Σειρά 120 ΤΡΑΙΝΟΣΕ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 30:
| wheelbase =
|width=|axleload=|wheeldiameter=1.250 χιλ.|brakes=Ηλεκτροδυναμική , Ηλεκτροπνευματική , Έμμεση , Άμεση , Πέδη Στάθμευσης ("Χειρόφρενο") ή αλλιώς Πέδη Συσπειρωμένου Ελατηρίου & Πέδη Έκτακτης Ανάγκης (ακαριαίο φρενάρισμα αμαξοστοιχίας)|hvac=}}
Η '''κλάση μηχανών 120''' τουτης [[ΟργανισμόςΤΡΑΙΝΟΣΕ Σιδηροδρόμων ΕλλάδαςΑ.Ε.|Οργανισμού Σιδηροδρόμων ΕλλάδαςΤΡΑΙΝΟΣΕ]] (Παλαιότεραπαλιότερα '''σειρά Η.560'''), ή η '''Siemens HellasSpriner''' είναι μια σειρά ηλεκτρικών μηχανών έλξης <<ηλεκτραμαξών>> των [[Σιδηρόδρομοι στην Ελλάδα|Ελληνικών Σιδηροδρόμων]] που λειτουργεί η [[ΤΡΑΙΝΟΣΕ Α.Ε.|ΤΡΑΙΝΟΣΕ]]. Συνολικά, κατασκευάστηκαν στη Γερμανία 30 μονάδες κατασκευάστηκαν από τη [[Siemens]] και την [[Krauss-Maffei]],. μιαΗ πρώτη παραλαβή έγινε μεταξύ 1997 και 1999 αποτελούμενη από 6 μονάδες και μια δεύτερη τμηματική παραλαβή από το 2004 έως το 20052006 αποτελούμενη από 24 μονάδες.
 
ΕίναιΚυκλοφορούν εξοπλισμένεςχάρη μεστους τεράστιους ασύγχρονους τριφασικούς ηλεκτροκινητήρες έλξης εναλλασσόμενου ρεύματος βραχυκυκλωμένου δρομέα, συνολικής ισχύος 7550 ίππων (5612kW) (και οι 4 κινητήρες) και χρησιμοποιούνται τόσο σε επιβατικές όσο και σε εμπορευματικές αμαξοστοιχίες στους ελληνικούς σιδηροδρόμους από το 1999.<ref name=":3">{{Cite web|url=https://www.dimokratianews.gr/content/3922/%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%BE%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-siemens-%CE%BC%CE%B5-%CE%B3%CF%85%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%B5%CF%82|title=Ηλεκτράμαξες της Siemens με γυάλινες ρόδες|ημερομηνία=2011-12-10|website=δημοκρατία|language=el|archiveurl=https://web.archive.org/web/20120308152641/http://www.dimokratianews.gr/content/3922/%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CE%BA%CF%84%CF%81%CE%AC%CE%BC%CE%B1%CE%BE%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-siemens-%CE%BC%CE%B5-%CE%B3%CF%85%CE%AC%CE%BB%CE%B9%CE%BD%CE%B5%CF%82-%CF%81%CF%8C%CE%B4%CE%B5%CF%82|archivedate=2012-03-08|accessdate=2019-06-23|url-status=dead}}</ref><ref name=":4">{{Cite journal|url=http://sfs.gr/2020/02/14/%cf%83%ce%b9%ce%b4%ce%b7%cf%81%ce%bf%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%87%ce%bf%cf%83-15/|title=θερμοηλεκτρικές και ηλεκτρικές ελκτικές μονάδες με τριφασικούς ασύγχρονους ηλεκτροκινητήρες έλξης, μια επιλογή του ΟΣΕ με τεχνολογία του 2000.|last=Μαγκανάρης|first=Γιάννης|date=Ιούλιος 1997|journal=Σιδηροτροχιά|accessdate=|doi=|quote=}}</ref> Σήμερα, είναι η πρώτη και μοναδική-μέχρι στιγμής- σειρά πλήρως ηλεκτρικών μηχανών έλξης (ηλεκτραμαξών) του δικτύουΕλληνικού Σιδηροδρομικού Δικτύου και οι κύριες μηχανές που χρησιμοποιούνται μεταξύ [[Αθήνα]]ς και [[Θεσσαλονίκη]]ς. Γενικά, υπάρχουν και άλλοι 2 τύποι ηλεκτρικών τρένων στην Ελλάδα, μόνο που δεν είναι μηχανές έλξης βαγονιών αλλά αυτοκινητάμαξες ("trainsets") όπως τα Siemens Desiro EMU (Προαστιακός) και ΕΤR 470 (Λευκά Βέλη).
 
