Έμιλι Μπροντέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|όνομα = ΈμιλιΈμιλυ Μπροντέ

|λεζάντα = Πορτραίτο της ΈμιλιΈμιλυ Μπροντέ από τον αδελφό της, Μπράνγουελ Μπροντέ.

Η '''Έμιλι ΤζέινΈμιλυ Μπροντέ''' ([[30 Ιουλίου]] [[1818]] - [[19 Δεκεμβρίου]] [[1848]]) ήταν [[Αγγλία|Αγγλίδα]] συγγραφέας, γνωστή από το μοναδικό της μυθιστόρημα, ''[[Ανεμοδαρμένα Ύψη]]'', το οποίο θεωρείται ένα από τα κλασικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας. Ήταν ένα από τα αδέλφια Μπροντέ, ανάμεσα στον αδελφό της Μπράνγουελ και τη νεαρότερη αδελφή [[Αν Μπροντέ|Ανν]]. Δημοσίευε τα έργα της με το ψευδώνυμο ''Έλλις Μπελ''.

Η Έμιλι''Έμιλυ Τζέην Μπροντέ'' γεννήθηκε στις 30 Ιουλίου 1818 στο Θόρντον, κοντά στο Μπράντφορντ του Γιορκσάιρ[[Γιόρκσιρ|Δυτικού Γιόρκσιρ]], και ήταν το πέμπτο από τα έξι παιδιά της ΜαρίαςΜαρία Μπράνγουελ και του κληρικού και συγγραφέα Πάτρικ Μπροντέ<ref>{{Cite web |url=http://www.wuthering-heights.co.uk/brontegenealogy.htm |title=A Detailed Genealogy Of The Brontë Family |accessdate=2012-02-08 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120321115004/http://www.wuthering-heights.co.uk/brontegenealogy.htm |archivedate=2012-03-21 |url-status=dead }}</ref>, του οποίου το πατρικό όνομα ήταν Μπράντι''Μπράντυ'' αλλά το είχε αλλάξει. Η Μαρία Μπράνγουελ είχε αδύνατη κράση και πέθανε από καρκίνο το 1821, αφήνοντας έξι παιδιά. Μετά το θάνατο της μητέρας τους, οι μεγαλύτερες αδελφές της ΈμιλιΈμιλυ, Μαρία, Ελίζαμπεθ και [[Σαρλότ Μπροντέ|Σάρλοτ Μπροντέ]], στάλθηκαν σε εκκλησιαστικό σχολείο στο Κάουαν Μπριτζ, όπου βίωσαν την κακοποίηση και τις στερήσεις που αργότερα περιέγραψε η ΣαρλότΣάρλοτ στοστη Τζέιν''Τζέην Έιρ''.

Το 1824 η οικογένεια μετακόμισε στο Χάουορθ, όπου ο πατέρας της ΈμιλιΈμιλυ ήταν εφημέριος. Η ΈμιλιΈμιλυ στάλθηκε στο ίδιο σχολείο όπου πήγαιναν οι αδελφές της αλλά για σύντομο χρονικό διάστημα. Όταν μία επιδημία [[Τύφος|τύφου]] χτύπησε το σχολείο, η Μαρία και η Ελίζαμπεθ αρρώστησαν. Η Μαρία, η οποία μπορεί στην πραγματικότητα να είχε [[φυματίωση]], στάλθηκε σπίτι της όπου και πέθανε. Στη συνέχεια, η ΈμιλιΈμιλυ απομακρύνθηκε από το σχολείο μαζί με την ΣαρλότΣάρλοτ και την Ελίζαμπεθ. Η Ελίζαμπεθ πέθανε λίγο μετά την επιστροφή τους στο σπίτι.

