Ιτουρούπ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Αναίρεση έκδοσης 8832939 από τον 2A02:587:6E06:3500:D90C:3F25:1A8A:B194 (Συζήτηση) Ετικέτα: Αναίρεση |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{coord|45|02|N|147|37|E|type:island|display=title}}
Γραμμή 37 ⟶ 36 :
}}
Το Ιτουρούπ παλαιότερα ήταν γνωστό ως Staten Island. Είναι το μεγαλύτερο και βορειότερο νησί στις [[Κουρίλες|νότιες Κουρίλες]], η ιδιοκτησία του οποίου διεκδικείται από την [[Ιαπωνία]] και τη [[Ρωσία]].
Το νησί ήταν ιαπωνικό έδαφος από το [[1855]] μέχρι το τέλος του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκοσμίου Πολέμου]] το [[1945]], όταν οι σοβιετικές δυνάμεις κατέλαβαν όλες τις [[Κουρίλες]] και εκδίωξαν τους [[Ιάπωνες]] κατοίκους. Το νησί εξακολουθεί να διεκδικείται από την [[Ιαπωνία]], η οποία θεωρεί ότι μια τοποθεσία στο Ιτουρούπ είναι το βορειότερο σημείο της. Βρίσκεται κοντά στο νότιο άκρο της αλυσίδας Kuril, μεταξύ Kunashiri (19 km στα ΝΔ) και Urup (37 km στα ΒΑ). Η πόλη Kurilsk, διοικητικό κέντρο της περιφέρειας Kurilsky, βρίσκεται περίπου στο μέσο της δυτικής ακτής της. Το Ιτουρούπ και το Urup χωρίζονται από το στενό Vries, που πήρε το όνομά του από τον [[Ολλανδία|Ολλανδό]] εξερευνητή Maarten Gerritsz Vries, τον πρώτο καταγεγραμμένο Ευρωπαίο που εξερεύνησε την περιοχή.
== Γεωγραφία ==
{{DEFAULTSORT:Ιτουρουπ}}▼
Το Ιτουρούπ αποτελείται από ηφαιστειογενείς ορεινούς όγκους και κορυφογραμμές βουνών. Μια σειρά από δώδεκα ασβεστοαλκαλικά ηφαίστεια που εκτείνονται από ΒΑ προς ΝΔ σχηματίζουν τη ραχοκοκαλιά του νησιού, με το υψηλότερο να είναι το Stokap (1.634 m) στο κεντρικό τμήμα του Ιτουρούπ. Οι ακτές του νησιού είναι ψηλές και απότομες. Η βλάστηση αποτελείται κυρίως από ερυθρελάτες, πεύκα, έλατα και μικτά φυλλοβόλα δάση με σκλήθρα, λιάνα και βούρτσα από μπαμπού Kuril. Τα βουνά καλύπτονται με θάμνο σημύδας και πεύκου νάνου [[Σιβηρία|Σιβηρίας]], ποώδη άνθη (συμπεριλαμβανομένης της Fragaria iturupensis, της φράουλας Iturup) ή γυμνούς βράχους.
Το νησί περιέχει επίσης μερικούς ψηλούς καταρράκτες, όπως τον Ilya Muromets.
Ο ρενίτης, ένα ορυκτό θειούχου ρηνίου (ReS2), ανακαλύφθηκε σε ενεργές θερμές φουμάρες στο ηφαίστειο Kudriavy και περιγράφηκε για πρώτη φορά το 2004. Στο πεδίο αρχικά παρερμηνεύτηκε με [[Μολυβδενίτης|μολυβδενίτη]].
[[Αρχείο:Iturup volcano Bogdan Khmelnitsky.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Το ηφαίστειο [[Μπόγκνταν Κλεμελνίτσκι]] στο Ιτουρούπ]]
== Ιστορία ==
=== Μετακλασική (500 έως 1450) ===
Οι γηγενείς κάτοικοι του Ιτουρούπ και των [[Κουρίλες|Κουρίλ]] νησιών είναι οι [[Αϊνού]]. Ζούσαν εκεί πριν από τον 14ο αιώνα.
=== Περίοδος Έντο ===
Το Iturup έφτασε το 1661 από τους Ιάπωνες Shichirobei και τους συντρόφους του αφού είχαν παρασυρθεί εκεί. Το νησί είδε τόσο έναν ρωσικό οικισμό (τέλη 18ου αιώνα) όσο και μια ιαπωνική φρουρά (1800) στη θέση του σημερινού [[Κουρίλσκ]]. Το [[1855]] το Iturup παραχωρήθηκε στην [[Ιαπωνία]] με τη Συνθήκη του Shimoda. Το όνομά του προέρχεται από το Ainu, που σημαίνει «Μέρος που έχει [πολλά] ακρωτήρια».
