Γεώργιος Γρίβας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διόρθωση ορθογραφικών και εκφραστικών λαθών |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας Ετικέτα: Αναιρέθηκε |
||
Γραμμή 1:
{{Νεότερη Ιστορία της Κύπρου}}
{{Πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Γεώργιος Γρίβας-Διγενής''' ([[Λευκωσία]], 6 Ιουνίου 1897 - [[Λεμεσός]], 27 Ιανουαρίου 1974 γνωστός και με το ψευδώνυμο '''Διγενής''', ήταν [[Κύπρος|Κύπριος]] αξιωματικός του ελληνικού στρατού. Οργάνωσε και ηγήθηκε του στρατιωτικού σκέλους αγώνα των Κυπρίων για [[Ένωσις|Ένωση]] με την Ελλάδα ([[Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών|ΕΟΚΑ]]) . Μετά την ίδρυση της Κυπριακής Δημοκρατίας, το 1971, δημιούργησε την οργάνωση ΕΟΚΑ Β΄. Σήμερα, ο Γεώργιος Γρίβας τιμάται από το κυπριακό κράτος για τον ρόλο του στην [[Εθνική Οργάνωσις Κυπρίων Αγωνιστών|ΕΟΚΑ]].
==Τα πρώτα χρόνια==
Γεννήθηκε στη [[Χρυσαλινιώτισσα]], στην επαρχία [[Επαρχία Λευκωσίας|Λευκωσίας]] της [[Κύπρος|Κύπρου]], στις 6 Ιουνίου 1897 και μεγάλωσε στο χωριό [[Τρίκωμο Αμμοχώστου|Τρίκωμο]] της επαρχίας [[Επαρχία Αμμοχώστου|Αμμοχώστου]].Στη ληξιαρχική πράξη γεννήσεως αναφέρεται με το όνομα Γεώργιος Θεοδώρου<ref>https://taneadiasporadotnet.files.wordpress.com/2017/06/george-grivas-birthday-registration.jpg</ref>. Αφού τελείωσε το σχολείο του Τρικώμου, πήγε στη Λευκωσία όπου φοίτησε στο Παγκύπριο Γυμνάσιο (1909-1915), διαμένοντας στην οικία της γιαγιάς του.
Σύμφωνα με την μαρτυρία της αδελφής του,Θεοπίστης Παπαπέτρου<ref>https://tanea-diaspora.net/2017/06/06/%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CE%B3%CF%81%CE%B9%CE%B2/</ref> ο Γρίβας γεννήθηκε στο νοσοκομείο της Λευκωσίας<ref>https://taneadiasporadotnet.files.wordpress.com/2017/06/george-grivas-birthday-registration.jpg</ref> και μεγάλωσε στο Τρίκωμο.Πήρε το όνομα Γεώργιος προς τιμήν του αδελφού της μητέρας του,που είχε πολεμήσει στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897.Επίσης το επίθετο Γρίβας μέχρι την εγγραφή του Γεωργίου στο Παγκύπριο Γυμνάσιο δεν αποτελούσε επίθετο της οικογένειας.Λέγεται ότι το πήρε εξαιτίας της καταγωγής του από τους Γριβαίους της Ελληνικής επανάστασης.<ref>[https://taneadiaspora.net/2017/06/06/%CF%80%CE%BF%CF%85-%CE%BA%CE%B1%CE%B9-%CF%80%CE%BF%CF%84%CE%B5-%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%BD%CE%B7%CE%B8%CE%B7%CE%BA%CE%B5-%CE%BF-%CE%B3%CE%B5%CF%89%CF%81%CE%B3%CE%B9%CE%BF%CF%83-%CE%B3%CF%81%CE%B9%CE%B2/ Tα νέα της Διασποράς]</ref>
{| class="toccolours" style="float: right; margin-left: 1em; margin-right: 2em; font-size: 80%; background:yellow; width:29em; max-width: 50%; font-family: Palatino Linotype;" cellspacing="4"
| style="text-align: left;" |
'''«Έχουμε τρεις εχθρούς! Τους Άγγλους, τους Τούρκους και τους Κουμουνιστές. Ο πιο μεγάλος πονοκέφαλος είναι οι ρουφιάνοι οι Κουμουνιστές.»'''
|-
| style="text-align: left;" |Γεώργιος Γρίβας-Διγενής
|}
Ο Γεώργιος Γρίβας-Διγενής διαδραμάτισε κεντρικό ρόλο σε τουλάχιστον δύο καθοριστικές και αιματηρότατες περιόδους της ελληνικής και της κυπριακής ιστορίας: πρώτα στα όσα συνέβησαν το διάστημα λίγο πριν και αμέσως μετά την απελευθέρωση από τους Γερμανούς και έπειτα στους αγώνες για την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα. Δύο χώρους και δύο περιόδους, που, όμως, έχουν έναν ισχυρότατο κοινό παρονομαστή: την Αγγλία και τον δικό της αγώνα να διατηρήσει τα ερείσματά της που χάνονταν μαζικά, αν και ύστερα από έναν πόλεμο, τον οποίο μόλις είχε κερδίσει<ref>http://www.kathimerini.gr/287872/article/epikairothta/ellada/my8os-kai-alh8eia-gia-ton-griva-digenh</ref>.
