Κανονισμοί του Διαγωνισμού Τραγουδιού Eurovision: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 130:
Κάθε διαγωνιζόμενη παράσταση μπορεί να εμφανίζει μόνο έξι άτομα στη σκηνή και δεν μπορεί να περιέχει ζώα.<ref name="Rules" /> Από το {{Escyr|1990}}, όλοι οι ερμηνευτές πρέπει να είναι άνω των 16 ετών την ημέρα της ζωντανής παράστασης στην οποία εμφανίζονται. Αυτός ο κανόνας εισήχθη αφού δύο καλλιτέχνες στο {{Escyr|1989||διαγωνισμό του 1989}} ήταν 11 και 12 ετών την ημέρα του διαγωνισμού, γεγονός που προκάλεσε παράπονα από μερικές από τις άλλες συμμετέχουσες χώρες.{{sfn|O'Connor|2010|pp=120–123}}<ref name="Lausanne 89">{{cite web |title=Eurovision Song Contest: Lausanne 1989 |url=https://eurovision.tv/event/lausanne-1989 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020}}</ref> Η εισαγωγή αυτού του κανόνα σημαίνει ότι η [[Σάντρα Κιμ]], η οποία κέρδισε το διαγωνισμό για το {{Esccnty|BEL}} το {{Escyr|1986}} σε ηλικία 13 ετών, θα παραμείνει η νεότερη νικήτρια του διαγωνισμού στο διηνεκές.<ref name="Bergen 86">{{cite web |title=Eurovision Song Contest: Bergen 1986 |url=https://eurovision.tv/event/bergen-1986 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020}}</ref>{{sfn|O'Connor|2010|pp=104–107}} Κανένας ερμηνευτής δεν μπορεί να διαγωνιστεί για περισσότερες από μία χώρες στον διαγωνισμό σε ένα δεδομένο έτος.<ref name="Rules" />
 
==Ζωντανή μουσική==
==Αριθμός των τραγουδιών==
Η ζωντανή μουσική αποτελεί αναπόσπαστο μέρος του διαγωνισμού από την πρώτη του έκδοση. Τα κύρια φωνητικά των διαγωνιστικών τραγουδιών πρέπει να τραγουδιούνται ζωντανά στη σκηνή, ωστόσο άλλοι κανόνες για την ηχογραφημένη μουσική συνοδεία έχουν αλλάξει με την πάροδο του χρόνου.<ref name="Back for good">{{cite web |title=Changes announced to ensure Eurovision comes 'back for good' |url=https://eurovision.tv/story/changes-announced-to-ensure-eurovision-comes-back-for-good |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020 |date=18 June 2020}}</ref>
Κάθε χώρα του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision δικαιούται να εισάγει μόνο ένα τραγούδι. Ο τελικός διαγωνισμός περιορίζεται σε 26 τραγούδια (με εξαίρεση το 2015, όταν η Αυστραλία συμμετείχε στον διαγωνισμό και 27 τραγούδια συναγωνίστηκαν στον τελικό). Αποτελούνται από τα ακόλουθα:
 
Η ορχήστρα ήταν ένα εξέχον χαρακτηριστικό του διαγωνισμού από το 1956 έως το 1998. Προ-ηχογραφημένα δευτερεύοντα κομμάτια επιτράπηκαν για πρώτη φορά στο διαγωνισμό το 1973, αλλά σύμφωνα με αυτόν τον κανόνα τα μόνα όργανα που μπορούσαν να ηχογραφηθούν έπρεπε επίσης να "δειχτούν" στη σκηνή, ενώ το 1997, αυτός ο κανόνας άλλαξε ώστε να επιτρέπεται η ηχογράφηση όλης της ενόργανης μουσικής, ωστόσο η διοργανώτρια χώρα ήταν ακόμη υποχρεωμένη να παρέχει ορχήστρα.{{sfn|O'Connor|2010|pp=148–151}} Το 1999, οι κανόνες άλλαξαν ξανά, καθιστώντας την ορχήστρα προαιρετική απαίτηση. Ο διοργανωτής ραδιοτηλεοπτικός φορέας του {{Escyr|1999||διαγωνισμού του 1999}}, το IBA του Ισραήλ, αποφάσισε στη συνέχεια να μην παρέχει μια ορχήστρα ως μέτρο εξοικονόμησης κόστους, πράγμα που σημαίνει ότι όλες οι συμμετοχές θα χρησιμοποιούσαν ένα υποστηρικτικό κομμάτι για πρώτη φορά στην ιστορία του διαγωνισμού.<ref name="99 Rules" /><ref name="Jerusalem 99">{{cite web |title=Eurovision Song Contest: Jerusalem 1999 |url=https://eurovision.tv/event/jerusalem-1999 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=1 July 2020}}</ref>{{sfn|O'Connor|2010|pp=156–159}} Οι σημερινοί κανόνες του διαγωνισμού διευκρινίζουν τώρα ότι όλο το ορχηστρωτικό τμήμα πρέπει να ηχογραφείται, χωρίς να επιτρέπονται ζωντανά όργανα, καθιστώντας την επιστροφή της ορχήστρας για διαγωνιστικές πράξεις αδύνατη σύμφωνα με τους ισχύοντες κανόνες.<ref name="Rules" /><ref name="15 Rules">{{cite web |title=Public Rules of the 60th Eurovision Song Contest |url=http://www.eurovision.tv/upload/press-downloads/2015/2014-09-02_2015_ESC_rules_EN_PUBLIC_RULES.pdf |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020 |archive-url=https://web.archive.org/web/20150430201605/http://www.eurovision.tv/upload/press-downloads/2015/2014-09-02_2015_ESC_rules_EN_PUBLIC_RULES.pdf |archive-date=30 April 2015}}</ref>
* Οι "Big Five (Μεγάλες Πέντε)" χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία), καθώς είναι οι πέντε μεγαλύτεροι οικονομικοί συντελεστές στο διαγωνισμό, ανταμείβονται με αυτόματες θέσεις στον τελικό.
* Η οικοδέσποινα χώρα.
* 10 προκριθέντες από τον 1ο ημιτελικό - που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη πριν από τον διαγωνισμό.
* 10 προκριθέντες από τον 2ο ημιτελικό - που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη πριν από το διαγωνισμό.
 