Στη συνέχεια οι τρεις εναπομένουσες αδελφές και ο αδελφός τους Μπράνγουελ, εκπαιδεύτηκαν στο σπίτι από τον πατέρα τους και τη θεία τους, Ελίζαμπεθ Μπράνγουελ, η οποία ήταν αδελφή της μητέρας τους. Μέσα σ' αυτό το περιβάλλον άνθισε το λογοτεχνικό τους ταλέντο. Στον ελεύθερο χρόνο τους τα παιδιά δημιούργησαν μία σειρά από φανταστικούς κόσμους, οι οποίοι εμφανίζονται στις ιστορίες που έγραψαν και εντός των οποίων έλαβαν χώρα οι φανταστικές περιπέτειες που ζούσαν τα στρατιωτάκια τους μαζί με τον [[Άρθουρ Γουέλσλι, δούκας του Ουέλλινγκτον|Δούκα του ΟυέλινγκτονΟυέλλινγκτον]] και τους γιους του. Από αυτή την περίοδο δεν σώζεται παρά ένα μικρό μόνο μέρος από το έργο της ΈμιλιΈμιλυ, εκτός από κάποια ποιήματα των χαρακτήρων της<ref>Fannie Ratchford, ''The Brontës' Web of Childhood'' (1941)</ref><ref>Μία ανάλυση του φανταστικού κόσμου της Έμιλι ως απάντηση στους θανάτους των αδελφών της βρίσκεται στο βιβλίο [http://books.google.gr/books?id=dER-AAAAMAAJ&q=isbn:0895033097&dq=isbn:0895033097&hl=el&sa=X&ei=ljIxT677K4mK8gPb9qSVBw&redir_esc=y Memories of loss and dreams of perfection: unsuccessful childhood grieving and adult creativity] των Delmont C. Morrison και Shirley Linden Morrison (Baywood, 2005), ISBN 0895033097</ref>. Όταν η ΈμιλιΈμιλυ ήταν 13 ετών, η ίδια και η ΑνΑνν αποσύρθηκαν από τη συμμετοχή τους στο φανταστικό βασίλειο της Άνγκρια και ξεκίνησαν ένα νέο, το Γκόνταλ, ένα μεγάλο νησί στο [[Ειρηνικός Ωκεανός|Βόρειο Ειρηνικό]]. Εξαιρουμένων των ποιημάτων της ΈμιλιΈμιλυ για το Γκόνταλ και τους καταλόγους της ΑνΑνν με τους χαρακτήρες και τα τοπωνύμια, τα γραπτά τους για το Γκόνταλ δεν σώζονται. Επίσης σώζονται κάποια "ημερολόγια" της ΈμιλιΈμιλυ στα οποία περιγράφονται τρέχοντα γεγονότα στο Γκόνταλ, μερικά από τα οποία γράφτηκαν μαζί με την Αν. Ένα χρονολογείται από το 1841, όταν η ΈμιλιΈμιλυ ήταν 23 ετών, και ένα άλλο από το 1845, όταν ήταν 27 ετών<ref>[http://academic.brooklyn.cuny.edu/english/melani/novel_19c/wuthering/diary_papers#diary Emily Bronte's Letters and Diary Papers], City University of New York</ref>.

Όταν ήταν 17 ετών η ΈμιλιΈμιλυ παρακολούθησε το σχολείο θηλέων Roe Head, όπου η ΣαρλότΣάρλοτ ήταν δασκάλα. Όμως κατάφερε να μείνει μόνο τρεις μήνες καθώς ένιωθε ακραία νοσταλγία κι έτσι επέστρεψε σπίτι και τη θέση της πήρε η ΑνΑνν<ref>[http://mick-armitage.staff.shef.ac.uk/anne/cast-2.html At Roe Head and Blake Hall]</ref>. Εκείνη την εποχή, στόχος των κοριτσιών ήταν να αποκτήσουν επαρκή μόρφωση ώστε να ανοίξουν ένα δικό τους μικρό σχολείο.

Το Σεπτέμβριο του 1838, η ΈμιλιΈμιλυ έγινε δασκάλα στο σχολείο Law Hill στο Χάλιφαξ. Όμως η υγεία της κλονίστηκε από την πίεση της 17ωρης καθημερινής εργασίας και τον Απρίλιο του 1839 επέστρεψε στο σπίτι της. Εκεί έμαθε να παίζει πιάνο και διδάχθηκε γερμανικά μέσα από βιβλία.

[[File:Painting of Brontë sisters.png|thumb|upright|Οι τρεις αδελφές Μπροντέ σε πίνακα του αδελφού τους, Μπράνγουελ (1834). Από αριστερά προς τα δεξιά: ΑνΑνν, ΈμιλιΈμιλυ και ΣαρλότΣάρλοτ. Αρχικά ο Μπράνγουελ είχε ζωγραφίσει τον εαυτό του ανάμεσα στην ΈμιλιΈμιλυ και τη ΣαρλότΣάρλοτ.]]

