Ανατολικό Μπλοκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτα: αφαιρέθηκαν παραπομπές |
|||
Γραμμή 889:
Σημαντικές μεταρρυθμίσεις έγιναν στην Ουγγαρία μετά την αντικατάσταση του [[Γιάνος Κάνταρ]] από Γενικό Γραμματέα του Κομμουνιστικού Κόμματος το 1988. <ref name="crampton381">{{Harvnb|Crampton|1997|p=381}}</ref> Στην Πολωνία τον Απρίλιο του 1989 η οργάνωση [[Αλληλεγγύη (συνδικάτο της Πολωνίας)|Αλληλεγγύη]] νομιμοποιήθηκε, της επιτράπηκε να συμμετάσχει στις βουλευτικές εκλογές, όπου κατέλαβε το 99% των διαθέσιμων κοινοβουλευτικών εδρών. <ref name="crampton392">{{Harvnb|Crampton|1997|p=392}}</ref>
[[File:Oliver Mark - Otto Habsburg-Lothringen, Pöcking 2006.jpg|thumb|O [[Όθων των Αψβούργων|Οτο φον Χάπσμπουργκ]], που έπαιξε πρωταγωνιστικό ρόλο στο άνοιγμα του [[Σιδηρούν παραπέτασμα|Σιδηρού Παραπετάσματος]]]]
Το άνοιγμα του [[Σιδηρούν παραπέτασμα|Σιδηρού Παραπετάσματος]] μεταξύ Αυστρίας και Ουγγαρίας στο Πανευρωπαϊκό Πικνίκ στις 19 Αυγούστου 1989 έβαλε σε κίνηση μια αλυσιδωτή αντίδραση, στο τέλος της οποίας δεν υπήρχε πλέον Ανατολική Γερμανία και το Ανατολικό Μπλοκ είχε διαλυθεί. Εκτενής διαφήμιση για το προγραμματισμένο πικνίκ έγινε από αφίσες και φυλλάδια μεταξύ των παραθεριστών από την Ανατολική Γερμανία στην Ουγγαρία. Το αυστριακό τμήμα της Πανευρωπαϊκής Ένωσης, που είχε τότε επικεφαλής τον [[Κάρολος των Αψβούργων|Καρλ φον Χάμπσμπουργκ]], μοίρασε χιλιάδες φυλλάδια που προσκαλούσαν σε ένα πικνίκ κοντά στα σύνορα στο [[Σόπρον]]. <ref>Hilde Szabo: ''Die Berliner Mauer begann im Burgenland zu bröckeln'' (The Berlin Wall began to crumble in Burgenland – German), in Wiener Zeitung 16 August 1999; Otmar Lahodynsky: ''Paneuropäisches Picknick: Die Generalprobe für den Mauerfall'' (Pan-European picnic: the dress rehearsal for the fall of the Berlin Wall – German), in: ''Profil'' 9 August 2014.</ref><ref>Ludwig Greven "Und dann ging das Tor auf", in Die Zeit, 19 August 2014.</ref> Ηταν το μεγαλύτερο κίνημα φυγής από την Ανατολική Γερμανία από τότε που χτίστηκε το Τείχος του Βερολίνου το 1961. Μετά το πικνίκ, που βασίστηκε σε μια ιδέα του Ότο φον Χάμπσμπουργκ για να δοκιμάσει την αντίδραση της ΕΣΣΔ και του Μιχαήλ Γκορμπατσόφ στο άνοιγμα των συνόρων, δεκάδες χιλιάδες Ανατολικογερμανοί ενημερωμένοι από τα μέσα ενημέρωσης ξεκίνησαν για την Ουγγαρία. <ref>Miklós Németh in Interview, Austrian TV – ORF "Report", 25 June 2019.</ref> Η Ουγγαρία τότε δεν ήταν πλέον έτοιμη να κρατήσει τα σύνορά της εντελώς κλειστά ή να επιβάλει στο μεθοριακό της στρατό να χρησιμοποιήσει τη δύναμη των όπλων. Ο [[Έριχ Χόνεκερ]] δήλωσε στη ''Daily Mirror'' για το Πανευρωπαϊκό Πικνίκ: "Οι Αψβούργοι μοίρασαν φυλλάδια μακριά στην Πολωνία, με τα οποία οι παραθεριστές της Ανατολικής Γερμανίας κλήθηκαν σε πικνίκ. Όταν ήρθαν στο πικνίκ τους δόθηκαν δώρα, φαγητό και γερμανικά μάρκα και τότε πείστηκαν να έρθουν στη Δύση ». Η ηγεσία της ΛΔΓ στο Ανατολικό Βερολίνο δεν τολμούσε να αποκλείσει εντελώς τα σύνορα της χώρας της και η ΕΣΣΔ δεν ανταποκρίθηκε καθόλου. Έτσι το στήριγμα του Ανατολικού Μπλοκ έσπασε.
[[File:Cold War border changes.png|thumb|left|270px|Αλλαγές στα εθνικά σύνορα μετά την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ]]
Στις 9 Νοεμβρίου 1989, μετά από μαζικές διαδηλώσεις στην Ανατολική Γερμανία και τη χαλάρωση των περιορισμών στα σύνορα με την Τσεχοσλοβακία, δεκάδες χιλιάδες Ανατολικοβερολινέζοι πλημμύρισαν τα σημεία ελέγχου κατά μήκος του Τείχους του Βερολίνου και πέρασαν στο Δυτικό Βερολίνο. .<ref name="crampton394">{{Harvnb|Crampton|1997|pp=394–5}}</ref> Τμήματα του τείχους γκρεμίστηκαν, οδηγώντας στην [[Γερμανική επανένωση|επανένωση της Γερμανίας]] στις 3 Οκτωβρίου 1990. Εκείνη την περίοδο τα περισσότερα απομεινάρια του τείχους γκρεμίστηκαν. Στη Βουλγαρία, την επομένη των μαζικών διελεύσεων από το Τείχος του Βερολίνου, ο ηγέτης [[Τόντορ Ζίβκοφ]] εκδιώχθηκε από το Πολιτικό Γραφείο και αντικαταστάθηκε με τον Πέταρ Μλαντένοφ. <ref name="crampton395">{{Harvnb|Crampton|1997|pp=395–6}}</ref>
| |||