Πριν από το 2020, όλα τα φωνητικά έπρεπε να εκτελούνται ζωντανά, χωρίς φυσικές φωνές κάθε είδους ή φωνητικές απομιμήσεις που επιτρέπονται στα δευτερεύοντα κομμάτια.<ref name="Rules" /> Η συμμετοχή της Κροατίας στον διαγωνισμό του 1999 κυρώθηκε μετά τον διαγωνισμό για την ενσωμάτωση συνθετικών ανδρικών φωνητικών σε παράβαση αυτού του κανόνα, με την Κροατία να τιμωρείται στη συνέχεια με τη δέσμευση της βαθμολογίας τους στο διαγωνισμό εκείνου του έτους κατά 33% για τους υπολογισμούς των πενταετών πόντων τους μέσος όρος για τον προσδιορισμό των χωρών που θα υποβιβαστούν σε μελλοντικούς διαγωνισμούς.<ref name="99 Rules" /><ref name="Jerusalem 99" />{{sfn|O'Connor|2010|pp=156–159}} Πριν από τον διαγωνισμό του 2021, σε μια προσπάθεια να γίνει ο διαγωνισμός πιο ευέλικτος ώστε να αλλάξει μετά την ακύρωση της διοργάνωσης του 2020 και να διευκολυνθεί ο εκσυγχρονισμός, οι διοργανωτές ανακοίνωσαν ότι ηχογραφημένα φωνητικά θα επιτρέπονται σε δοκιμαστική βάση και ως προαιρετική προσθήκη. Ένα παράδειγμα αυτού είναι η είσοδος της Ισλανδίας το 2021, το "[[10 Years (τραγούδι)|10 Years]]", η οποία χρησιμοποίησε μια χορωδία στη γέφυρα του τραγουδιού. Οι αντιπροσωπείες εξακολουθούν να είναι ελεύθερες να παρέχουν ζωντανά φωνητικά αν προτιμούν, και όλα τα βασικά φωνητικά που ερμηνεύουν τη μελωδία του τραγουδιού, συμπεριλαμβανομένων των κορυφαίων τραγουδιστών και τυχόν βοηθητικών τραγουδιστών, πρέπει να εξακολουθούν να εκτελούνται ζωντανά.<ref name="Back for good" />
Κατά το πρώτο διαγωνισμό, κάθε χώρα είχε τη δυνατότητα να υποβάλει δύο τραγούδια με μέγιστη διάρκεια τριών λεπτών. Σήμερα, απαιτείται να μην ξεπερνά κάθε τραγούδι τα τρία λεπτά, αν και πολλοί καλλιτέχνες καταγράφουν το τραγούδι σε μια μακρύτερη έκδοση, απλώς εκτελώντας μια μικρότερη έκδοση στο Διαγωνισμό. Ο αριθμός των συμμετεχουσών χωρών έχει αυξηθεί σε όλη την ιστορία του Διαγωνισμού και από το 1993 οι κανόνες έχουν αλλάξει αρκετές φορές για να περιορίσουν τον αριθμό των φιναλίστ και να επιτρέψουν τη συμμετοχή των πρώην σοβιετικών και γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών, των εθνών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και άλλων.
 
==Όχι προηγούμενη δημοσιευμένη μουσική==
Το τραγούδι που συμμετέχει επίσης δεν επιτρέπεται να είναι cover άλλου τραγουδιού και δεν επιτρέπεται να δοκιμάσει το έργο ενός άλλου καλλιτέχνη. Όλα τα τραγούδια πρέπει να είναι εντελώς πρωτότυπα όσον αφορά τη σύνθεση τραγουδιών και τα όργανα και μπορεί να μην έχουν κυκλοφορήσει δημόσια πριν από την 1η Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους. Εάν κυκλοφορήσει δημοσίως, μπορεί να κυκλοφορήσει στην αγορά της χώρας που εισέρχεται μόνο μετά το διαγωνισμό.
 
==Φωνές και όργανα==
Δεν έχει επιτραπεί καθόλου η οργανική σύνθεση σε διαγωνισμούς της Eurovision. Το τραγούδι της Λετονίας το 2006 ήταν a cappella, όπως και του Βελγίου το 2011. Η συμμετοχή της Αυστρίας στον διαγωνισμό του 2011 ξεκίνησε ένα a cappella αλλά στη συνέχεια άρχισαν και τα όργανα. Αυτός ο κανόνας διαδραμάτισε επίσης ζωτικό ρόλο στην συμμετοχή της Μολδαβίας το 2010, καθώς το διάσημο φεστιβάλ Epic Sax Guy του σαξοφώνου του σκηνοθέτη [[SunStroke Project]] συνέβη επειδή αναγκάστηκε να συγχρονίσει το κίνημά του με ένα προ-εγγεγραμμένο κομμάτι που παίζεται κατά τη διάρκεια της ζωντανής παράστασης.
 