Το 1842, η ΈμιλιΈμιλυ συνόδευσε τη ΣαρλότΣάρλοτ στις [[Βρυξέλλες]], όπου παρακολούθησαν μαθήματα στο Οικοτροφείο ΧέγκερΕγκέρ. Σχεδίαζαν να τελειοποιήσουν τα γαλλικά και τα γερμανικά τους εν όψει του ανοίγματος του σχολείου τους. Η επίδοση των δύο Αγγλίδων μαθητριών τράβηξε την ιδιαίτερη προσοχή του κυριότερου διδασκάλου, του ΚωνσταντίνουΚωνσταντάν ΧέγκερΕγκέρ, που ήταν άνθρωπος εξαιρετικής ικανότητος. Από αυτή την περίοδο σώζονται εννέα από τα γαλλικά δοκίμια της ΈμιλιΈμιλυ. Μετά από οκτώ μήνες, όμως, οι σπουδές τους σταμάτησαν απότομα, με το θάνατο της θείας τους, και οι αδελφές επέστρεψαν στην Αγγλία. Η ΣαρλότΣάρλοτ ήταν γενικά ευχαριστημένη στις Βρυξέλλες, όμως η ΈμιλιΈμιλυ νοσταλγούσε το σπίτι και τον αέρα του κάμπου. Είναι ακόμη φανερό ότι στις Βρυξέλλες εκτιμούσαν περισσότερο τη συγκρατημένη ΈμιλιΈμιλυ παρά τη ΣαρλότΣάρλοτ. Ο ευαίσθητος χαρακτήρας της ΈμιλιΈμιλυ έβρισκε περισσότερη κατανόηση παρά το εκλεκτικό γούστο της ΣαρλότΣάρλοτ. Η Ελίζαμπεθ Μπράνγουελ άφησε στις ανιψιές της ένα χρηματικό ποσό που έφερε κάποια οικονομική άνεση. Οι αδελφές Μπροντέ προσπάθησαν να ανοίξουν σχολείο στο σπίτι τους, αλλά δεν μπορούσαν να προσελκύσουν μαθητές σ' αυτή την απομακρυσμένη περιοχή.

Το 1844, η ΈμιλιΈμιλυ ξεκίνησε να καταγράφει τακτοποιημένα όλα τα ποιήματα που είχε γράψει, σε δύο σημειωματάρια. Το ένα ονομάστηκε "''Τα Ποιήματα του Γκόνταλ''" (''Gondal Poems'') ενώ το άλλο έμεινε χωρίς ετικέτα. Διάφοροι μελετητές προσπάθησαν από αυτά τα ποιήματα να συναρμολογήσουν μία ιστορία και ένα χρονικό για το Γκόνταλ<ref>Fannie Ratchford, ''[http://books.google.gr/books?id=IXZAOAAACAAJ&dq=isbn:0292727119&hl=el&sa=X&ei=YUEyT42vNsbMsgaE7JmjBA&redir_esc=y Gondal's Queen: A Novel in Verse]'', University of Texas Press (1955) ISBN 0292727119</ref><ref>Derek Roper, ''[http://books.google.gr/books?id=OsiAreHjsxUC&dq=isbn:0198126417&hl=el&sa=X&ei=_EEyT6GRFMzktQbx6vD0Aw&redir_esc=y The poems of Emily Brontë]'', Oxford University Press (1996) ISBN 0198126417</ref>. Το φθινόπωρο του 1845, η ΣαρλότΣάρλοτ ανακάλυψε τα τετράδια της αδελφής της και επέμενε ότι τα ποιήματα πρέπει να εκδοθούν. Η ΈμιλιΈμιλυ, έξαλλη με την παραβίαση της ιδιωτικής της ζωής, αρχικά αρνήθηκε αλλά υποχώρησε όταν η ΑνΑνν έφερε τα δικά της γραπτά και αποκάλυψε ότι κι εκείνη είχε γράψει ποιήματα στα κρυφά.