== Μικρασιάτικη Εκστρατεία και Καταστροφή ==
Το 1916, κατατάχθηκε στη [[Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων]] από την οποία αποφοίτησε με επαίνους το 1919 με το βαθμό του [[Ανθυπολοχαγός|ανθυπολοχαγού]] του πεζικού. Τον Μάιο 1919, μετείχε στο εκστρατευτικό σώμα της Μικράς Ασίας. Υπηρέτησε ως ανθυπολοχαγός στο 30ο Σύνταγμα της 10ης Μεραρχίας και έλαμβε μέρος στις μάχες από το Πάνορμο έως τον Σαγγάριο. Πολέμησε στις μάχες του Τουρλού Μπουρνάρ, του Σαγγάριου, του Αφιόν Καραχισάρ και του Εσκή Σεχίρ. Για τα ανδραγαθήματα του παρασημοφορείται με το Χρυσό Μετάλλειο Ανδρείας και Πολεμικό Σταυρό και προήχθη σε [[Υπολοχαγός|υπολοχαγό]] και το 1926 σε λοχαγό. Σπούδασε στην Ελληνική Ακαδημία Πολέμου. Μετεκπαιδεύτηκε στην Γαλλική Ακαδημία Πολέμου όπου αρίστευσε. Διορίσθηκε καθηγητής στην Σχολή Ευελπίδων και το 1938 προήχθη σε [[Ταγματάρχης|ταγματάρχη]].<ref>{{Cite news|url=http://www.digenisidrima.gr/%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%AE%CF%82#%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1|title=ο Διγενής - Η δράση της "Χ"|newspaper=ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΓΡΙΒΑΣ - ΔΙΓΕΝΗΣ|language=el-GR|accessdate=2017-12-25}}</ref>
Κατά την περίοδο της διαμονής του στην Ελλάδα, περιφρονούσε την ασταθή Ελληνική Δημοκρατία και χαιρέτησε την ανάληψη της εξουσίας στις 4 Αυγούστου από τον Ιωάννη Μεταξά.
==Στον Β´ Παγκόσμιο πόλεμο==
Με την έναρξη του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]], μετατέθηκε στη διεύθυνση επιχειρήσεων του [[Γενικό Επιτελείο Στρατού|Γενικού Επιτελείου Στρατού]]. Κατά
== Κατοχή και οργάνωση Χ ==
{{Κύριο|Οργάνωση Χ}}
Τον Ιούνιο του 1941, ίδρυσε την τη μυστική αντιστασιακή Οργάνωση «Χ» και συμμετείχε ενεργά στην Εθνική Αντίσταση κατά των δυνάμεων του Άξονα που είχαν καταλάβει την Ελλάδα, συνεισφέροντας με τη συλλογή πληροφοριών, την κατασκοπία, την αναγραφή συνθημάτων και τη φυγάδευση Ελλήνων προς την Μέση Ανατολή. Για την οικονομική ενίσχυση της συγκρότησε επιτροπή υπό την προεδρία του Χρήστου Ζαλοκώστα, που διέθετε τρίκυκλο όχημα με σήμα του Ερυθρού Σταυρού, το οποίο χρησιμοποιούσε για τις μετακινήσεις του ο Γρίβας, αλλά χρησιμοποιείτο και για τη μεταφορά οπλισμού της οργανώσεως. Στις 25 Μαρτίου 1943 η οργάνωση καταθέτει στεφάνι, με τον ανθυπολοχαγό Χρήστο Ευθυμάκη, ο οποίος ήταν ανάπηρος πολέμου, στο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη στο Σύνταγμα. Το δάφνινο στεφάνι που κατατέθηκε ήταν στερεωμένο σε ξύλινο σκελετό σε σχήμα «Χ», προσδιορισμός με τον οποίο έγινε γνωστή η οργάνωση. Η κυβέρνηση του Ιωάννη Ράλλη με τη διαταγή 18.253 του Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, ζήτησε στις 10 Ιουνίου 1944 τη σύλληψη του Γεωργίου Γρίβα, η οποία επιχειρήθηκε δίχως επιτυχία το βράδυ 12 προς 13 Ιουνίου 1944 και το Υπουργείο με τη διαταγή 18.525 στις 28 Ιουλίου 1944, διέκοψε την καταβολή των αποδοχών του. Στις 16 Αυγούστου 1944, με διαταγή του Παναγιώτη Σπηλιωτόπουλου, ο οποίος είχε οριστεί Στρατιωτικός Διοικητής Αττικής, από την εξόριστη Ελληνική κυβέρνηση του Καΐρου, ο αντισυνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας ορίστηκε διοικητής του 1ου Συντάγματος Πεζικού.
Μετά την κατοχή κατεύθυνε την οργάνωσή του σε αντικομουνιστικό αγώνα και οι άνδρες της οργανώσεως του, το Δεκέμβριο του 1944 στο Θησείο και στου Μακρυγιάννη, με τη δράση, τον ηρωισμό τους και πληρώνοντας βαρύ φόρο αίματος, συνέβαλαν καθοριστικά στην αποτροπή της επικρατήσεως των κομμουνιστών ανταρτών και την αποτροπή της προσπάθειας να μετατραπεί η Ελλάδα σε Λαϊκή Δημοκρατία. Το κομμουνιστικό συλλαλητήριο της 3ης Δεκεμβρίου 1944, ακολούθησε η επίθεση κατά των Σωμάτων Ασφαλείας και του Θησείου, όπου ήταν η έδρα του 1ου Συντάγματος Πεζικού. Η δράση εναντίον των κομμουνιστικών σχεδίων, αποτέλεσε την αφορμή ώστε τόσο ο ίδιος προσωπικά όσο και τα μέλη της οργάνωσης του να δεχτούν μεταπολεμικά, τόνους λάσπης από τους κομμουνιστές συγγραφείς και ιστορικούς. Η οργάνωση διαλύθηκε το Δεκέμβριο του 1944, όταν συγκροτήθηκε Εθνοφυλακή από την Ελληνική κυβέρνηση και τα μέλη της κατατάχθηκαν στο 143 Τάγμα εθνοφυλακής
==Απόψεις και μαρτυρίες για την δράση του την περίοδο της Κατοχής==