==Καλλιτέχνες==
Οι ισχύοντες κανόνες ορίζουν ότι οι χώρες επιτρέπεται να έχουν έως και έξι καλλιτέχνες στη σκηνή. Οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι ηλικίας 16 ετών και άνω, την ημέρα του ημιτελικού του έτους του διαγωνισμού.<ref name="2005rules">{{cite web|publisher=''Eurovision.tv (EBU)''|year=2005|url=http://www.eurovision.tv/searchfiles_english/574.htm|title=Rules of the 2005 Eurovision Song Contest|accessdate=2008-08-17|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060210010517/http://www.eurovision.tv/searchfiles_english/574.htm|archivedate=2006-02-10|url-status=live}}</ref> Αυτός ο κανόνας εισήχθη το 1990, καθώς δύο διαγωνιζόμενοι το προηγούμενο έτος ήταν 11 και 12 ετών. Η καθιέρωση αυτού του κανόνα σημαίνει ότι η Sandra Kim, η οποία ήταν 13 ετών όταν κέρδισε το Βέλγιο το 1986, θα παραμείνει ο νεότερος νικητής εκτός εάν μειωθεί το όριο ηλικίας. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην ιθαγένεια των καλλιτεχνών ερμηνευτών ή εκτελεστών, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να αντιπροσωπεύονται χώρες από καλλιτέχνες που δεν είναι υπήκοοι της χώρας αυτής. Ένας από τους πιο γνωστούς νικητές, η καναδέζα [[Σελίν Ντιόν]] εκπροσώπησε την Ελβετία το 1988. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο ερμηνευτής πρέπει να είναι μόνο 16 όταν συμβαίνει το γεγονός και όχι όταν επιλέγονται, όπως αποδεικνύεται όταν επιλέχθηκε ο Lindsay Dracass Να εκπροσωπήσει το Ηνωμένο Βασίλειο το 2001 και πάλι όταν το Triinu Kivilaan επιλέχθηκε για να εκπροσωπήσει την Ελβετία το 2005, παρά το γεγονός ότι και οι δύο καλλιτέχνες ήταν μόνο 15 στους αντίστοιχους χρόνους επιλογής τους. Στην υπόθεση Dracass, έπρεπε να της χορηγηθεί ειδική θεώρηση για να μπορέσει να ταξιδέψει στην Κοπεγχάγη.<ref>Terry Wogan, Eurovision Song Contest 2001</ref>
 
==Γλώσσες==
Καθώς η Eurovision είναι διαγωνισμός τραγουδιού, όλες οι συμμετοχές πρέπει να περιλαμβάνουν φωνητικά και στίχους κάποιου είδους, με αμιγώς ενόργανα κομμάτια να μην έχουν επιτραπεί ποτέ.<ref name="Rules" /> Οι διαγωνιστικές συμμετοχές μπορούν να γίνουν σε οποιαδήποτε γλώσσα, φυσική ή κατασκευασμένη, ωστόσο οι κανόνες για τη γλώσσα ή τις γλώσσες στις οποίες μπορεί να πραγματοποιηθεί η είσοδος μιας χώρας έχουν διαφοροποιηθεί κατά τη διάρκεια της ιστορίας του διαγωνισμού.
Από τον πρώτο Διαγωνισμό το 1956 έως το 1965 και πάλι από το 1973 έως το 1976 δεν υπήρχε περιορισμός στη γλώσσα. Από το 1966 έως το 1972, και πάλι από το 1978 έως το 1998, έπρεπε να γίνουν τραγούδια σε μια εθνική γλώσσα. Ο κανόνας της εθνικής γλώσσας δημιουργήθηκε λίγο πριν από τον διαγωνισμό του 1977, αλλά ορισμένες χώρες είχαν ήδη επιλέξει μη εθνικές καταχωρήσεις γλώσσας και τους επετράπη να εισέλθουν χωρίς αλλαγές.
 
Από το 1956 έως το 1965, δεν υπήρχαν κανόνες που να υπαγορεύουν σε ποια γλώσσα μπορεί να ερμηνεύει μια χώρα, ωστόσο όλες οι συμμετοχές μέχρι το 1964 γίνονταν σε μια από τις εθνικές γλώσσες των χωρών τους. Το 1965 η Σουηδία διέκοψε αυτήν την παράδοση που ερμήνευσε στα αγγλικά,<ref name="Naples 65">{{cite web |title=Eurovision Song Contest: Naples 1965 |url=https://eurovision.tv/event/naples-1965 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020}}</ref> ενώ στη συνέχεια εισήχθη νέος κανόνας γλώσσας για τον διαγωνισμό του 1966 για όλες τις συμμετέχουσες χώρες, εμποδίζοντας την εκτέλεση συμμετοχών σε οποιαδήποτε άλλη γλώσσα εκτός από μία από τις επίσημα αναγνωρισμένες εθνικές χώρες της σχετικής χώρας γλώσσες.{{sfn|Roxburgh|2012|pp=387–396}}{{sfn|O'Connor|2010|pp=28–29}}<ref name="Luxembourg 66">{{cite web |title=Eurovision Song Contest: Luxembourg 1966 |url=https://eurovision.tv/event/luxembourg-1966 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020}}</ref>
Από τον Διαγωνισμό του 1999, ο περιορισμός αφαιρέθηκε και πάλι και τα τραγούδια μπορούν να εκτελεστούν σε οποιαδήποτε γλώσσα. Ως αποτέλεσμα, πολλά από τα τραγούδια εκτελούνται εν μέρει ή πλήρως στα αγγλικά. Το 2003, το Βέλγιο έκανε πλήρη χρήση του λεγόμενου κανόνα ελεύθερης γλώσσας και εισήγαγε ένα τραγούδι "Sanomi", σε μια τεχνητή γλώσσα που δημιουργήθηκε ειδικά για το τραγούδι. Αυτό αποδείχθηκε επιτυχημένο καθώς η χώρα τελείωσε δεύτερη, μόνο δύο μονάδες πίσω από την Τουρκία. Η ίδια τακτική χρησιμοποιήθηκε το 2006 από την ολλανδική καταχώρηση Treble, η οποία είναι εν μέρει τραγουδημένη σε μια τεχνητή γλώσσα και για άλλη μια φορά από το Βέλγιο με την εγγραφή τους για το 2008 "O Julissi".
 