Το 1846, τα ποιήματα των αδελφών Μπροντέ εκδόθηκαν σε ένα βιβλίο με τίτλο ''Ποιήματα των ΚάρερΚάρρερ, Έλλις, και Άκτον Μπελ'' (''Poems by Currer, Ellis, and Acton Bell''). Για την έκδοση αυτή, οι αδελφές Μπροντέ υιοθέτησαν ψευδώνυμα: η ΣαρλότΣάρλοτ διάλεξε το όνομα Κάρερ''Κάρρερ Μπελ'', η ΈμιλιΈμιλυ το ''Έλλις Μπελ'' και η ΑνΑνν το ''Άκτον Μπελ''. Η ΣαρλότΣάρλοτ έγραψε στο "''Βιογραφικό Σημείωμα των Έλλις και Άκτον Μπελ''" ότι η διφορούμενη επιλογή τους υπαγορεύτηκε από ένα είδος συνειδησιακού ενδοιασμού στο να υιοθετήσουν αρσενικά χριστιανικά ονόματα, ενώ οι ίδιες δεν θέλανε να φανερώσουν ότι είναι γυναίκες, γιατί είχαν μία αόριστη εντύπωση ότι οι γυναίκες συγγραφείς αντιμετωπίζονταν με προκατάληψη. Στη συλλογή αυτή, η ΈμιλιΈμιλυ συμμετείχε με 21 ποιήματα, όσα και η ΑνΑνν, ενώ η ΣαρλότΣάρλοτ συμμετείχε με 20. Αν και αρκετούς μήνες μετά την έκδοση είχαν πουληθεί μόνο δύο αντίτυπα, οι αδελφές Μπροντέ δεν αποθαρρύνθηκαν καθώς οι κριτικές που απέσπασαν από τα λογοτεχνικά περιοδικά ήταν θετικές.

Το 1847, εκδόθηκε το μυθιστόρημα της ΈμιλιΈμιλυ ''[[Ανεμοδαρμένα Ύψη]]''. Η καινοτόμος δομή του προβλημάτισε κάπως τους κριτικούς. Παρά το γεγονός ότι έλαβε ανάμεικτες κριτικές όταν πρωτοκυκλοφόρησε και συχνά κατηγορήθηκε για απεικόνιση ανήθικου πάθους, στη συνέχεια αναδείχτηκε σε ένα από τα κλασικά έργα της αγγλικής λογοτεχνίας. Το 1850, η ΣαρλότΣάρλοτ επεξεργάστηκε και εξέδωσε τα ''Ανεμοδαρμένα Ύψη'' ως αυτόνομο μυθιστόρημα και με το πραγματικό όνομα της ΈμιλιΈμιλυ. Αν και μία επιστολή από τον εκδότη της δείχνει ότι η ΈμιλιΈμιλυ τελείωνε ένα δεύτερο μυθιστόρημα, το χειρόγραφο δεν έχει βρεθεί ποτέ.

Η υγεία της ΈμιλιΈμιλυ, όπως και των αδερφών της, ήταν αδύνατη εξαιτίας των ανθυγιεινών συνθηκών στο σπίτι<ref>Elizabeth Gaskell, ''The Life of Charlotte Brontë'' σελ. 264, Νέα Υόρκη: Penguin (1998)</ref> και της πηγής του νερού που μολύνθηκε από τις απορροές του νεκροταφείου της εκκλησίας<ref>Στο βιβλίο της [[Ελίζαμπεθ Γκάσκελ]] ''Η Ζωή της Σαρλότ Μπροντέ'' (Εκδόσεις Ίνδικτος, 2005) γίνεται αναφορά σε μία επιστολή της Σαρλότ Μπροντέ. Σ' αυτήν η Σαρλότ Μπροντέ μιλάει για το χειμώνα του 1833/1834, ο οποίος ήταν ασυνήθιστα υγρός, και αναφέρει ότι υπήρξε μεγάλος αριθμός θανάτων στο χωριό που πιστεύεται ότι προκλήθηκε από το νερό που έτρεχε κάτω από το νεκροταφείο.</ref>. Κατά τη διάρκεια της κηδείας του αδελφού της, το Σεπτέμβριο του 1848, η ΈμιλιΈμιλυ αρρώστησε. Αν και η κατάστασή της επιδεινώθηκε, αρνήθηκε κάθε ιατρική βοήθεια και θεραπεία<ref>Rebecca Fraser, ''[http://books.google.gr/books?id=qZQaAQAAMAAJ&q=isbn:9781933648880&dq=isbn:9781933648880&hl=el&sa=X&ei=TlIyT43nD83otQaP_IyCBA&redir_esc=y Charlotte Brontë: A Writer's Life]'' σελ. 261, Νέα Υόρκη: Pegasus Books LLC (2008) ISBN 978-1-933648-88-0</ref>. Τελικά πέθανε από φυματίωση στις [[19 Δεκεμβρίου]] [[1848]], σε ηλικία 30 ετών, και ενταφιάστηκε στον οικογενειακό τάφο στην εκκλησίαΕκκλησία του Αγίου Μιχαήλ και Πάντων Αγγέλων, στο Χάουορθ του δυτικούΔυτικού ΓιορκσάιρΓιορκσιρ.