* Σύμφωνα με τον Γεώργιο Μιχαήλ, στο βιβλίο του «Εθνική Αντίσταση, 2η έκδοση» ''«Στις 4 του Ιούλη 1944, πάνω από 500 Γερμανοί των Ες-Ες, ταγματασφαλίτες και Χίτες του Γρίβα χτύπησαν τις συνοικίες Γούβας, Παγκρατίου, Καισαριανής και Άη Γιάννη. Οι μάχες κράτησαν από τα ξημερώματα ως τις 4 το απόγευμα. Οι άντρες του ΕΛΑΣ και ο άμαχος πληθυσμός αμύνθηκαν σθεναρά…»''. Ο συγγραφέας κατηγορήθηκε ότι ''«προσβάλλει τη μνήμη τεθνεώτος»'' από το συγγενή του Γρίβα, αλλά αθωώθηκε από το δικαστήριο.<ref>{{Cite web|url=http://dialogos.com.cy/blog/mia-diki-gia-ton-g-griva-ke-tin-organosi-ch/#.WgipFiuUeSo|title=Μια δίκη για τον Γ. Γρίβα και την Οργάνωση “Χ”|last=|first=|date=11/6/2017|website=dialogos.com.cy|publisher=|language=en-US|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2017-11-12}}</ref>
* Σύμφωνα με το βιβλίο του Νίκου Καρκάνη ''«Οι Δωσίλογοι Της Κατοχής Δίκες Παρωδία»,'' ο ταγματάρχης Κωνσταντίνος Πολύζος, ο οποίος ήταν επιτελάρχης της «οργανωσις Χ» ανέφερε πως οι Γερμανοί δεν συνελάμβαναν τους Χίτες, γιατί γνώριζαν πως είναι εθνικιστές, ενώ ο ίδιος ο Πολύζος συνεργαζόταν με σώμα το οποίο υπαγόταν κατευθείαν στα Ες-Ες. Σύμφωνα με τον Πολύζο «''Οι γερμανοί έβαζαν τας εθνικιστικάς δυνάμεις να πολεμούν τους κομμουνιστές για να έχουν το κεφάλη των ήσυχο''».<ref>{{Cite book|url=https://www.scribd.com/doc/155357132/%CE%9F%CE%B9-%CE%B4%CE%BF%CF%83%CE%AF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CE%B9-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CE%B1%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%AE%CF%82-%CE%B4%CE%AF%CE%BA%CE%B5%CF%82-%CF%80%CE%B1%CF%81%CF%89%CE%B4%CE%AF%CE%B1-%CE%BD%CF%84%CE%BF%CE%BA%CE%BF%CF%85%CE%BC%CE%AD%CE%BD%CF%84%CE%B1-%CE%B1%CF%80%CE%BF%CE%BA%CE%B1%CE%BB%CF%8D%CF%88%CE%B5%CE%B9%CF%82-%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CF%85%CF%81%CE%AF%CE%B5%CF%82|title=Οι δοσίλογοι της Κατοχής, 2ή έκδοση|last=Καρκάνης|first=Νίκος|publisher=Σύγχρονη Εποχή|year=1982|isbn=|location=Αθήνα|page=12}}</ref>
* Σύμφωνα με τον ιστορικό [[Χάγκεν Φλάισερ|Xάγκεν Φλάισερ]] ''«ο Γρίβας παίρνει γερμανικά όπλα για το δικό του πόλεμο κατά του EΛAΣ, πιθανώς όχι απευθείας από τους αποχωρούντες κατακτητές, αλλά έμμεσα, από τις τοπικές δωσιλογικές “αρχές” (Tάγματα Aσφαλείας, Xωροφυλακή, Eιδική Aσφάλεια), με τις οποίες η “X” είχε στενότατες σχέσεις»''.<ref name=":1" />
* Σύμφωνα με τον Λεωνίδα Λεωνίδου, «''Ακόμη, κατά την περίοδο της κατοχής, όταν άλλοι Έλληνες αξιωματικοί βγήκαν στα βουνά και άλλοι έφυγαν για τη Μέση Ανατολή, ο Γρίβας παρέμεινε στην Αθήνα και υπηρετούσε στο στράτευμα της κατοχικής κυβέρνησης. Όταν η Ελλάδα στέναζε κάτω από το γερμανικό ζυγό, ο Γρίβας πήγαινε μέχρι το 1943 στο γραφείο του (Πανεπιστημίου 31) εν στολή!''».<ref>Λεωνίδας Λεωνίδου, Γ. Γρίβας Διγενής, Βιογραφία, τόμος πρώτος σ. 197</ref><ref name=":1">{{Cite web|url=http://www.makarios.eu/cgibin/hweb?-A=68&-V=dialogoi|title=Η φυγοδικία του κ. Παπαγεωργίου και η πικρή αλήθεια για την Ένωση|last=Μακάριος Δρουσιώτης|first=|date=|website=www.makarios.eu|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2017-11-12}}</ref>
* O Υπολοχαγός, [[Δημήτριος Γυφτόπουλος]],<ref>{{Cite book|title=Target Corinth Canal: 1940-1944|first=Platon|last=Alexiades|publisher=Pen and Sword|isbn=9781473859562|date=2015-04-30|url=https://books.google.gr/books?id=Nn47CQAAQBAJ&pg=PA197&dq=dimitrios+giftopoulos+Force+133&hl=el&sa=X&ved=0ahUKEwj-puTI0qDXAhWSjKQKHcQACigQ6AEIJjAA#v=onepage&q=dimitrios%20giftopoulos%20Force%20133&f=false}}</ref> μέλος της αποστολής [[Ιωάννης Τσιγάντες | Τσιγάντε]] υπηρετών κατά την διάρκεια του πολέμου στην Αγγλική υπηρεσία [[Επιχειρήσεις Ειδικών Αποστολών | FORCE 133]], βεβαιώσε ότι ''Κατά την δευτέραν μου αποστολήν εις εχθροκρατουμένην Ελλάδα μετά του Βρεττανού λοχαγού FREZER, γενομένην κατά τον Ιούλιον 1943, ήλθον εις επαφήν μετά του αντ/ρχου κ.ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΓΡΙΒΑ, αρχηγού της οργανώσεως Χ όστις έκτοτε και μέχρι της αποχωρήσεώς μου κατά Μάρτιον 1944, διά Μέσην Ανατολήν, μοι διέθεσεν ομάδα Αξιωματικών και πολιτών ανηκόντων εις την υπ αυτόν οργάνωσιν, αποτελουμένην από 50 περίπου άτομα, η οποία μοι προσέφερεν πολυτιμοτάτας πληροφορίας περί εχθρού, και σχεδιαγράμματα οχυρωματικών θέσεων τούτου εν Ελλάδι, άτινα απέστειλα εις Συμμαχικόν στρατηγείον Μέσης Ανατολής.''<ref>Ο Γρίβας και η Χ, το χαμένο αρχείο, σελ. 231-235</ref>