Ο κανόνας της γλώσσας καταργήθηκε για πρώτη φορά το 1973, επιτρέποντας σε όλες τις συμμετέχουσες χώρες να τραγουδήσουν στη γλώσσα της επιλογής τους.{{sfn|O'Connor|2010|pp=52–55}}<ref name="Luxembourg 73">{{cite web |title=Eurovision Song Contest: Luxembourg 1973 |url=https://eurovision.tv/event/luxembourg-1973 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020}}</ref> Ο κανόνας άρχισε να ισχύει ξανά από το διαγωνισμό του 1977, ωστόσο η εθνικές διαδικασίες για την επιλογή των συμμετοχών του Βελγίου και της Γερμανίας είχαν ήδη ξεκινήσει πριν ανακοινωθεί η αλλαγή του κανόνα, και τους επετράπη να ερμηνεύσουν στα Αγγλικά για τη συγκεκριμένη έκδοση του διαγωνισμού.{{sfn|O'Connor|2010|pp=68–71}}<ref name="London 77">{{cite web |title=Eurovision Song Contest: London 1977 |url=https://eurovision.tv/event/london-1977 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020}}</ref> Ο γλωσσικός κανόνας καταργήθηκε για άλλη μια φορά το 1999, με αποτέλεσμα 14 από τις 23 διαγωνιστικές συμμετοχές εκείνης της χρονιάς να περιλαμβάνουν αγγλικούς στίχους.<ref name="Jerusalem 99" />{{sfn|O'Connor|2010|pp=156–159}}
 
===Διάλεκτοι και περιφερειακές γλώσσες ανά χρόνο===
Σε μερικές περιπτώσεις έχουν χρησιμοποιηθεί διάλεκτοι μιας γλώσσας ή μια πολύ σπάνια γλώσσα σε μια εγγραφή τραγουδιού:
 
* 1971, 1996, 2003 και 2012 - Η Αυστρία τραγούδησεερμήνευσε σε διάφορες διαλέκτους της Γερμανίας (Βιεννέζικα το 1971, Vorarlbergisch το 1996, StyrianΣτυριακά το 2003 και Mühlviertelτη dialectδιάλεκτο Mühlviertel το 2012).
* 1972 - Η Ιρλανδία τραγούδησεερμήνευσε στην ιρλανδική γλώσσα, μία από τις δύο επίσημες γλώσσες της Ιρλανδίας.
* 1980 - Ο τίτλος της εισόδου της Νορβηγίας ήταν στη γλώσσα SamiΣάμι.
* 1982 - Η Γερμανία τραγούδησεερμήνευσε στα γερμανικά αλλά μετά τη νίκη πραγματοποίησε την επανάληψη σε πέντε διαφορετικές γλώσσες: Γερμανικά, Αγγλικά, Γαλλικά, Ιταλικά και Ολλανδικά.
* 1989 - Η Ελβετία τραγούδησε στο Romansh, την τέταρτη γλώσσα της Ελβετίας.
* 1990 και 2012 - Η [[Φινλανδία]] τραγούδησεερμήνευσε στα [[Σουηδική γλώσσα|Σουηδικά]], η οποία είναι η δεύτερη επίσημη γλώσσα της χώρας (κυρίως στα νησιά Αλαντ[[Ώλαντ]]).
* 1991 - Η Ιταλία τραγούδησεερμήνευσε στη Ναπολιτάνικη διάλεκτο, της Ιταλικής γλώσσας που ομιλείται στη Νάπολη και στις γύρω περιοχές.
* 1992, 1993, 1996 και 2011 - ηΗ Γαλλία τραγουδούσεερμήνευσε στις γλώσσες τηςτων ΑντίλλειαςΚρεολικών CreoleΑντιλλών (1992), της Corsican[[Κορσικανική γλώσσα|Κορσικής]] (1993 και 2011) και της BretonΒρετονική γλώσσα|Βρετάνης]] (1996).
* 1995 - Η ελληνική συμμετοχή "[[Ποιά Προσευχή]]" ξεκινάει με ένα απόσπασμα στα [[Αρχαία Ελληνικά]].
* 1999 - Η Λιθουανία τραγούδησεερμήνευσε στην Σαμογιατική διάλεκτο, μια διάλεκτο της Λιθουανικής γλώσσας.
* 2004 - Η Εσθονία τραγούδησεερμήνευσε στην [[Βόρο γλώσσα]], τοη οποίοοποία θεωρείται από μερικούς ως διάλεκτος της εσθονικής, και άλλοιαπό άλλους, μια ξεχωριστή γλώσσα.
* 2003, 2006 και 2008 - Το 2003, τοοι [[Urban Trad]] του Βελγίου τραγούδησεερμήνευσαν το "Sanomi" σε μια εντελώς φτιαγμένη γλώσσα, ενώ οι ολλανδοί συμμετέχοντες το 2006, [[Treble]], τραγούδησανερμήνευσαν μισό από το τραγούδι τους "Amambanda" σε φανταστική γλώσσα. Το 2008, οοι [[Ishtar]] παρουσίασεερμήνευσαν το τραγούδι τους "O Julissi" σε μια φανταστική γλώσσα.
* 2006 - Το Μονακό τραγουδούσεερμήνευσε μερικώς στα Ταϊτιανά.
* 2009 - Η Τσεχία τραγούδησεερμήνευσε εν μέρει στην Ρομά γλώσσα, τη γλώσσα του λαού των [[Ρομά]] (Τσιγγάνοι).
* 2009 - Το Ισραήλ τραγούδησεερμήνευσε εν μέρει στα εβραϊκά και στα αραβικά.
* 2011 - Η Νορβηγία εισάγει στίχους στηστα [[Σουαχίλι]], γλώσσα η οποία ομιλείται σε χώρες της Αφρικής. Η είσοδος από τη Γαλλία πραγματοποιήθηκεερμηνεύθηκε στηνστα ΚορσικήΚορσικανικά το ίδιο έτος.
* 2012 - Οι περισσότεροι από τους στίχους της ένταξηςεισόδου της Ρωσίας ήταν στη Ουντμουρτική γλώσσα (η οποία, παράλληλα με τη ρωσική, είναι η επίσημη γλώσσα στην [[Δημοκρατία των Ουντμούρτ]]).
* 2016 - Η ελληνική συμμετοχή "[[Utopian Land]]" περιείχε λέξεις στην [[Ποντιακά|Ποντιακή διάλεκτο]]. Το ίδιο έτος, η Ουκρανία αποφάσισε να στείλει τη [[Τζαμάλα]], τραγουδιστήτραγουδίστρια τηςαπό την [[Κριμαία|Κριμαίας]], με το τραγούδι της "1944" που χαρακτήριζε στίχους στην γλώσσα [[Κριμαϊκή Ταταρική γλώσσα|Τατάρ της Κριμαίας]], γεγονός που προκάλεσε διαμάχη μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας εξαιτίας της προσάρτησης της Κριμαίας από τη Ρωσική Ομοσπονδία.
* 2016 - Η ελληνική συμμετοχή "Utopian Land" περιείχε λέξεις στην [[Ποντιακή διάλεκτος της Ελληνικής γλώσσας|Ποντιακή διάλεκτο]].
* 2016 - Η Ουκρανία αποφάσισε να στείλει τη [[Τζαμάλα]], τραγουδιστή της Κριμαίας, με το τραγούδι της "1944" που χαρακτήριζε στίχους στην γλώσσα [[Κριμαϊκή Ταταρική γλώσσα|Τατάρ της Κριμαίας]], γεγονός που προκάλεσε διαμάχη μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας εξαιτίας της προσάρτησης της Κριμαίας από τη Ρωσική Ομοσπονδία.
 