Παρόλο που μερικές σήμερα δεν είναι ενεργές, ορισμένες εξ' αυτών έχουν μπει σε πρόγραμμα ανακαίνισης.<ref name=":0" />
== Προέλευση ==
Η HellasSprinter προσωμοιάζειπροσομοιάζει έντονα την [[Siemens EuroSprinter|EuroSprinter]], μίαμια σειρά ηλεκτροκίνητων μηχανών έλξης που επίσης λειτουργούσε στα δίκτυα DB AG, RENFE και CP.<ref name=":03">{{Cite journal|url=http://sfs.gr/2020/02/14/%cf%83%ce%b9%ce%b4%ce%b7%cf%81%ce%bf%cf%84%cf%81%ce%bf%cf%87%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%b5%cf%85%cf%87%ce%bf%cf%83-15/|title=Η πρώτη ηλεκτράμαξα των σιδηροδρόμων μας|last=|first=|date=Ιούλιος 1997|journal=Σιδηροτροχιά|accessdate=|doi=|quote=|publisher=Σύλλογος Φίλων Σιδηροδρόμων (Σ.Φ.Σ.)|issue=Τεύχος 15|page=σελ. 13}}</ref>
 
Το 1993, με την διακήρυξη 2002/93, ο [[Οργανισμός Σιδηροδρόμων Ελλάδας|ΟΣΕ]] έκανε διαγωνισμό για την προμήθεια θερμοηλεκτρικών και ηλεκτρικών ελκτικών μονάδων, στο γενικότερο πλαίσιο του εκσυγχρονισμού του δικτύου κανονικού εύρους, και εν μέσω ενός προγράμματος για την ανανέωση των κινητήριων μονάδων, λόγω προβλημάτων λειτουργίας του πολύτυπου και γηρασμένου στόλου του. Η παραλαβή συμπεριλάμβανε 25 δηζελοηλεκτράμαξες (Δ/Η), οι οποίες αποτέλεσαν την σειρά Α.471 (Αργότερα [[Μηχανή σειράς 220 ΤΡΑΙΝΟΣΕ (DE2000)|220]]) και 6 ηλεκτράμαξες (Η/Α). Οι δηζελοηλεκτράμαξες έχουν διαρκή ισχύ 2100kW και οι ηλεκτράμαξες 5000kW. Ο στόχος του ΟΣΕ ήταν το χαμηλό κόστος συντήρησης, η χαμηλή κατανάλωση καυσίμου/ηλεκτρικής ενέργειας, η προστασία της γραμμής, η θέρμανση των επιβατικών συρμών, η εκτέλεση εμπορικών και επιβατικών αμαξοστοιχιών με ταχύτητα των 160 χλμ/ω για της Δ/Η και 200 για τις Η/Α και η μετατρεψιμότητα των Δ/Η σε Η/Α. Νικητές του διαγωνισμού ήταν οι Siemens και Krauss-Maffei για τις Η/Α και η [[ABB Henschel AG]] (Αργότερα ADtranz, σήμερα Bombardier) για τις Δ/Η.<ref name=":4" />