* Είναι αμφίβολο αν η Οργάνωση Χ συνεργαζόταν άμεσα με τον Γερμανικό στρατό. Το 1943, ο Γρίβας είχε εκφράσει την επιθυμία για να συνάψει συμφωνία με την Βέρμαχτ, αλλά όπως σημείωσε ο Γερμανός αρχαιολόγος Ρ. Χάμπε, στέλεχος του Γερμανικού Β΄ γραφείου και υπασπιστής του στρατιωτικού διοικητή στην Αθήνα, [[Χέλμουτ Φέλμυ]] «οι ηλίθιοι της γερμανικής ηγεσίας τον πληροφόρησαν ότι δεν διαπραγματεύονταν με αρχηγό συμμορίας». Συγκεκριμένα αναφέρεται ότι το 4/1/Β δεν συνεργάζονταν, αλλά παρακολουθούσε τις οργανώσεις (Χ, ΡΑΝ, ΠΕΑΝ, Τρίαινα, ΙΤ, ΕΔ, ΕΤ).<ref>''Ιστορία της Κατοχής'', Δ.Κουκούνας, εκδόσεις Λιβάνη, σελ. 410</ref><ref>Χάγκεν Φλάισερ, ''Στέμμα και σβάστικα, η Ελλάδα της Κατοχής και της Αντίστασης, 1941-1944'', Αθήνα 2009, Το Βήμα βιβλιοθήκη, τ. Β, σ. 30</ref> Επίσης έγραφαν συνθήματα σε τοίχους και εξέδιδαν εφημερίδα.
* Σύμφωνα με τον ιστορικό Xάνγκεν Φλάισερ ''«η οργάνωση “X” διέφυγε το στίγμα του δοσιλογισμού όχι εξαιτίας της συνέπειάς της, αλλά εξαιτίας της έλλειψης ενδιαφέροντος εκ μέρους των Γερμανών. Tο 1943, ο αρχηγός της, συνταγματάρχης Γεώργιος Γρίβας, είχε προσφερθεί να συνεργαστεί με τις αρχές κατοχής, τονίζοντας την αγγλοφοβία του και τις αντικομμουνιστικές του πεποιθήσεις. Όμως το γερμανικό γενικό επιτελείο απάντησε ότι “δεν συνομιλεί με λήσταρχο” –και πολύ περισσότερο αφού ο συνταγματάρχης εθεωρείτο εντελώς “ασήμαντος”»''.<ref>Xάνγκεν Φλάισερ, Η Ελλάδα στη Δεκαετία 1940-1950, σ. 92</ref><ref name=":1" />
* Επικεφαλής της οργάνωσης Χ ήταν ο [[Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος|Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και Πάσης Ελλάδος Χρύσανθος]].<ref>Ο Γρίβας και η Χ - Το χαμένο αρχείο της Χ, Σπύρος Παπαγεωργίου, εκδόσεις Νέα Θέσις σελ. 70-72</ref><ref>Έγγραφη βεβαίωση της 14ης Ιουνίου 1947 του Χρύσανθου, τότε Αρχιεπισκόπου Αθηνών, Γιώργος Ν. Καραγιάννης, Η Εκκλησία από την Κατοχή στον Εμφύλιο, Αθήνα 2001, σελίδες 353-354</ref>
Ο Αρχιεπίσκοπος Χρύσανθος, ο οποίος ήταν ο πολιτικός αρχηγός της οργάνωσης Χ, σε επιστολή της 14-6-1947 αναφέρει ότι κατά την κατοχή ο Γρίβας μέσω του Αρχιεπισκόπου εκτελούσε εντολές που λάμβανε από την εξόριστη κυβέρνηση του Καΐρου. Ότι αρνήθηκε να υπηρετήσει στα Τάγματα Ασφαλείας, λόγος για τον οποίο στερήθηκε των αποδοχών του ως αξιωματικού. Επίσης αναφέρει ότι από τον τότε πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου διατάχθηκε να τεθεί υπό τις διαταγές του στρατιωτικού διοικητή Αττικής όποτε κληθεί. Στο ίδιο έγγραφο αναφέρονται και άλλες δράσεις του Γρίβα κατά την κατοχή ή αμέσως μετά την απελευθέρωση.<ref>[Γιώργος Ν. Καραγιάννης, «Η Εκκλησία από την Κατοχή στον Εμφύλιο». Αθήνα 2001. σσ. 353-354.]</ref> Στα Απομνημονεύματα του ο Γρίβας αναφέρει ότι η κατοχική κυβέρνηση Ράλλη<ref>18525/10-06-44 Υπ. Εθνικής Άμυνας και υπ΄αριθ. 18253/28-7-44 Υπ. Εθνικής Άμυνας</ref><ref>Απομνημονεύματα Γρίβα, εκδόσεις Πελασγός</ref> διέταξε την σύλληψη του, όταν αρνήθηκε να αναλάβει υπηρεσία στα Τάγματα Ασφαλείας, σύμφωνα με διαταγή του κατοχικού Υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αλλά δεν κατάφερε να τον συλλάβει και προχώρησε στη διακοπή των αποδοχών του από την στρατιωτική σταδιοδρομία του.<ref>Απομνημονεύματα Γ. Γρίβα,1955-59, Εκδόσεις Πελασγός</ref>
== Εκλογές του 1946 ==
Το 1946, ο Γρίβας παραιτήθηκε από την ενεργό υπηρεσία με το βαθμό του αντισυνταγματάρχη και επικεφαλής της Οργανώσεως «Χ» συμμετείχε στις εκλογές του 1946, με εκλογικό αποτέλεσμα 0.17% και του 1950, με εκλογικό αποτέλεσμα 0.84%. Στις 17 Μαρτίου 1959, μετά τη λήξη του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ, επέστρεψε στην Ελλάδα, όπου του απονεμήθηκε ο βαθμός του αντιστράτηγου εν αποστρατεία και και ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Θεόκλητος τον στεφάνωσε με χρυσό στεφάνι. Παράλληλα με την προτροπή Ελλήνων πολιτικών, μεταξύ τους και ο Σοφοκλής γιος του Ελευθερίου Βενιζέλου, ίδρυσε πολιτικό κόμμα με την επωνυμία «Κίνηση Εθνικής Αναδημιουργίας», που συμπεριέλαβε και στελέχη από το «Κόμμα των Φιλελευθέρων» και το κόμμα «Ένωσις Κέντρου», που σκοπό είχε την ανάληψη εξουσίας της Ελλάδας και την εφαρμογή μιας πολιτικής που θα οδηγούσε στην ενσωμάτωση της Κύπρου. Όμως αν και άρχισε πανελλαδική εκστρατεία για τις εκλογές του 1961 δεν την ολοκλήρωσε και διέλυσε το κόμμα, απογοητευμένος από τη στάση και τη συμπεριφορά ανθρώπων που αρχικά τον υποστήριξαν.