===Γλωσσικά θέματα και επικράτηση αγγλικής γλώσσας===
Από την κατάργηση του κανόνα της γλώσσας, η μεγάλη πλειοψηφία των συμμετοχών σε διαγωνισμό κάθε έτους πραγματοποιούνται τώρα στα αγγλικά, δεδομένης της ιδιότητας του ως lingua franca. Στο διαγωνισμό του 2017, μόνο τέσσερα τραγούδια δεν περιείχαν αγγλικούς στίχους. Μετά τη νίκη του [[Σαλβαντόρ Σομπράλ]] στον διαγωνισμό εκείνης της χρονιάς με ένα τραγούδι στα πορτογαλικά, ωστόσο, ο διαγωνισμός του 2018 στη Λισαβόνα σημείωσε αυξημένο αριθμό συμμετοχών σε άλλη γλώσσα από την αγγλική, τάση που επαναλήφθηκε το 2019.<ref>{{cite web |last1=Oliveira e Silva |first1=Antonio |last2=Harris |first2=Chris |title=English song dominance on the decline at Eurovision 2018 |url=https://www.euronews.com/2018/05/09/english-song-dominance-on-the-decline-at-eurovision-2018 |website=euronews.com |publisher=[[Euronews]] |access-date=4 July 2020 |date=10 May 2018}}</ref><ref>{{cite web |last1=Escudero |first1=Victor M. |title=Eurovision Class of 2019: This year's languages |url=https://eurovision.tv/story/eurovision-class-of-2019-languages |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020 |date=5 April 2019}}</ref> Το 2021, η πρώτη, η δεύτερη και η τρίτη θέση κατακτήθηκαν από μη αγγλικά τραγούδια για πρώτη φορά από το 1995.<ref>{{Cite web|date=2021-05-27|title=Vital Statistics 2: The Results|url=https://eurovision.tv/story/vital-statistics-2|access-date=2021-07-01|website=Eurovision.tv|language=en-gb}}</ref>
Πολλές ευρωπαϊκές χώρες βασίστηκαν σε ιδέες για γλωσσική ενότητα και λόγω της ενίοτε ανεπιθύμητης κυριαρχίας της αγγλικής γλώσσας στη σύγχρονη ποπ μουσική, η γλώσσα της συμμετοχής της χώρας σε Eurovision μπορεί να είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα.<ref>Ivković, D. (2013). The Eurovision Song Contest on YouTube: A corpus-based analysis of language attitudes. Language@Internet, 10, article 1. (urn:nbn:de:0009-7-35977)</ref> Ορισμένες καταχωρήσεις εκτελούνται στα αγγλικά για να προσεγγίσουν ευρύτερα ακροατήρια, αν και αυτό μερικές φορές θεωρείται ως μη πατριωτικό. Τα τελευταία χρόνια μέχρι το 2007 ο αριθμός των μη αγγλικών εισερχόμενων χωρών μειώθηκε, κυρίως με το Ισραήλ, την πρώην Γιουγκοσλαβία, τις χώρες της Γαλλικής Γλώσσας, την Ισπανία και την Πορτογαλία που εκτελούν στη μητρική τους γλώσσα. Όσον αφορά την πρόσφατη απόδοση του Διαγωνισμού, τα περισσότερα μη αγγλικά τραγούδια ήταν πολύ λιγότερο επιτυχημένα από τα αγγλικά. Μέχρι το 2007, ο τελευταίος νικητής ήταν η [[Ντάνα Ιντερνάσιοναλ]] του Ισραήλ, η οποία εκτέλεσε τον Diva στα Εβραϊκά το 1998. Ο νικητής του 2004, Wild Dances που εκτελούσε η [[Ρουσλάνα]], ερμηνεύθηκε εν μέρει στην ουκρανική γλώσσα. Μετά το 2007, όταν η [[Μαρίγια Σερίφοβιτς]] κέρδισε, τραγουδώντας στη Σερβία, ο αριθμός μη αγγλικών διαγωνιζομένων αυξήθηκε και πάλι το 2008. Σχεδόν οι μισοί καλλιτέχνες αμφισβητούσαν στη μητρική τους γλώσσα.
 
