Αίγινα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Κατά τις τελευταίες δεκαετίες του [[12ος αιώνας|δωδεκάτου (12ου) αιώνος]], όταν η πειρατεία γενικεύεται σε μεγάλο βαθμό, λόγω της αποφάσεως του Ιωάννου Β' Κομνηνού (κατόπιν εισηγήσεως προς αυτόν του «Ιωάννου του εκ Προύτζης») να διακόψει τα κονδύλια προς το ναυτικό, η Αίγινα γίνεται βασικό ορμητήριο των πειρατών, ιδίως για τις επιθέσεις τους προς την Αττική, τους κατοίκους της οποίας τρομοκρατούν αρπάζοντας υλικά αγαθά, ζώα, ανθρώπους για σκλάβους ή για λύτρα, και βεβαίως σκοτώνουν πολλούς κατοίκους συχνά με βασανιστικό τρόπο ή απλώς τους ακρωτηριάζουν.<ref name="test">Σπυρίδ. Π. Λάμπρου, ''Αι Αθήναι περί τα τέλη του δωδεκάτου αιώνος κατά πηγάς ανεκδότους'', διατριβή επί υφηγεσία, Αθήνησι 1878, σελ. 55-56.</ref> Ο δε Μητροπολίτης των Αθηνών [[Μιχαήλ Χωνιάτης]], ακριβώς γι' αυτόν τον λόγο χαρακτηρίζει την Αίγινα ως «φωλιά των πειρατών»<ref>Kenneth M. Setton, “Athens in the later twelfth century”, Speculum, vol. XIX, Aprlil 1944, No. 2, The Mediaeval Academy of America, Canbridge, Massachusetts, σ. 192.</ref>

Στις 29 Απριλίου 1829, και συγκεκριμένα στην οικία του [[Αλέξανδρος Κοντόσταυλος|Αλέξανδρου Κοντόσταυλου]] στην Περιβόλα, πραγματοποιήθηκε ο πρώτος επίσημος χορός στον ελλαδικό χώρο, τον οποίο ακολούθησε δεύτερος στην οικία του [[Σπυρίδων Τρικούπης|Σπυρίδωνα Τρικούπη]].<ref name="Καρύδης2">{{Cite book|title=Η ιστορία της Αίγινας|last=Καρύδης|first=Μερκούριος|publisher=|year=1979|location=Αθήνα|page=98}}</ref> Μεταξύ των έργων του Ιωάννη Καποδίστρια στη νέα, προσωρινή πρωτεύουσα ήταν και η δημιουργία του πρώτου αρχαιολογικού μουσείου, το οποίο στεγάστηκε είτε στο Εϋνάρδειο Διδασκαλείο ή, αρχικά, στο συγκρότημα του Ορφανοτροφείου. Διευθυντής του ήταν ο [[Ανδρέας Μουστοξύδης]]. Στη διάρκεια του 20ού20ου αιώνα η Αίγινα πρόσφερε έμπνευση σε πλήθος λογοτεχνών και εικαστικών καλλιτεχνών, που εγκαταστάθηκαν εκεί. Μεταξύ αυτών ο [[Νίκος Καζαντζάκης]], ο [[Γιάννης Μόραλης]], ο [[Νίκος Νικολάου (ζωγράφος)|Νίκος Νικολάου]], ο [[Χρήστος Καπράλος]] και πολλοί άλλοι.