Πάλι, στις εκλογές του 1950, το κόμμα του Γρίβα κατέβηκε στις εκλογές, παρότι πάλι ο Τσαλδάρης του είχε προτείνει συνεργασία και 20 έδρες, και πάλι δεν πήρε ούτε μία έδρα.
== Μετά την απελευθέρωση ==
{{Κύριο|ΕΟΚΑ}}
Η εμπλοκή του Γρίβα με το Κυπριακό είναι πολύ πιο σύνθετη και διαρκής από ό,τι με την κατάσταση στη μεταπολεμική Ελλάδα. O Γρίβας όχι μόνον οργάνωσε σε μεγάλο βαθμό τον αγώνα για την Ενωση μέσω της EOKA, αλλά βρίσκεται πίσω και από την κρίσιμη τροπή που πήραν οι δύο κορυφαίες διπλωματικές στιγμές του Κυπριακού: πρώτον, ενέπνευσε τη στάση απόρριψης του Σχεδίου Ατσεσον, το οποίο ο Ανδρέας Παπανδρέου τελικά δυναμίτισε μέσω του πρωθυπουργού πατέρα του, Γεωργίου Παπανδρέου, στην τελευταία φάση των διαπραγματεύσεων. Και, δεύτερον, λίγο καιρό αργότερα, ήταν αναμφίβολα εκείνος που «έσπειρε» στον Μακάριο τις όψιμες αμφιβολίες για τις Συμφωνίες της Ζυρίχης και του Λονδίνου που ίδρυσαν την Κυπριακή Δημοκρατία<ref>http://www.kathimerini.gr/287872/article/epikairothta/ellada/my8os-kai-alh8eia-gia-ton-griva-digenh</ref>.
Τον Ιανουάριο του 1950, έγινε στην Κύπρο δημοψήφισμα που το αποτέλεσμα τους κατέδειξε τη θέληση των πολιτών για ένωση με την Ελλάδα, το οποίο συνάντησε την άρνηση των Αγγλικής κυβερνήσεως να παραχωρήσει δικαίωμα ανεξαρτησίας και αυτοδιαθέσεως στους πολίτες της Κύπρου. Τα πάντα συνέτειναν ότι μόνη διέξοδος ήταν ο ένοπλος αγώνας και ο Γεώργιος Γρίβας ανέλαβε την πρωτοβουλία και την ευθύνη με συμπαραστάτες τον Αρχιεπίσκοπο Κύπρου Μακάριο Γ', τους αδελφούς Σάββα και Σωκράτη Λοϊζίδη. Το 1951, ταξίδεψε στην Κύπρο, όπου μελέτησε την κατάσταση και έθεσε τα θεμέλια της ΕΟΚΑ, με βάση την οργάνωση «Παγκύπρια Εθνική Οργάνωση Νεολαίας», [[Π.Ε.Ο.Ν.]], και την «Ορθόδοξη Χριστιανική Οργάνωση Νέων», [[Ο.Χ.Ε.Ν.]]. Στις 7 Μαρτίου 1953, στην Αθήνα, μαζί με τα άλλα 11 μέλη της Δωδεκαμελούς Επιτροπής, δίνει τον όρκο για αγώνα απελευθέρωσης της Κύπρου, που είναι γνωστός ως ο '''Όρκος των Δώδεκα'''<ref>https://lekythos.library.ucy.ac.cy/handle/10797/2830</ref>. Στις 10 Νοεμβρίου 1954 με το ιστιοφόρο «Σειρήν», έφθασε στην Χλώρακα της Πάφου, μαζί με το Σωκράτη Λοϊζίδη και το Νότη Πετροπουλέα.