Η ελευθερία της γλώσσας, ωστόσο, παρείχε ευκαιρίες στους καλλιτέχνες να ερμηνεύσουν τραγούδια που δεν θα ήταν δυνατό στο παρελθόν, με μια σειρά από διαγωνιστικές συμμετοχές σε αυτή τη χιλιετία να έχουν εκτελεστεί σε εφευρετική γλώσσα και οι καλλιτέχνες έχουν επίσης χρησιμοποιήσει αυτήν τη γλωσσική ελευθερία για να ερμηνεύσουν σε άλλες γλώσσες πλην των αγγλικών που δεν είναι επίσης επίσημες γλώσσες της χώρας τους.<ref>{{cite web |title=Ishtar for Belgium to Belgrade! |url=https://eurovision.tv/story/ishtar-for-belgium-to-belgrade |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020 |date=10 March 2008}}</ref><ref>{{cite web |title=Zoë – Austria – Stockholm 2016 |url=https://eurovision.tv/participant/zoe |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020}}</ref><ref>{{cite web |title=Elina Nechayeva] – Estonia – Lisbon 2018 |url=https://eurovision.tv/participant/elina-nechayeva |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=4 July 2020}}</ref>
 
Καθώς ο διαγωνισμός παρουσιάζεται τόσο στα αγγλικά όσο και στα γαλλικά, τουλάχιστον ένας από τους παρουσιαστές του διαγωνισμού πρέπει να είναι σε θέση να μιλάει γαλλικά καθώς και αγγλικά.<ref name="Rules" />
 
Πολλές ευρωπαϊκές χώρες βασίστηκαν σε ιδέες για γλωσσική ενότητα και λόγω της ενίοτε ανεπιθύμητης κυριαρχίας της αγγλικής γλώσσας στη σύγχρονη ποπ μουσική, η γλώσσα της συμμετοχής της χώρας σε Eurovision μπορεί να είναι ένα αμφιλεγόμενο θέμα.<ref>Ivković, D. (2013). The Eurovision Song Contest on YouTube: A corpus-based analysis of language attitudes. Language@Internet, 10, article 1. (urn:nbn:de:0009-7-35977)</ref> Ορισμένες καταχωρήσειςσυμμετοχές εκτελούνται στα αγγλικά για να προσεγγίσουν ευρύτερα ακροατήρια, αν και αυτό μερικές φορές θεωρείται ως μη πατριωτικό. Τα τελευταία χρόνια μέχρι το 2007, ο αριθμός των μη αγγλικών εισερχόμενων χωρών μειώθηκε, κυρίως με το Ισραήλ, την πρώην Γιουγκοσλαβία, τις χώρες της Γαλλικής Γλώσσαςγλώσσας, την Ισπανία και την Πορτογαλία πουνα εκτελούν στη μητρική τους γλώσσα. Όσον αφορά την πρόσφατη απόδοση του Διαγωνισμού, τα περισσότερα μη αγγλικά τραγούδια ήταν πολύ λιγότερο επιτυχημένα από τα αγγλικά. Μέχρι το 2007, ο τελευταίος νικητής ήταν η [[Ντάνα Ιντερνάσιοναλ]] του Ισραήλ, η οποία εκτέλεσε τοντο "Diva" στα Εβραϊκά το 1998. Ο νικητής τουΤο 2004, το "Wild Dances" που εκτελούσε η [[Ρουσλάνα]], ερμηνεύθηκε εν μέρει στην ουκρανική γλώσσα. Μετά το 2007, όταν η [[Μαρίγια Σερίφοβιτς]] κέρδισε, τραγουδώντας στηστα ΣερβίαΣερβικά, ο αριθμός μη αγγλικών διαγωνιζομένων αυξήθηκε και πάλι το 2008. Σχεδόν οι μισοί καλλιτέχνες αμφισβητούσαν στη μητρική τους γλώσσα.
 
Σε μερικές περιπτώσεις, οι στίχοι γράφονται και καταγράφονται σε δύο διαφορετικές εκδόσεις (συνήθως αγγλική και εθνική γλώσσα) ή σε μία ενιαία πολυγλωσσική έκδοση. Παραδείγματα περιλαμβάνουν:
Γραμμή 186 ⟶ 181 :
* Στην ΠΓΔΜ, όπου πραγματοποίησε ψηφοφορία για να αποφασίσει εάν το τραγούδι του 2005 θα πρέπει να είναι στα αγγλικά ή στα σλαβομακεδόνικα.
* Η Γαλλία, της οποίας η είσοδος το 2001 πραγματοποιήθηκε εν μέρει στα γαλλικά και εν μέρει στα αγγλικά. Η εγγραφή του 2007 τραγουδήθηκε στο Franglais. Η γαλλική είσοδος το 2008 προκάλεσε διαμάχη, καθώς όλα ήταν στην αγγλική γλώσσα και οι άνθρωποι ήταν δυσαρεστημένοι με την παρουσία τους με ένα αγγλικό τραγούδι. Το 2012, ο Anggun εκτέλεσε το τραγούδι Echo εν μέρει στα αγγλικά, αλλά κυρίως στα γαλλικά. Το ίδιο συνέβη το 2016, όταν ο Αμίρ πραγματοποίησε τη χορωδία του τραγουδιού του "J'ai cherché" στα αγγλικά και το υπόλοιπο τραγούδι στα γαλλικά. Το 2017, η Alma εκτελεί το τραγούδι της "Requiem" εν μέρει στα αγγλικά, αλλά κυρίως στα γαλλικά.
 
