Ιωάννης (Γενναίος) Κολοκοτρώνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Βανδαλισμός :: Αναίρεση έκδοσης 8856534 από τον 109.242.10.167 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
Υπήρχαν κάποια σοβαρά λάθη και ελλείψεις |
||
Γραμμή 32:
==Βιογραφία==
Γεννήθηκε στις αρχές του [[19ος αιώνας|19ου αιώνα]] στην Στεμνίτσα Αρκαδίας ή στην [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]] και ήταν γιος του [[Θεόδωρος Κολοκοτρώνης|Θεόδωρου Κολοκοτρώνη]] και της Αικατερίνης Καρούσου. Σε πολύ μικρή ηλικία πολέμησε μαζί με τον πατέρα του σε διάφορες πολεμικές επιχειρήσεις στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]].
Το [[1822]] σχημάτισε δικό του σώμα από τετρακόσιους πενήντα [[Γορτυνία|Γορτυνίους]] και εξεστράτευσε στην [[Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας|Δυτική Ελλάδα]], όπου και τέθηκε υπό τις διαταγές του [[Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος|Αλέξανδρου Μαυροκορδάτου]]. Δεν πήρε μέρος στη [[Μάχη του Πέτα]], γιατί η εισβολή του Δράμαλη στην Πελοπόννησο ανάγκασε τον πατέρα του να τον ανακαλέσει, όπου ο Γενναίος πολέμησε πεισματικά εναντίον των [[Τουρκία|Τούρκων]].
Την περίοδο του εμφυλίου πολέμησε μαζί με τον πατέρα του εναντίον της κυβέρνησης, και πήγε στο [[Ναύπλιο]] μαζί με πεντακόσιους Γορτυνίους για να βοηθήσει τον αδερφό του, Πάνο, που ήταν πολιορκημένος από τα κυβερνητικά στρατεύματα. Συνελήφθη και φυλακίστηκε μαζί με τον πατέρα του. Το [[1830]] έγινε [[συνταγματάρχης]] και την περίοδο της Αντιβασιλείας φυλακίστηκε εκ νέου. Με την άνοδο του [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] στην εξουσία, ο Ιωάννης Κολοκοτρώνης διορίστηκε υπασπιστής του και έγινε [[υποστράτηγος]]. Διορίστηκε γερουσιαστής χωρίς όμως να αποχωρήσει από τον [[Ελληνικός Στρατός Ξηράς|στρατό]]. Το [[1852]] κατέστειλε με επιτυχία την εξέγερση του [[Χριστόφορος Παπουλάκος|Παπουλάκου]] στη [[Μάνη]] και το [[1862]] κατέπνιξε την ανταρσία του Ναυπλίου. Τον Μάιο του [[1862]] ανέλαβε [[Κατάλογος Πρωθυπουργών της Ελλάδας|πρωθυπουργός]], διατηρώντας για τον εαυτό του το υπουργείο εσωτερικών αλλά τον Οκτώβριο του ίδιου χρόνου αναγκάστηκε να καταφύγει στην [[Ιταλία]] εξαιτίας της έξωσης του Όθωνα. Το [[1863]] επέστρεψε στην [[Ελλάδα]] αλλά αποσύρθηκε οριστικά από την πολιτική. Το [[1866]] δέχτηκε να εκπροσωπήσει τον [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιο Α΄]] στους γάμους του [[Αλέξανδρος Γ΄ της Ρωσίας|διαδόχου της Ρωσίας]] ενώ νωρίτερα είχε διοριστεί πρόεδρος της επιτροπής Αγώνος.▼
Την περίοδο του εμφυλίου πολέμησε μαζί με τον πατέρα του εναντίον της κυβέρνησης, και πήγε στο [[Ναύπλιο]] μαζί με πεντακόσιους Γορτυνίους για να βοηθήσει τον αδερφό του, Πάνο, που ήταν πολιορκημένος από τα κυβερνητικά στρατεύματα. Δεν συνελλήφθη μαζί με τον πατέρα του αλλά φυγοδίκησε στην ορεινή Αρκαδία αναζητώντας τρόπους να απελευθερώσει τον πατέρα του που είχε φυλακιστεί στην Ύδρα.
Πρωταγωνίστησε στην καταπολέμηση της εισβολής του ιμπραήμ, πρωταγωνίστησε στις μάχες στο Τρίκορφο (24 Ιουνίου 1825), στην Τραμπάλα (21 Μαΐου 1825) και στη Δαβιά (14 Αυγούστου 1826). Εκστράτευσε εκτός Πελοποννήσου για να βοηθήσει τον Καραϊσκάκη κατά του Κιουταχή. Ακολούθως, πρωτοστάτησε στον κλεφτοπόλεμο κατά του Ιμπραήμ, οχύρωσε το κάστρο της Καρύταινας για να προστατέψει τους πληθυσμούς της ευρύτερης περιοχής, κρατώντας αναμμένη την δάδα της επανάστασης μέχρι την ναυμαχία του Ναυαρίνο.<ref>{{Cite web|url=https://www.istorikathemata.com/2021/03/1825-1826.html|title=Αντίσταση και κλεφτοπόλεμος κατά του Ιμπραήμ από τον Γενναίο Κολοκοτρώνη και η οχύρωση του κάστρου της Καρύταινας (Αύγουστος 1825-Απρίλιος 1826)|accessdate=2021-10-13}}</ref>
▲
Απεβίωσε από ανίατη ασθένεια στις [[23 Μαΐου]] του [[1868]]. Ήταν παντρεμένος με τη [[Φωτεινή Τζαβέλα]] από το [[Σούλι]] και απέκτησε μαζί της δύο γιους τον [[Θεόδωρος Φαλέζ - Κολοκοτρώνης|Θεόδωρο]], γνωστό με το ψευδώνυμο Φαλέζ και τον Κωνσταντίνο καθώς και πέντε θυγατέρες.
Γραμμή 49 ⟶ 55 :
| pages = 378-382
}}
*Ιωάννης Β. Δασκαρόλης, ''Γενναίος Κολοκοτρώνης - ο έφηβος οπλαρχηγός του 1821'', εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2021,
{{Πρωθυπουργοί της Ελλάδας}}
| |||