Όταν έφτασε στην Κύπρο πήρε το ψευδώνυμο ''Διγενής'' και ενταχθηκε στην [[ΕΟΚΑ]], την οποία ιδρυσε ο Μακάριος και ήταν στρατιωτικός αρχηγός της. Στόχος της ΕΟΚΑ ήταν η [[Ένωσις|ένωση]] της Κύπρου με την Ελλάδα. Ο Γρίβας κήρυξε την έναρξη του ένοπλου αγώνα της ΕΟΚΑ την 1η Απριλίου 1955 με βομβιστικές επιθέσεις και με μια προκήρυξη που μεταξύ άλλων ανέφερε:
{| class="toccolours" style="float: right; margin-left: 1em; margin-right: 2em; font-size: 85%; background:#c6dbf7; width:30em; max-width: 40%;" cellspacing="5"
| style="text-align: left;" |
«Με την βοήθειαν τού Θεού, με πίστιν εις τον τίμιον αγώνα μας, με την συμπαράστασιν ολοκλήρου τού Ελληνισμού και με την βοήθειαν των Κυπρίων, αναλαμβάνομεν τον αγώνα διά την αποτίναξιν τού Αγγλικού ζυγού, με σύνθημα εκείνο το οποίον μας κατέλιπαν οι πρόγονοί μας ως ιεράν παρακαταθήκην:
«‘Η τάν ή επί τάς».»
| style="text-align: left;" |'''Πρώτη προκήρυξη της ΕΟΚΑ'''<ref>{{Cite news|url=http://www.mixanitouxronou.com.cy/stiles/sinevi-simera/ekkofantikes-ekrixis-sigklonisan-ti-lefkosia-i-protapriliatikes-vomves-tis-eoka-den-itan-psema-ke-efnidiasan-tous-vretanous-o-xesikomos-enantia-stin-apikiokratia-ke-i-apetisi-gia-enosi/|title="Εκκωφαντικές εκρήξεις συγκλόνισαν τη Λευκωσία". Οι πρωταπριλιάτικες βόμβες της ΕΟΚΑ δεν ήταν ψέμα και αιφνιδίασαν τους Βρετανούς - ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ|date=2017-04-01|newspaper=ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ|language=el-GR|accessdate=2017-12-25}}</ref>
|}
Η προκήρυξη έφερε την υπογραφή «Διγενής». Οι Άγγλοι είχαν αόριστες πληροφορίες ότι πίσω από τις επιθέσεις βρίσκεται κάποια οργάνωση «Χ» αλλά δεν γνώριζαν κάτι ιδιατίτερο γι' αυτή, ενώ το «Διγενής» δεν γνώριζαν αν είναι όνομα προσώπου ή οργάνωσης.<ref>{{
Η [[Βουλή των Ελλήνων]], με το Νόμο 3944 που δημοσιεύτηκε στο [[Φύλλο της Εφημερίδας της Κυβερνήσεως]] Α 51 στις 20 Μαρτίου 1959, προήγαγε ομόφωνα τον Γεώργιο Γρίβα από αντισυνταγματάρχη σε [[Αντιστράτηγος|αντιστράτηγο]], του απένειμε ειδική σύνταξη, καθώς επίσης και τον τιμητικό τίτλο του ''Αξίου Τέκνου της Πατρίδος''.<ref>Όμηρος Παπαδόπουλος, ''Οργάνωσις Χ: Τρία Χρόνια Τρεις Αιώνες'', Νέα Θέσις, Αθήνα, 2000. 12, σελ. 170-177</ref>
Η [[Ακαδημία Αθηνών|Βασιλική Ακαδημία Αθηνών]] απένειμε στον Γρίβα το ''Χρυσό Μετάλλιο'', την ύψιστη τιμή απ' όσες διαθέτει, κατά την πανηγυρική της συνεδρία της 24ης Μαρτίου 1959.<ref>Παπαδόπουλος, σελ. 178-180</ref> Πάντως, σύμφωνα με τον Ναϊτζερ Κλάηβ, ήταν αναμενόμενο με βάση τις καλές υπηρεσίες που πρόσφερε η οργάνωση Χ στην βρεττανία. Άλλωστε, ''«Η Eλλάδα, μολονότι ονομαστικά αποτελούσε ένα ανεξάρτητο κράτος, ουσιαστικά εκείνη τη στιγμή ήταν ένα είδος προτεκτοράτου των Bρετανών. Έτσι από τις αρχές του 1945, ο Bρετανός πρέσβης [[Ρέτζιναλντ Λήπερ|Pεξ Λήπερ]] απόκτησε ορισμένες εξουσίες και υπευθυνότητες, τις οποίες συνήθως έχουν οι Kυβερνήτες των αποικιών και όχι οι επικεφαλής των διπλωματικών αποστολών»''.<ref name=":1" />
Ο Γρίβας και η ΕΟΚΑ ενέπνευσαν πολλά απελευθερωτικά κινήματα και επαναστάτες όπως τον [[Φιδέλ Κάστρο]], όπως ο ίδιος αναφέρει με δύο επιστολές του (1959 και 1974) προς τον Γρίβα, μάλιστα στη πρώτη επιστολή αναφέρει: «''Στρατηγέ, ο αγώνας σας με γοήτευσε και αποτέλεσε παράδειγμα για την απελευθέρωση της Πατρίδας μου. Συγχαρητήρια, Εύχομαι η Δημοκρατία και η Δικαιοσύνη να βασιλεύσουν επιτέλους στον κόσμο''»<ref>{{Cite book|title=A Greek Experience 1943-1948|last=Nigel|first=Clive|publisher=Michael Russell Publishing Ltd|year=1987|isbn=0859551423|location=|page=174}}</ref><ref>Αγών Εοκα και ανταρτοπόλεμος, Γεώργιος Γρίβας - Διγενής, Εκδόσεις Πελασγός, 2013</ref>.
