Στροφύλι Κηφισιάς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Στροφύλι αποτελεί περιοχή της Κηφισιάς, που ορίζεται από τις οδούς Όθωνος, [[Εμμανουήλ Μπενάκης|Εμμανουήλ Μπενάκη]] και Τατοΐου. Αποτελεί συνοικία με αξιοθαύμαστο αρχιτεκτονικό απόθεμα, καθώς φιλοξενεί τις αρχοντικές κατοικίες πολλών ιστορικών προσωπικοτήτων, πολιτικών, καλλιτεχνών και ανθρώπων του πνεύματος. Από την περιοχή διέρχεται το αρχαίο ρέμα της Πύρνας και σε συνδυασμό με την πλούσια βλάστηση, αλλά και το δροσερό και υγιεινό κλίμα ο τόπος αυτός έμελλε να αποτελέσει ισχυρό πόλο έλξης ταστα τέλη του 19ου αιώνα και στις αρχές του 20ου αιώνα. Το διάστημα αυτό πολλοί Αθηναίοι της ανώτερης οικονομικά τάξης θα κτίσουν τις επαύλεις τους στην περιοχή.

Μετά την κατασκευή της σιδηροδρομικής γραμμής Αθηνών - Πειραιώς το 1868, αποφασίζεται η συνέχιση της γραμμής στα προάστια, αλλά και στα μεταλλεία του [[Λαύριο|Λαυρίου]]. Η εταιρεία Σιδηρόδρομοι Αττικής με διευθυντή τον Φωκίωνα Νέγρη, ανέλαβαν την υλοποίηση του έργου. Η επέκταση της γραμμής μέχρι το Λαύριο, ήταν αποτέλεσμα της συμφωνίας ανάμεσα στον διευθυντή των μεταλλείων [[Φωκίων Νέγρης|Φωκίωνα Νέγρη]] και τον Χαρίλαο Τρικούπη. Μετά από πολλές προτάσεις που απορρίφθηκαν αποφασίστηκε η επέκταση της γραμμής προς Βορρά μέσω Πατησίων, Ποδαράδων, όπως αποκαλούσαν τη Νέα Ιωνία, με σταθμό στο Ηράκλειο και μετά θα διακλαδιζόταν προς δύο κατευθύνσεις. Η μία προς Κηφισιά και η άλλη μέσω Φιλοθέης, Χαλανδρίου, Γέρακα, Κάντζας, Παιανίας, Κορωπίου, Μαρκοπούλου, Καλυβίων, Κερατέας και Θορικού θα κατέληγε στο Λαύριο, όπου θα συνδεόταν με τα μεταλλεία της Γαλλικής Εταιρείας. Μία δεκαετία αργότερα, το 1901 οι Σιδηρόδρομοι Αττικής συνήψαν συμφωνία με το Ελληνικό Δημόσιο, για αναστολή της εξαγοράς του σιδηροδρόμου, με αντάλλαγμα την δημιουργία του Άλσους της Κηφισιάς, αλλά και τον ηλεκτροφωτισμό της πόλης. Για την κατασκευή του Άλσους επιλέχθηκε η περιοχή ανάμεσα στην πλατεία Πλατάνου και το σταθμό της Κηφησιάς, η οποία ανήκε στον Κωνσταντινουπολίτη έμπορο Στέφανο Γεωργαντά και το σιδηροδρομικό σταθμό. Ο σιδηρόδρομος διέθετε εκδρομική - βιομηχανική διακλάδωση μέχρι το Στροφύλι και από εκεί στο Διόνυσο. Η σιδηροδρομική γραμμή Κηφισιάς - Στροφυλίου - Διονύσου αποτελούσε προέκταση της γραμμής προς τα λατομεία της αγγλικής εταιρείας μαρμάρου GRECIAN MARBLES, 'Μάρμορ' LTD, στο Διόνυσο. Η γραμμή από το σταθμό της Κηφισιάς συνέχιζε βόρεια μέσω της οδού Στροφυλίου και διέσχιζε κάθετα με πασάγια τις οδούς Χαριλάπου Τρικούπη και Ελευθερίου Βενιζέλου. Μέσω της οδού Γεωργίου Παπανδρέου και Ρόδων, όπου διασταυρωνόταν με τη λεωφόρο Διονύσου και έφτανε στα λατομεία. Το Στροφύλι απέκτησε σιδηροδρομικό σταθμό, που αποτελούσε τον τερματικό σταθμό της γραμμής Πλατεία Λαυρίου - Στροφυλίου, ο οποίος σήμερα βρίσκεται στο τριγωνικό οικόπεδο ανάμεσα στις οδούς Στρέιτ, Εμμανουήλ Μπενάκη και Στροφυλίου. Το 1938 ο ατμοκίνητος σιδηρόδρομος έπαψε να λειτουργεί. <ref>{{Cite web|url=https://www.trenotita.gr/images/the-beast-from-Kifissia.pdf.pdf|title=Το θηρίο της Κηφισιάς|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>

