Λευκό αιμοσφαίριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

** Τ ρυθμιστικά κύτταρα: Επαναφέρουν τη λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος σε κανονική λειτουργία μετά τη μόλυνση, αποτρέπουν την αυτοανοσία

* Κύτταρα φυσικοί φονείς: αντιμετωπίζουν τα μολυσμένα από ιούς και καρκινικά κύτταρα.

|Χρόνια για τα κύτταρα μνήμης, εβδομάδες για όλα τα άλλα.

|-

 

=== Ουδετερόφιλα ===

Τα [[Ουδετερόφιλα - πολυμορφοπύρηνα|ουδετερόφιλα]] είναι ένα από τα πρώτα κύτταρα του ανοσοποιητικού που ανταποκρίνονται όταν μικροοργανισμοί, όπως βακτήρια ή ιοί, εισέρχονται στο σώμα. Ταξιδεύουν στο σημείο της μόλυνσης, όπου καταστρέφουν τους μικροοργανισμούς καταπίνοντάς τους και απελευθερώνοντας ένζυμα που τους σκοτώνουν. Τα ουδετερόφιλα ενισχύουν επίσης την απόκριση άλλων ανοσοκυττάρων. Είναι ένας τύπος κοκκιοκυττάρων και ένας τύπος φαγοκυττάρων.<ref>{{Cite web|url=https://www.cancer.gov/publications/dictionaries/cancer-terms/def/neutrophil|title=neutrophil|ημερομηνία=2011-02-02|website=www.cancer.gov|language=en|accessdate=2021-11-18}}</ref> Ένας ασυνήθιστα υψηλός αριθμός ουδετερόφιλων που κυκλοφορούν στο αίμα ονομάζεται ουδετεροφιλία, ενώ ένας ασυνήθιστα χαμηλός αριθμός ονομάζεται ουδετεροπενία.<ref name=":4">{{Cite web|url=https://www.britannica.com/science/neutrophil|title=neutrophil {{!}} leukocyte {{!}} Britannica|website=www.britannica.com|language=en|accessdate=2021-11-18}}</ref>

 

 

=== Ηωσινόφιλα ===

Τα [[ηωσινόφιλα]] είναι λευκά αιμοσφαίρια που περιέχουν έναν πυρήνα με δύο λοβούς (δίλοβα) και κυτταρόπλασμα γεμάτο με περίπου 200 μεγάλα κοκκία που περιέχουν ένζυμα και πρωτεΐνες με διαφορετικές (γνωστές και άγνωστες) λειτουργίες.<ref>{{Cite web|url=https://www.cincinnatichildrens.org/service/c/eosinophilic-disorders/conditions/eosinophil|title=What is an Eosinophil? {{!}} Eosinophilic Disorders|website=www.cincinnatichildrens.org|accessdate=2021-11-18}}</ref> Αποτελούν περίπου το 2-4% του συνόλου των λευκών αιμοσφαιρίων. Αυτός ο αριθμός κυμαίνεται κατά τη διάρκεια της ημέρας, εποχιακά και κατά τη διάρκεια της εμμήνου ρύσεως. Εμφανίζονται ως απάντηση σε αλλεργίες, παρασιτικές και μυκητιασικές λοιμώξεις, αυτοάνοσα νοσήματα, μερικά είδη καρκίνου, ασθένειες κολλαγόνου, και ασθένειες του σπλήνα και του κεντρικού νευρικού συστήματος.<ref>{{Cite web|url=https://medlineplus.gov/eosinophilicdisorders.html|title=Eosinophilic Disorders|website=medlineplus.gov|accessdate=2021-11-18}}</ref> Είναι σπάνια στο αίμα, αλλά πολυάριθμα στους βλεννογόνους του αναπνευστικού, του πεπτικού και του κατώτερου ουροποιητικού συστήματος.<ref name=":5">Saladin K (2012). ''Anatomy and Physiology: the Unit of Form and Function'' (6 ed.). New York: McGraw Hill. [[ISBN (identifier)|ISBN]] [[Ειδικό:BookSources/978-0-07-337825-1|<bdi>978-0-07-337825-1</bdi>]].</ref><ref>{{Cite journal|title=Biology of the Eosinophil|url=https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC4109275/|journal=Advances in immunology|date=2009|issn=0065-2776|pmc=4109275|pmid=19231593|pages=81–121|volume=101|doi=10.1016/S0065-2776(08)01003-1|first=Carine|last=Blanchard|first2=Marc E.|last2=Rothenberg}}</ref>

 

=== Βασεόφιλα ===

Τα [[βασεόφιλα]] είναι κυρίως υπεύθυνα για την αλλεργική και αντιγονική απόκριση απελευθερώνοντας τη χημική ουσία [[ισταμίνη]] που προκαλεί τη διαστολή των αιμοφόρων αγγείων. Επειδή είναι τα πιο σπάνια λευκά αιμοσφαίρια (λιγότερο από 0,5% του συνολικού αριθμού) και έχουν κοινές φυσικοχημικές ιδιότητες με άλλα αιμοσφαίρια, είναι δύσκολο να μελετηθούν.<ref>{{Cite journal|title=The human basophil: a new appreciation of its role in immune responses|url=https://doi.org/10.1182/blood.V96.13.4028|journal=Blood|date=2000-12-15|issn=0006-4971|pages=4028–4038|volume=96|issue=13|doi=10.1182/blood.V96.13.4028|first=Franco H.|last=Falcone|first2=Helmut|last2=Haas|first3=Bernhard F.|last3=Gibbs}}</ref> Μπορούν να αναγνωριστούν από αρκετά μεγάλου μεγέθους κοκκία. Ο πυρήνας είναι δι- ή τρίλοβος, αλλά είναι δύσκολο να παρατηρηθεί λόγω των μεγάλων κοκκίων που τον κρύβουν.<ref>{{Cite web|url=https://www.britannica.com/science/basophil|title=basophil {{!}} blood cell {{!}} Britannica|website=www.britannica.com|language=en|accessdate=2021-11-18}}</ref>

 

Τα βασεόφιλα εκκρίνουν δύο χημικές ουσίες που βοηθούν στην άμυνα του οργανισμού: [[ισταμίνη]] και [[ηπαρίνη]]. Η ισταμίνη είναι υπεύθυνη για τη διεύρυνση των αιμοφόρων αγγείων και την αύξηση της ροής του αίματος στον τραυματισμένο ιστό. Επίσης, κάνει τα αιμοφόρα αγγεία πιο διαπερατά, έτσι ώστε τα ουδετερόφιλα και οι παράγοντες πήξης να μπορούν να εισέλθουν στον συνδετικό ιστό πιο εύκολα. Η ηπαρίνη είναι ένα αντιπηκτικό που αναστέλλει την [[πήξη του αίματος]] και προάγει την κίνηση των λευκών αιμοσφαιρίων σε μια περιοχή. Τα βασεόφιλα μπορούν επίσης να απελευθερώσουν χημικές ουσίες για την προσέλκυση ηωσινόφιλων και ουδετερόφιλων σε μια περιοχή μόλυνσης.<ref name=":5" />

 

== Παραπομπές ==