εκστρατεία του Αλή Πασά. Το [[1792]], με δόλο είχαν παρασυρθεί σε παγίδα 70 άνδρες του αρχηγού [[Λάμπρος Τζαβέλας|Λάμπρου Τζαβέλα]]. Ένας που κατόρθωσε να ξεφύγει έφτασε στο [[Παλαιοχώρι]] και ειδοποίησε τον αρχηγό Γιώργη Μπότσαρη για τον κίνδυνο. Ο Μπότσαρης επινόησε τότε και ακολούθησε ευφυές σχέδιο υποχώρησης,. εκκένωσεΕκκένωσε το [[Επταχώρι]] (ένα από τα χωριά του Σουλίου),, που βρισκόταν σε χαμηλότερο υψόμετρο, συμπλήρωσε την οχύρωση της [[Κιάφα (Σουλίου)|Κιάφας]] και μαζί με τον [[Λάμπρος Τζαβέλας|Λάμπρο Τζαβέλα]], του οποίου ο γιος [[Φώτος Τζαβέλας|Φώτος]] ήταν επίσης αιχμάλωτος -όμηρος του Αλή, αποφάσισαν, όπως πρότεινε ο Μπότσαρης, να συγκεντρώσουν τα γυναικόπαιδα στην [[Κιάφα (Σουλίου)|Κιάφα]] και οι οπλίτεςάνδρες να πιάσουν τα στενά της Κιάφας και άλλες επίκαιρες θέσεις. Τα στρατεύματα του Αλή προχώρησαν σεμε εύκοληανεμπόδιστη προέλαση μέσα από δύσβατη περιοχή, μη λαμβάνοντας έτσι πρόσθετα μέτρα.

Ο Αλή Πασάς υπέστη τρομερή καταστροφή. Ο Μπότσαρης τον καταδίωξε και έστησε το αρχηγείο του στον Άγιο Ιωάννη της Μπουνίλας, 2 χλμ. έξω από τα [[Ιωάννινα]]. Εκεί έμεινε δεκαπέντε ημέρες μέχρι που ο Αλής αναγκάστηκε να υπογράψει ταπεινωτική συνθήκη και να καταβάλει τη χρηματική αποζημίωση που του επιβλήθηκε.

Η νίκη αυτή του Γιώργου Μπότσαρη είχε ως συνέπεια οι ένοπλοι Σουλιώτες να επεκταθούν και να στήσουν στρατόπεδο 2 μόλις χιλιόμετρα από τα [[Ιωάννινα]], στη θέση Άγιος Ιωάννης της Μπουνίλας. Το γεγονός αυτό κατέστησε τη φάρα των Μποτσαραίων σε πολύ προνομιούχο θέση μεταξύ των άλλων σουλιώτικων οικογενειών. Λίγα χρόνια όμως μετά άρχισε να διασπάται η ενότητα των Σουλιωτών, οπότε ο δύστροπος πλέον Γιώργης Μπότσαρης αναγκάσθηκε ν΄ αποσυρθεί, παραδίδοντας την ηγεσία της φάρας των Μποτσαραίων στον πρωτότοκο γιο του [[Τούσιας Μπότσαρης|Τούσια]].

Μετά το θάνατο του Τούσια, ο Γιώργης Μπότσαρης ανέλαβε προσωρινά αρχηγός της φάρας και στις [[25 Ιουνίου]] του [[1797]] η Σουλιώτικη Ομοσπονδία τού πρότεινε να σπεύσει επικεφαλής 2.000 Σουλιωτών προς βοήθεια στοντου [[Δόγης|δόγη]] της [[Βενετία]]ς, που κινδύνευε από τα στρατεύματα του [[Μέγας Ναπολέων|Ναπολέοντα]], πλην όμως η Βενετία είχε ήδη παραδοθεί. Λίγα χρόνια μετά παρέδωσε την αρχηγία της φάρας του στον γιο του [[Κίτσος Μπότσαρης|Κίτσο Μπότσαρη.]]

Ο Γιώργης Μπότσαρης πέθανε σε μεγάλο γήρας το [[1799]] στα [[Τζουμέρκα]], από απελπισία, μετά από εξαπάτηση του Αλή Πασά, κατ΄ άλλους δηλητηριασθείς και κατ΄ άλλους αυτοκτονώντας. Άλλα παιδιά του ήταν ο δευτερότοκος [[Κίτσος Μπότσαρης]], ο υστερότοκος [[Νότης Μπότσαρης]], ο [[Νίκηζας Μπότσαρης]] και η [[Μαρία Μπότσαρη]].