=== Περίοδος επίδειξης ===
Στις 26 Νοεμβρίου [[1941]], ένας ιαπωνικός στόλος μεταφορέων άφησε τον κόλπο του [[Χιτοκάππου]] (τώρα ονομάζεται [[Κόλπος Κασάτκα]]), στην ανατολική ακτή του Ιτουρούπ, και έπλευσε για μια επίθεση στην αμερικανική βάση του [[Περλ Χάρμπορ]].
Το χωριό Shana βρισκόταν στο Iturup (Etorofu) στην εποχή Showa, πριν από το [[1945]]. Ήταν η διοικητική πρωτεύουσα των νησιών [[Κουρίλες|Κουρίλ]]. Υπήρχε ένα νοσοκομείο του χωριού, ένα εργοστάσιο Etorofu Fisheries, ένας ραδιοπύργος του ταχυδρομείου με μια κεραία λήψης ραδιοφώνου. Ο δέκτης λειτουργούσε με μπαταρία.
=== Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ===
Το [[1945]], σύμφωνα με αποφάσεις της [[Διάσκεψη της Γιάλτας|Διάσκεψης της Γιάλτας]], καταλήφθηκε από τη [[Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών|Σοβιετική Ένωση]] μετά την ήττα της [[Ιαπωνία|Ιαπωνίας]] στον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β' Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Οι [[Ιάπωνες]] κάτοικοι εκδιώχθηκαν στην ηπειρωτική [[Ιαπωνία]]. Το [[1956]] οι δύο χώρες συμφώνησαν να αποκαταστήσουν τις διπλωματικές σχέσεις, αλλά μια συνθήκη ειρήνης, από το [[2021]], δεν έχει συναφθεί λόγω του αμφισβητούμενου καθεστώτος του Iturup και ορισμένων άλλων κοντινών νησιών.
Ένα σοβιετικό αεροδρόμιο αντιαεροπορικής άμυνας (PVO), το Burevestnik (Αγγλικά: storm-petrel), βρίσκεται στο νησί και μέχρι το [[1993]] ήταν το σπίτι για μια σειρά από μαχητικά αεροσκάφη Mikoyan-Gurevich MiG-23. Το [[1968]], η πτήση 253Α της Seaboard World Airlines αναχαιτίστηκε πάνω από τις Κουρίλες και αναγκάστηκε να προσγειωθεί στο Burevestnik με 214 Αμερικανούς στρατιώτες με προορισμό το Βιετνάμ. Ένα παλαιότερο αεροδρόμιο, το Vetrovoe, υπάρχει στο ανατολικό τμήμα του νησιού και μπορεί να χρησιμοποιήθηκε κυρίως από τις ιαπωνικές δυνάμεις κατά τη διάρκεια του Β 'Παγκοσμίου Πολέμου.
[[Αρχείο:Iturup Kasatka bay.jpg|αριστερά|μικρογραφία|246x246εσ|Η ακτή Κασάτκα στο Ιτουρούπ]]
=== Σύγχρονη περίοδος ===
Ένα νέο διεθνές αεροδρόμιο, το αεροδρόμιο Iturup, άνοιξε το 2014, 7 χιλιόμετρα (4+1⁄2 μίλια) ανατολικά του Kurilsk. Ήταν το πρώτο αεροδρόμιο που κατασκευάστηκε από την αρχή στη μετασοβιετική ιστορία της [[Ρωσία|Ρωσίας]]. Διαθέτει διάδρομο μήκους 2,3 χιλιομέτρων (7.500 πόδια), πλάτους 42 μέτρων (138 πόδια) και μπορεί να δεχθεί αεροσκάφη Antonov An-74-200. Έχει και στρατιωτική χρήση. Το στρατιωτικό αεροδρόμιο Burevestnik 60 km (37 mi) νότια, στο παρελθόν δεχόταν επίσης πολιτικά αεροσκάφη, αλλά συχνά ήταν κλειστό λόγω ομίχλης. Το Burevestnik είναι πλέον εφεδρικό αεροδρόμιο για το νέο αεροδρόμιο. Στις 2 Φεβρουαρίου [[2018]], το PBS NewsHour ανέφερε ότι η [[Ρωσία]] ανακοίνωσε ότι στέλνει μαχητικά αεροσκάφη στο Iturup. Τα αεροσκάφη Su-35 προσγειώθηκαν σε εφεδρικό αεροδρόμιο στο νησί τον Μάρτιο του 2018 και τα Su-35 αναπτύχθηκαν στη συνέχεια στο αεροδρόμιο Iturup σε δοκιμαστική βάση τον Αύγουστο του 2018.
Διοικητικά το νησί ανήκει στην [[Όμπλαστ της Σαχαλίνης|Περιφέρεια Σαχαλίνης]] της [[Ρωσία|Ρωσικής Ομοσπονδίας]]. Η [[Ιαπωνία]] διεκδικεί το Iturup ως τμήμα της υπονομαρχίας Nemuro.
▲{{DEFAULTSORT:Ιτουρουπ}}
| |||