Μέσα στις ενέργειες της βρετανικής αποικιακής κυβέρνησης κατά του Γρίβα, συζητήθηκε και η πιθανότητα αρνητικής προπαγάνδας. Αυτή απορρίφθηκε με το σκεπτικό ότι «κάθε απόπειρα να εφευρεθεί βρωμιά (sic) για τον Γρίβα θα ήταν δίκοπο όπλο». Σε έγγραφο με ημερομηνία 26/4/56 αναφέρεται ότι «η (βρετανική) κυβέρνηση της Κύπρου επιζητεί εναγωνίως να αποκτήσει οποιεσδήποτε διαθέσιμες λεπτομέρειες – όσο πιο φρικιαστικές, τόσο καλύτερα – για τις αντικομμουνιστικές επιχειρήσεις και τις φρικαλεότητες που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα από την Οργάνωση ‘Χ’ του Γρίβα». Σκοπός των Βρετανών ήταν να περιλάβουν τις λεπτομέρειες αυτές σε ένα ανώνυμο φυλλάδιο, με στόχο να στρέψουν τους Κύπριους κομμουνιστές εναντίον του Γρίβα και της ΕΟΚΑ.<ref>{{Cite news|url=http://www.protothema.gr/greece/article/421621/ti-apokaluptoun-oi-mustikes-upiresies-tis-vretanies-gia-ton-griva-digeni/|title=Τι αποκαλύπτουν οι μυστικές υπηρεσίες της Βρετανίας για τον Γρίβα-Διγενή|accessdate=2017-12-25}}</ref>
==Μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας==
Μετά την ανακήρυξη της [[Κύπρος|Κυπριακής Δημοκρατίας]] το 1960, ο Γρίβας συνέχισε να αποτελεί ουσιαστικό παράγοντα των εξελίξεων. Αναχώρησε για την Ελλάδα, όπου έγινε δεκτός με μεγάλες τιμές, του απονεμήθηκε ο βαθμός του [[στρατηγός εν αποστρατεία|στρατηγού εν αποστρατεία]] και ανακηρύχθηκε ομόφωνα από την Ελληνική Βουλή ''άξιο τέκνο της πατρίδος''. Τον Ιούνιο του 1964, τον έστειλε ξανά η
Το Νοέμβριο του 1967, ελληνοκυπριακές δυνάμεις υπό τις διαταγές του Γρίβα επιτέθηκαν στους [[Τουρκοκύπριοι|Τουρκοκυπρίους]] στις περιοχές [[Άγιος Θεόδωρος Λάρνακας|Άγιος Θεόδωρος]] και [[Κοφίνου Κύπρου|Κοφίνου]] δυτικά της [[Λάρνακα|Λάρνακας]], ύστερα από εντάσεις και προκλήσεις μεταξύ των δύο πλευρών, με αποτέλεσμα τον θάνατο 22 Τουρκοκυπρίων και ενός [[Ελληνοκύπριοι|Ελληνοκύπριου]]. Η Τουρκία απείλησε να εισβάλει στο νησί και η εισβολή απετράπη μόνο με ανταλλάγματα την απόσυρση της ελληνικής μεραρχίας από την Κύπρο και την ανάκληση του Γρίβα στην Ελλάδα.
Τα γεγονότα ως εκτίθενται στην έκθεση που υπέβαλε προς την πολιτικήν ηγεσία ο Διγενής έχουν εν περιλήψει ως εξής:<ref name=":0">[http://www.digenisidrima.gr/%CE%BF-%CE%B4%CE%B9%CE%B3%CE%B5%CE%BD%CE%AE%CF%82#%CF%83%CF%85%CE%BC%CE%BC%CE%B5%CF%84%CE%BF%CF%87%CE%B7-%CF%83%CF%84%CE%B7-%CE%BC%CE%B9%CE%BA%CF%81%CE%B1%CF%83%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B9%CE%BA%CE%B7%CE%BD-%CE%B5%CE%BA%CF%83%CF%84%CF%81%CE%B1%CF%84%CE%B5%CE%B9%CE%B1 Ίδρυμα Γρίβα]</ref>
* 18/6/1964 οι Τούρκοι Μασούρας - Αγ. Θεοδώρου επετέθησαν στο Μοσφίλι που είχε αποκλειστεί.
* 9/7/1964 οι Τούρκοι προωθήθηκαν και κατέλαβαν το στρατηγικό ύψωμα Λωρόβουνο.
* 1/8/1964 απεστάλει ενα Τάγμα νεοσυλλέκτων υπό τον ταγματάρχη Ν. Ντερτιλή στη περιοχή μεταξύ Λιμνήτη - Μασούρας.
* 6/8/1964 ο Διγενής επιστρέφων εξ Αθηνών περί την 19ην ώραν καλείται να παρεβρεθεί σε Υπουργικό Συμβούλιο που κάλεσε ο Αρχ. Μακάριος. Αποφασίζεται η παρέμβαση της Ε.Φ. για να επιτευχθεί σταθεροποίηση των θέσεων μας.
* 8/8/1964 περί ώραν 7.30 πρωινή, κατελήφθη το Λωρόβουνο. Ο Διγενής βρίσκεται στο πεδίο της μάχης. Επεμβαίνει και το 216 τ.π και οι μάχες διεγάγονται εφ' όλοκλήρου του μετώπου. Περί ώραν 11π.μ ο Διγενής λαμβάνει μήνυμα εξ Αθηνών να σταματήσουν άμεσα οι επιχειρήσεις. Ο Διγενής προ του διλήμματος να εγκαταλείψει το εγχείρημα για να φανεί υπάκουος στρατιώτης, η να συνεχίσει την επιχείρηση και να φανεί ανυπάκουος, ως άξιος ηγήτορας αποφασίζει την συνέχιση των επιχειρήσεων και επίτευξη του στόχου.