==Σειρά εμφάνισης==
Η σειρά με την οποία εμφανίζονται οι συμμετέχουσες χώρες είχε ιστορικά αποφασιστεί μέσω τυχαίας κλήρωσης, ωστόσο από το 2013 η σειρά καθορίζεται από τους παραγωγούς του διαγωνισμού και υποβάλλεται στον Εκτελεστικό Επόπτη της EBU και την Ομάδα Αναφοράς για έγκριση πριν ανακοινωθεί δημόσια. Αυτή η αλλαγή εισήχθη για να προσφέρει μια καλύτερη εμπειρία για τους τηλεθεατές, καθιστώντας την εκπομπή πιο συναρπαστική και επιτρέποντας σε όλες τις χώρες να ξεχωρίσουν αποφεύγοντας περιπτώσεις όπου τραγούδια παρόμοιου ύφους ή τέμπο ερμηνεύτηκαν με τη σειρά.<ref>{{cite web |title=Running order Malmö 2013 to be determined by producers |url=https://eurovision.tv/story/running-order-malmoe-2013-to-be-determined-by-producers |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=9 July 2020 |date=7 November 2012}}</ref> Σύμφωνα με την τρέχουσα μέθοδο, κατά τη διάρκεια της κλήρωσης κατανομής στους ημιτελικούς, κάθε χώρα που συμμετέχει στον ημιτελικό μπαίνει είτε στο πρώτο μισό είτε στο δεύτερο μισό του ημιτελικού. Μόλις επιλεγούν όλα τα τραγούδια, οι παραγωγοί θα καθορίσουν τη σειρά εμφάνισης για τους ημιτελικούς.<ref>{{cite web |last1=Zwart |first1=Josianne |last2=Jordan |first2=Paul |title=Which countries will perform in which Semi-Final at Eurovision 2018? |url=https://eurovision.tv/story/results-of-the-semi-final-allocation-draw-2018 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=9 July 2020 |date=29 January 2018}}</ref><ref name="2013 semi order">{{cite web |title=Eurovision 2013: Semi-Final running order revealed |url=https://eurovision.tv/story/eurovision-2013-semi-final-running-order-revealed |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=9 July 2020 |date=28 March 2013}}</ref> Οι προκριθέντες των ημιτελικών πραγματοποιούν τυχαία κλήρωση κατά τη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου των νικητών για να καθορίσουν εάν θα ερμηνεύσουν κατά το πρώτο ή το δεύτερο μισό του τελικού, ενώ οι αυτόματοι φιναλίστ θα τραβήξουν επίσης τυχαία το διαγωνιστικό τους μισό ενόψει του μεγάλου τελικού, εκτός από τη διοργανώτρια χώρα, της οποίας η ακριβής θέση καθορίζεται τυχαία σε ξεχωριστή κλήρωση.<ref name="2013 semi order" /><ref>{{cite web |last1=Groot |first1=Evert |title=Portugal and 'Big Five' rehearse for the second time |url=https://eurovision.tv/story/portugal-france-spain-italy-united-kingdom-second-rehearsal-2018 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=9 July 2020 |date=6 May 2018}}</ref> Η σειρά εκτέλεσης για τον τελικό αποφασίζεται μετά τον δεύτερο ημιτελικό από τους παραγωγούς, λαμβάνοντας υπόψη τόσο τις μουσικές ιδιότητες των διαγωνιστικών τραγουδιών, όσο και τη σκηνική απόδοση, για να δουλέψουν καλύτερα για τον τρόπο δημιουργίας οποιωνδήποτε στηριγμάτων, φωτισμού και άλλης παραγωγής.<ref>{{cite web |title=How is the Running Order being decided? |url=https://eurovision.tv/story/exclusive-running-order-producers-decide-2017 |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=9 July 2020 |date=12 May 2017}}</ref>
 
Η αλλαγή της διαδικασίας το 2013 οδήγησε σε μικτή αντίδραση από τους οπαδούς των διαγωνισμών, με ορισμένους να εκφράζουν ανησυχία για πιθανή διαφθορά επιτρέποντας στους παραγωγούς να αποφασίσουν σε ποια στιγμή θα εκτελέσει κάθε χώρα, ενώ άλλοι ήταν πιο αισιόδοξοι για την αλλαγή.<ref>{{cite web |last1=Repo |first1=Juha |title=Mixed feelings about Eurovision rule change |url=http://esctoday.com/?p=38497 |website=esctoday.com |access-date=9 July 2020 |date=8 November 2012}}</ref> Η σειρά με την οποία εμφανίζονται οι συμμετέχουσες χώρες θεωρείται σημαντικός παράγοντας για τη νίκη του διαγωνισμού και η στατιστική ανάλυση σε αυτό το θέμα αποδεικνύει ότι σε μια τυχαία κλήρωση τα τραγούδια που ερμηνεύουν αργότερα στο διαγωνισμό έχουν περισσότερες πιθανότητες να βαθμολογηθούν εξαιρετικά.<ref>{{cite journal |last1=Antipov |first1=Evgeny A. |last2=Pokryshevskaya |first2=Elena B. |title=Order effects in the results of song contests: Evidence from the Eurovision and the New Wave |journal=Judgement and Decision Making |year=2017 |volume=12 |issue=4 |url=http://journal.sjdm.org/16/16121/jdm16121.html |access-date=9 July 2020}}</ref><ref>{{cite web |last1=Kelly |first1=Emma |title=How do the Eurovision running order stats affect Michael Rice's chances of winning for the UK? |url=https://metro.co.uk/2019/05/17/eurovision-running-order-stats-affect-michael-rices-chances-winning-uk-9584421/ |publisher=[[Metro (British newspaper)|Metro]] |access-date=9 July 2020 |date=17 May 2019}}</ref> Η σειρά εμφάνισης στη δεύτερη θέση στον τελικό θεωρείται ιδιαίτερα επιζήμια για τις πιθανότητες μιας χώρας να κερδίσει τον διαγωνισμό, γιατί κανένα τραγούδι που ερμηνεύει σε αυτή τη θέση δεν έχει κερδίσει ποτέ τον διαγωνισμό στην ιστορία της.<ref>{{cite web |title=Things you might not know about the Eurovision Song Contest |url=https://eurovision.tv/story/things-you-might-not-know-about-eurovision |publisher=Eurovision Song Contest |access-date=9 July 2020 |date=28 April 2020}}</ref>
 
===Νίκες ανά σειρά εμφάνισης===
TBA
 
==Αριθμός των τραγουδιών==
Κάθε χώρα του Διαγωνισμού Τραγουδιού της Eurovision δικαιούται να εισάγει μόνο ένα τραγούδι. Ο τελικός διαγωνισμός περιορίζεται σε 26 τραγούδια (με εξαίρεση το 2015, όταν η Αυστραλία συμμετείχε στον διαγωνισμό και 27 τραγούδια συναγωνίστηκαν στον τελικό). Αποτελούνται από τα ακόλουθα:
 
* Οι "Big Five (Μεγάλες Πέντε)" χώρες (Ηνωμένο Βασίλειο, Γαλλία, Γερμανία, Ισπανία και Ιταλία), καθώς είναι οι πέντε μεγαλύτεροι οικονομικοί συντελεστές στο διαγωνισμό, ανταμείβονται με αυτόματες θέσεις στον τελικό.
* Η οικοδέσποινα χώρα.
* 10 προκριθέντες από τον 1ο ημιτελικό - που πραγματοποιήθηκε την Τρίτη πριν από τον διαγωνισμό.
* 10 προκριθέντες από τον 2ο ημιτελικό - που πραγματοποιήθηκε την Πέμπτη πριν από το διαγωνισμό.
 