Η μορφή της ΈμιλιΈμιλυ Μπροντέ έχει περιβληθεί με μύθους και η κριτική έχει κάνει σύγχυση του χαρακτήρα της με τα πρόσωπα που δημιούργησε στο μυθιστόρημά της. Έτσι δεν υπάρχει μία πλήρως σαφής εικόνα της ζωής της, εκτός απ' όσα έγραψε γι' αυτήν η αδελφή της ΣαρλότΣάρλοτ.

Η ΈμιλιΈμιλυ ήταν λεπτή στην εμφάνιση, αλλά σπάνια αρρώσταινε. Η ωχρή και λεπτή όψη της φαινόταν εύθραυστη και συχνά η άκομψη σιλουέττασιλουέτα της, εν μέρει αποτέλεσμα απροσεξίας στο ντύσιμό της, την έκανε να φαίνεται περίεργη. Συνήθιζε να μπαίνει σ' ένα δωμάτιο, όπου υπήρχαν επισκέπτες, με κατεβασμένα τα μάτια, έπαιρνε ένα βιβλίο που χρειαζόταν και έφευγε χωρίς να ρίξει μία ματιά.

Τα ποιήματα της ΈμιλιΈμιλυ ρίχνουν αρκετό φως στη σκέψη και το χαρακτήρα της. Από αυτά είναι εμφανής η στωικότητά της και το πάθος της για τον κάμπο, που αποτελούσε καθαρή φυσιολατρία.

Ο "''Παλιός Στωικός''" και οι "''Τελευταίοι Βίοι''" είναι από τα ωραιότερα ποιητικά έργα που χάρισε γυναίκα στην αγγλική λογοτεχνία. Τα "[[Ανεμοδαρμένα Ύψη]]" στέκονται μόνα τους αληθινό μνημείο της δύναμής της. Το έργο αυτό ήταν κάτι το ξεχωριστό με τη σοβαρότητα και την ομιχλώδη μελαγχολία του<ref>''Έμιλυ Τζέϊν Μπροντέ'', Κλασσικά Εικονογραφημένα Νο 1039 σελ. 45, Εκδόσεις Μ. Πεχλιβανίδη & Σία</ref>.

* [http://www.ethnos.gr/article.asp?catid=22808&subid=2&pubid=9574857 Τα «Ανεμοδαρμένα ύψη» της ΕμιλιΕμιλυ Μπροντέ]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }}, Εφημερίδα Έθνος, 26/01/2010

* [http://www.gutenberg.org/browse/authors/b#a405 Έργα της ΈμιλιΈμιλυ Μπροντέ] στο [[Project Gutenberg]] {{en}}

* [http://www.poetsgraves.co.uk/bronte.htm Ο τάφος της ΈμιλιΈμιλυ Μπροντέ] {{en}}

* [http://www.findagrave.com/cgi-bin/fg.cgi?page=gr&GRid=1709 ΈμιλιΈμιλυ Μπροντέ] {{en}}

* [http://maps.google.co.uk/maps/ms?ie=UTF8&hl=en&msa=0&msid=111811052051951249860.00043456f50a0204ad5d4&z=10&om=1 Χάρτης τοποθεσιών που συνδέονται με τα ''Ανεμοδαρμένα Ύψη'' και την ΈμιλιΈμιλυ Μπροντέ]