|
Την ίδια περίοδο εξαπολύθηκαν διώξεις εναντίον Τηνίων και άλλων Κυκλαδιτών δημοκρατικών πεποιθήσεων, υπό την εποπτεία του Μητροπολίτη Ιωαννίδη, με επικεφαλής βασανιστηρίων τον χωροφύλακα της Τήνου Λεβέντη. Ορισμένοι αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα νησιά τους για να γλιτώσουν τις αντικομμουνιστικές εμφυλιοπολεμικές διώξεις.<ref>Jarvis, Charles E., Tyrants, 1977, Ithaca Press, p.86</ref><ref>Νίκανδρος Κεπέσης, «Θα νικήσουμε» «Σ. Εποχή», Β έκδοση σ. 150, ISBN: 9789602245910</ref>
Συνέχισε την εμπλοκή του στα πολιτικά θέματα και επίμε δημοκρατικήςδημόσιες [[Κυβέρνησηδηλώσεις Νικολάουκαι Πλαστήρα 1950|Κυβέρνησης Νικολάου Πλαστήρα]]υποδείξεις. Ειδικότερα, στον εορτασμό του Δεκαπενταύγουστου το 1950, ο πρωθυπουργός Πλαστήρας κατά τη διάρκεια γεύματος και απαντώντας σε προσφώνηση επέμεινε στην ανάγκη των "μέτρων επιείκειας" που εφάρμοζε η κυβέρνηση του. Ο μητροπολίτης Φιλάρετος, απαντώντας, "αφού εξήρα τον πατριωτισμό του πρωθυπουργού" τοποθετήθηκε αντίθετα με την κυβερνητική θέση.<ref>Λιναρδάτος Σπύρος, "Από τον εμφύλιο στην Χούντα", εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 1977, τόμος Α΄, σελ. 144</ref> Ο Πλαστήρας, τότε, και σε απάντηση, δήλωσε την πρόθεση του, σε περίπτωση που κέρδιζε τις εκλογές, να σταματήσουν οι εκτελέσεις των κομμουνιστών και μετατροπή της θανατικής καταδίκης τους σε ισόβια. Αναφέρεται πως το ακροατήριο εξεπλάγη από την κακία του Φιλάρετου.<ref>Γ. Καραγιάννης, ''Εκκλησία και Κράτος 1833-1977, ιστορική επισκόπηση των σχέσεών τους'', 1997, σ. 103, ISBN 9789608402492</ref> Οι δηλώσεις του Πλαστήρα προκάλεσαν πολιτική κρίση και αποτέλεσαν την αφορμή για την αποχώρηση από το κυβερνητικό σχήμα του Σοφοκλή Βενιζέλου με συνέπεια την πτώση της κυβέρνησηςδημοκρατικής [[Κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα 1950|Κυβέρνησης Πλαστήρα]].<ref>Γ. Καραγιάννης, ''Εκκλησία και Κράτος 1833-1977, ιστορική επισκόπηση των σχέσεών τους'', 1997, σ. 105, ISBN 9789608402492</ref><ref>Μητροπολίτης Χαρτούμ και Σουδάν Τίτος, “Η Καθημερινή”, 23 Ιουνίου 1995</ref><ref>Η ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ. ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΚΑΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΕΣ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΠΟΛΕΜΙΚΗ ΕΛΛΑΔΑ, Κωνσταντίνου Α. Μυγδάλη, Τμήμα Θεολογίας, ΑΠΘ, θεσσαλονίκη 2000, σ.106</ref><ref>Στη σχετική αγόρευσή του ο Πλαστήρας στο Κοινοβούλιο είπε «...εδημιουργήθη κυβερνητική κρίσις, διότι εις μιαν θρησκευτικήν εορτήν επανέλαβα το Ειρήνη υμίν’’ του Ιησού, δια το οποίον εκείνος κατεδικάσθη από τους τότε Γραμματείς και Φαρισαίους. Θα ήτο φυσικά αντίθετον προς την Ιστορίαν, εάν οι σημερινοί Γραμματείς και Φαρισαίοι δεν κατεδίκαζον δια τον λόγον αυτόν και έναν κοινόν θνητόν».</ref>
Ο Μητροπολίτης Ιωαννίδης παραιτήθηκε στις 11 Νοεμβρίου 1960 και πέθανε στην [[Αθήνα]] το 1961.<ref>[https://markmarkou.sites.sch.gr/1961/koim/filaretos_ioannides.htm Μητροπολίτης πρώην Σύρου, Τήνου, Άνδρου, Κέας, Μήλου Φιλάρετος. (1886-1961). (Εκκλησία της Ελλάδος).]</ref><ref>Ημερολόγιο Μητροπόλεως Σύρου 2003</ref>
|
