Οκταβιανός Αύγουστος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Αύγουστος''' (''Gaius Iulius Caesar Octavianus Augustus'', [[23 Σεπτεμβρίου]] [[63 π.Χ.]] - [[19 Αυγούστου]] [[14|14 μ.Χ.]]) ήταν [[Αρχαία Ρώμη|Ρωμαίος]] πολιτικός και στρατιωτικός ηγέτης, ο οποίος ήταν ο πρώτος [[Ρωμαίος αυτοκράτορας]], κυβερνώντας τη [[Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]] από το [[27 π.Χ.]] μέχρι το θάνατό του το 14 μ.Χ.<ref>Οι ημερομηνίες της εξουσίας του είναι σύμφωνα με τις σύγχρονες ημερομηνίες. Κατά τη διάρκεια της ζωής του Οκταβιανού ίσχυσαν δύο ημερολόγια, το Ρωμαϊκό Δημοκρατικό μέχρι το 45 π.Χ. και το Ιουλιανό μετά το 45 π.Χ. Λόγω αποκλίσεων από τις προθέσεις του Ιουλίου Καίσαρα, ο Αύγουστος αποκατέστησε το Ιουλιανό ημερολόγιο το 8 π.Χ. και η αντιστοιχία μεταξύ του προληπτικού Ιουλιανού ημερολογίου και του ημερολογίου που τηρήθηκε στη Ρώμη είναι αβέβαιη πριν το 8 π.Χ. (Bonnie Blackburn & Leofranc Holford-Strevens, ''The Oxford Companion to the Year'', Oxford University Press, 1999. Επανεκδόθηκε με διορθώσεις το 2003).</ref>

 

 

Μετά την κατάρρευση της Δεύτερης Τριανδρίας, ο Αύγουστος αποκατέστησε την προς τα έξω εικόνα της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας, εμπιστευόμενος την κυβερνητική εξουσία στη [[Ρωμαϊκή Σύγκλητος|Ρωμαϊκή Σύγκλητο]]. Ωστόσο στην πράξη παρέμενε απόλυτος μονάρχης. Πέρασαν πολλά χρόνια μέχρι να οριστικοποιηθεί το θεσμικό πλαίσιο, διαμέσου του οποίου ένα πρώην [[ρωμαϊκή Δημοκρατία|δημοκρατικό]] κράτος μετατράπηκε σε μοναρχία, οδηγώντας στην ίδρυση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η ιδιότητα του αυτοκράτορα δεν ήταν ποτέ ένα δημόσιο αξίωμα, όπως αυτό του [[Δικτάτορας|δικτάτορα]], στο οποίο ο Καίσαρ και ο [[Λεύκιος Κορνήλιος Σύλλας|Σύλλας]] είχαν ανέλθει στο παρελθόν. Μάλιστα ο Οκταβιανός αρνήθηκε, όταν ο ρωμαϊκός λαός τον προέτρεψε να γίνει δικτάτορας.<ref name="ccaa 35">CCAA, Erich S. Gruen, ''Augustus and the Making of the Principate'', 35.</ref> Δια νόμου ο Οκταβιανός απέκτησε ένα σύνολο από εξουσίες, που του προσέφερε δια βίου η Σύγκλητος, όπως του [[Δήμαρχος (ρωμαϊκό αξίωμα)|δημάρχου]] (tribunus plebis) και του [[Τιμητής|τιμητή]] (censor). Ήταν επίσης ύπατος (consul) μέχρι το [[23 π.Χ.]]<ref>The Roman History: The Reign of Augustus, σελ. 153.</ref> και ανθύπατος (proconsul). Την ισχύ του υποστήριξαν η οικονομική ενίσχυση, που προήλθε από τους πολέμους και τις κατακτήσεις, η οικοδόμηση σχέσεων πατρωνίας σε όλα τα μήκη της αυτοκρατορίας, η πίστη που έδειχναν στο πρόσωπό του ο στρατός και οι βετεράνοι, οι εξουσίες που απέρρεαν από τα πολλά αξιώματα, που του προσέφερε η Σύγκλητος και ο σεβασμός του απλού λαού. Ο άγρυπνος έλεγχος που ο Αύγουστος ασκούσε στην πλειοψηφία των ρωμαϊκών λεγεώνων, αποτελούσε ένα μέσο επιβολής απέναντι στη Σύγκλητο, που του επέτρεπε να κατευθύνει τις αποφάσεις της.