Κλασική κινεζική γλώσσα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 6:
Σήμερα, η λογοτεχνική κινεζική γλώσσα έχει αντικατασταθεί σε μεγάλο βαθμό από τη γραπτή δημοτική [[κινεζική γλώσσα]] (中文) ένα στυλ γραφής που μοιάζει με τη σύγχρονη προφορική κινεζική γλώσσα, ενώ οι ομιλητές μη κινεζικών γλωσσών έχουν εγκαταλείψει σε μεγάλο βαθμό τη λογοτεχνική κινεζική υπέρ των αντίστοιχων τοπικών γλωσσών τους.<ref name=":1" /> Η σύγχρονη κινέζικη γλώσσα (πρότυπη κινεζική) έχει μια τριπλή προέλευση: τη γραπτή μετα-κλασική γλώσσα, την προφορική γλώσσα των αυτοκρατορικών χρόνων ([[μανδαρινικά κινέζικα]]) και τη δημοτική γλώσσα του Πεκίνου. Αυτά τα ιδιώματα ήταν ξεκάθαρα σχετιζόμενα αρχικά, τα οποία έπρεπε να συνδυαστούν με σκοπό τη δημιουργία μιας εθνικής γλώσσας. Ο όρος "εθνική γλώσσα" (''γκουογιού'') ήταν ένα δάνειο από την ιαπωνική γλώσσα στις αρχές του 20ου αιώνα και, από το 1915, διάφορες επιτροπές εξέτασαν τις πρακτικές συνέπειες της προώθησής της. Το αποφασιστικό γεγονός ήταν η δράση του Κινήματος της Τέταρτης Μαΐου του 1919.<ref name=":2" />
Μετά την ίδρυση της Λαϊκής Δημοκρατίας της Κίνας, ορισμένοι κυβερνητικοί κανονισμοί εφαρμόστηκαν με επιτυχία και το τεράστιο έργο της προώθησης της σύγχρονης κινεζικής γλώσσας σε όλη την Κίνα ολοκληρώθηκε με επιτυχία. Σε αυτό που πρέπει να ήταν το μεγαλύτερο γλωσσικό σχέδιο στην ιστορία, εκατομμύρια Κινέζοι, των οποίων οι μητρικές γλώσσες ήταν αποκλίνουσες μανδαρινικές, μη μανδαρινικές ή μη κινεζικές γλώσσες, έμαθαν να μιλούν και να κατανοούν την εθνική γλώσσα, γνωστή και ως κοινή γλώσσα ή πουτόνγκχουα (普通話, ''pǔtōnghuà''), όπως αποκαλείται κοινώς. Με αυτή την προσπάθεια, ο [[αλφαβητισμός]] μεταδόθηκε σε μεγάλο αριθμό ατόμων σε όλες τις ηλικιακές ομάδες.<ref name=":2" />
Η λογοτεχνική κινέζικη γλώσσα είναι γνωστή ως κάνμπουν (漢文) στα [[ιαπωνικά]], χάνμουν στα [[κορεατικά]] και χαν βαν (han văn, 文言) στα [[βιετναμέζικα]].<ref name=":0" />
| |||