Κατά το πρώτο διαγωνισμό, κάθε χώρα είχε τη δυνατότητα να υποβάλει δύο τραγούδια με μέγιστη διάρκεια τριών λεπτών. Σήμερα, απαιτείται να μην ξεπερνά κάθε τραγούδι τα τρία λεπτά, αν και πολλοί καλλιτέχνες καταγράφουν το τραγούδι σε μια μακρύτερη έκδοση, απλώς εκτελώντας μια μικρότερη έκδοση στο Διαγωνισμό. Ο αριθμός των συμμετεχουσών χωρών έχει αυξηθεί σε όλη την ιστορία του Διαγωνισμού και από το 1993 οι κανόνες έχουν αλλάξει αρκετές φορές για να περιορίσουν τον αριθμό των φιναλίστ και να επιτρέψουν τη συμμετοχή των πρώην σοβιετικών και γιουγκοσλαβικών δημοκρατιών, των εθνών του Συμφώνου της Βαρσοβίας και άλλων.
 
==Όχι προηγούμενη δημοσιευμένη μουσική==
Το τραγούδι που συμμετέχει επίσης δεν επιτρέπεται να είναι cover άλλου τραγουδιού και δεν επιτρέπεται να δοκιμάσει το έργο ενός άλλου καλλιτέχνη. Όλα τα τραγούδια πρέπει να είναι εντελώς πρωτότυπα όσον αφορά τη σύνθεση τραγουδιών και τα όργανα και μπορεί να μην έχουν κυκλοφορήσει δημόσια πριν από την 1η Σεπτεμβρίου του προηγούμενου έτους. Εάν κυκλοφορήσει δημοσίως, μπορεί να κυκλοφορήσει στην αγορά της χώρας που εισέρχεται μόνο μετά το διαγωνισμό.
 
==Φωνές και όργανα==
Δεν έχει επιτραπεί καθόλου η οργανική σύνθεση σε διαγωνισμούς της Eurovision. Το τραγούδι της Λετονίας το 2006 ήταν a cappella, όπως και του Βελγίου το 2011. Η συμμετοχή της Αυστρίας στον διαγωνισμό του 2011 ξεκίνησε ένα a cappella αλλά στη συνέχεια άρχισαν και τα όργανα. Αυτός ο κανόνας διαδραμάτισε επίσης ζωτικό ρόλο στην συμμετοχή της Μολδαβίας το 2010, καθώς το διάσημο φεστιβάλ Epic Sax Guy του σαξοφώνου του σκηνοθέτη [[SunStroke Project]] συνέβη επειδή αναγκάστηκε να συγχρονίσει το κίνημά του με ένα προ-εγγεγραμμένο κομμάτι που παίζεται κατά τη διάρκεια της ζωντανής παράστασης.
 
==Καλλιτέχνες==
Οι ισχύοντες κανόνες ορίζουν ότι οι χώρες επιτρέπεται να έχουν έως και έξι καλλιτέχνες στη σκηνή. Οι καλλιτέχνες πρέπει να είναι ηλικίας 16 ετών και άνω, την ημέρα του ημιτελικού του έτους του διαγωνισμού.<ref name="2005rules">{{cite web|publisher=''Eurovision.tv (EBU)''|year=2005|url=http://www.eurovision.tv/searchfiles_english/574.htm|title=Rules of the 2005 Eurovision Song Contest|accessdate=2008-08-17|archiveurl=https://web.archive.org/web/20060210010517/http://www.eurovision.tv/searchfiles_english/574.htm|archivedate=2006-02-10|url-status=live}}</ref> Αυτός ο κανόνας εισήχθη το 1990, καθώς δύο διαγωνιζόμενοι το προηγούμενο έτος ήταν 11 και 12 ετών. Η καθιέρωση αυτού του κανόνα σημαίνει ότι η Sandra Kim, η οποία ήταν 13 ετών όταν κέρδισε το Βέλγιο το 1986, θα παραμείνει ο νεότερος νικητής εκτός εάν μειωθεί το όριο ηλικίας. Δεν υπάρχει κανένας περιορισμός στην ιθαγένεια των καλλιτεχνών ερμηνευτών ή εκτελεστών, γεγονός που έχει ως αποτέλεσμα να αντιπροσωπεύονται χώρες από καλλιτέχνες που δεν είναι υπήκοοι της χώρας αυτής. Ένας από τους πιο γνωστούς νικητές, η καναδέζα [[Σελίν Ντιόν]] εκπροσώπησε την Ελβετία το 1988. Πρέπει επίσης να σημειωθεί ότι ο ερμηνευτής πρέπει να είναι μόνο 16 όταν συμβαίνει το γεγονός και όχι όταν επιλέγονται, όπως αποδεικνύεται όταν επιλέχθηκε ο Lindsay Dracass Να εκπροσωπήσει το Ηνωμένο Βασίλειο το 2001 και πάλι όταν το Triinu Kivilaan επιλέχθηκε για να εκπροσωπήσει την Ελβετία το 2005, παρά το γεγονός ότι και οι δύο καλλιτέχνες ήταν μόνο 15 στους αντίστοιχους χρόνους επιλογής τους. Στην υπόθεση Dracass, έπρεπε να της χορηγηθεί ειδική θεώρηση για να μπορέσει να ταξιδέψει στην Κοπεγχάγη.<ref>Terry Wogan, Eurovision Song Contest 2001</ref>
 
==Αλλαγές νόμων ανά χρόνο==