Πολλές ιστορικές προσωπικότητες μεταξύ των οποίων ο [[Παύλος Μελάς]], η [[Πηνελόπη Δέλτα]], ο [[Στέφανος Στρέιτ]], ο [[Εμμανουήλ Μπενάκης]], ο Ιωάννης [[Οικογένεια Πεσμαζόγλου|Πεσμαζόγλου]], έχτισαν τα σπίτια τους στο Στροφύλι, και τώρα κάποια από αυτά λειτουργούν ως μουσειακοί χώροι.

Στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη, στη διασταύρωση με τη Στροφυλίου βρίσκεται η νεορομαντική έπαυλη του Εμμανουήλ Μπενάκη, με τον επιβλητικό της χαρακτήρα, τις ξύλινες επενδύσεις στις όψεις και την ιδιαίτερη μορφολογία. Δίπλα στη διασταύρωση με τη Στεφάνου Δέλτα βρίσκεται η φρουριακής αρχιτεκτονικής έπαυλη της [[Πηνελόπη Δέλτα|Πηνελόπης Δέλτα]], η οποία αγοράστηκε από τον Εμμανουήλ Μπενάκη και παραχωρήθηκε στην κόρη του. Στο κτίριο αυτό η συγγραφέας έθεσε τέλος στη ζωή της κατά την εισβολή των γερμανικών στρατευμάτων στην Αθήνα το 1941. Σήμερα στεγάζει το Τμήμα Ιστορικών Αρχείων του Μουσείου Μπενάκη. Στη συμβολήτης Εμμανουήλ Μπενάκη με την Πεσμαζόγλου βρίσκεται η έπαυλη Ατλαντίς, σε πομπηινό ρυθμό με ζωοφόρο με ζωγραφική διακόσμηση, έργο του Ερνέστου Τσίλλερ. Στη διαστάυρωση της Πεσμαζόγλου με την Εμμανουήλ Μπενάκη βρίσκεται και η εκλεκτικιστική έπαυλη Ζούρα που ανεγέρθηκε το 1892, με την εμβληματική είσοδο και την πυργοειδή απόληξη. Η νεοκλασική έπαυλη Δρυάδες βρίσκεται στην οδό Πεσμαζόγλου<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.kathimerini.gr/society/561210175/architektoniko-kynigi-thisayroy-sto-strofyli/|title=Αρχιτεκτονικό κυνήγι θησαυρού στο Στροφύλι {{!}} Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ|last=Κωβαίου|first=Μαρία|accessdate=2021-02-16}}</ref>και αποτελούσε μία εκ των πέντε επαύλεων που οικοδομήθηκαν στο κτήμα [[Οικογένεια Πεσμαζόγλου|Πεσμαζόγλου]]. Στη διασταύρωση της Στροφυλίου με την Πεσμαζόγλου βρίσκεται η νεογοτθική έπαυλη του πρωθυπουργού [[Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης|Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη]] και της οικογένειάς του. ΣτηΣτΝη στην οδό Πεσμαζόγλου 19 βρίσκεται και οι κατοικία του Γερμανού αρχαιολόγου Wilhelm Dörpfeld.