==ΕΟΚΑ Β´ ==
{{κύριο|ΕΟΚΑ Β΄}}
Στις 31 Αυγούστου 1971 σε ηλικία 74 χρόνων, όταν οι σχέσεις του Μακαρίου με τη [[δικτατορία των Συνταγματαρχών]] και ειδικά με τον Γεώργιο Παπαδόπουλο είχαν ενταθεί, επέστρεψε κρυφά στην Κύπρο και ίδρυσε την [[ΕΟΚΑ Β΄]], η οποία στελεχώθηκε κυρίως από πρώην άνδρες της ΕΟΚΑ και νέους που πίστεψαν ότι με τη δυναμική δράση θα πειθόταν ή θα εξαναγκαζόταν ο Μακάριος να ακολουθήσει τη γραμμή της ένωσης. Ο Μακάριος κάλεσε τον Γρίβα να εμφανιστεί και να δηλώσει τις προθέσεις του, προσφέροντάς του μάλιστα και θέση στην
Η ΕΟΚΑ Β συνέχισε να λειτουργεί και συμμετείχε στο πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου 1974. Μέλη της ΕΟΚΑ Β΄ συμμετείχαν κατα την διάρκεια της εισβολής σε επιθέσεις εναντίων τουρκοκυπριακών θυλάκων. Παλιότερα όμως του πραξικοπήματος είχαν εκπονηθεί από τον Γρίβα ή υπό διαταγή του, όπως επικυρώθηκαν μέσα από το Πόρισμα της Βουλής για το Φάκελο της Κύπρου, σχέδια για πραξικόπημα στην Κύπρο (Επιχείρηση Σφεντόνη και Απόλλων).
== Θάνατος ==
Γραμμή 75 ⟶ 102 :
Πέθανε στο σπίτι του στον Αγ. Νικόλαο Λεμεσού, στις [[27 Ιανουαρίου]] 1974 σε ηλικία 76 χρόνων, 6 μήνες περίπου πριν το πραξικόπημα της 15ης Ιουλίου στην Κύπρο.
Οι φήμες για την κακή κατάσταση της υγείας του, ξεκίνησαν από τον Ιούνιο του 1973. Ο Γρίβας τις απόρριψε χαρακτηρίζοντας τα δημοσιεύματα και τον Μακάριο «''χορό καννίβαλων με διευθυντή ορχήστρας τον ίδιο''». Ωστόσο, ο καρδιολόγος Δώρος Παπαπέτρου,
Η ευρείας κυκλοφορίας εφημερίδα [[Χαραυγή (εφημερίδα Κύπρου) |Χαραυγή]] στην Κύπρο, έθεσε θέμα δολοφονίας του στρατηγού. Το θέμα το αναδεικνύει μέσα από το εξής ερώτημα: Γιατί δεν έγινε νεκροψία για τον θάνατό του;<ref>{{Cite news|url=http://www.inewsgr.com/257/o-grivas-dolofonithike.htm|title=Ο Γρίβας… δολοφονήθηκε;|newspaper=iNewsgr.com|language=el-GR|accessdate=2017-12-25
Μετά το θάνατό του γίνονταν πολιτικές εκδηλώσεις τιμής της μνήμης του από
Μετά το θάνατό του τιμήθηκε με διάφορα μνημεία, ονομασίες οδών κλπ. Μπρούτζινος
=== Μνημείο Γρίβα στην Λεμεσό ===
Το [http://digenisidrima.gr/ ίδρυμα Γρίβα Διγενή], με έδρα την Αθήνα, εκδήλωσε πρόθεση του να δημιουργήσει μνημείο (κτήριο) σε μεγάλο χώρο στην
==Ψυχολογικό προφίλ==
Οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες σε έγγραφά τους που καλύπτουν την περίοδο 1945- 1962 και τα οποία και έχουν αποχαρακτηριστεί ως απόρρητα αναφέρουν για τον Γρίβα, ως «πικρόχολο άτομο», με έπαρση και αλαζονεία .
Ο Γρίβας περιγράφεται από τους Βρετανούς ως ένας άνθρωπος της δράσης, χωρίς διορατικότητα, αλλά με αποφασιστικότητα. Είναι από αυτούς τους άντρες που πράττουν, όχι από αυτούς που σκέφτονται. Είναι ανίκανος να καταστρώσει ένα στρατηγικό σχέδιο, αλλά σίγουρος ότι θα μπορούσε να αντιμετωπίσει οποιαδήποτε τακτική πρόκληση εμφανιζόταν μπροστά του''. Επίσης αναφέρουν ότι ''αποδείκνυε πως ήταν καλός επαγγελματίας στρατιώτης, θαρραλέος, οπαδός της μοναρχίας και λυσσαλέος αντικομουνιστής. Τον χαρακτηρίζουν ως άνδρα αρχών<ref>http://www.tovima.gr/relatedarticles/article/?aid=107809</ref>, απόλυτα έντιμο, αλλά που δεν είχε ενδοιασμούς. Πρόσεχε πολύ την προσωπική του υγιεινή, ήταν πάντα καθαρός και ξυριζόταν συχνά, δεν έπινε, δεν κάπνιζε, ήταν σχεδόν χορτοφάγος. Την ίδια αυστηρότητα και πειθαρχία ήθελε και επέβαλε στην ένοπλη εκστρατεία, με αδιάλειπτη προσοχή στη λεπτομέρεια.''<ref>{{Cite web|url=http://www.tovima.gr/politics/article/?aid=645225|title=tovima.gr - Λυσσαλέος αντικομμουνιστής, αλαζών και με έπαρση ο Γρίβας, λένε οι Βρετανοί|last=Α.Ε.|first=tovima.gr — Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη|website=TO BHMA|accessdate=2017-12-25}}</ref>
==Συγγραφικό Έργο==
*Απομνημονεύματα Αγώνος Ε.Ο.Κ.Α. 1955-1959
*Αγών Ε.Ο.Κ.Α. και Ανταρτοπόλεμος
==Σημειώσεις==
<references group="Σημ" />
==Παραπομπές==
<references />
*
===Βιβλιογραφία===
* {{cite book|first=Μακάριος|last=Δρουσιώτης|title=ΕΟΚΑ Β & CIA||publisher=Αλφάδι|location=Λευκωσία|year=2003|isbn=9963-631-02-9|ref=harv}}
{{authority control}}
{{DEFAULTSORT:Γριβας Γεωργιος}}
[[Κατηγορία:Κύπριοι στρατιωτικοί]]
[[Κατηγορία:
[[Κατηγορία:
[[Κατηγορία:
[[Κατηγορία:Έλληνες
| |||