Αγία Γραφή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{Πληροφορίες βιβλίου}}

{{Αγία Γραφή}}

 

Το όνομα «Βίβλος» ως δήλωση της ''Αγίας Γραφής'' οφείλεται περισσότερο στην επίδραση των αντίστοιχων λέξεων των νεότερων ευρωπαϊκών γλωσσών ''Bible'', ''Bibel'' κ.λπ. Αυτές προήλθαν εκ του ''biblia'' -''orum'' και ειδικότερα από το μεσαιωνικό ''Biblia'' -''ae'' που και αυτά έχουν προέλευση στην Παλαιά Διαθήκη όπου αναφέρονται «οι βίβλοι''»'' ([[Δανιήλ]], θ΄ 2), «τα βιβλία τα άγια» ([[Α΄ Μακκαβαίων]], ιβ΄:9), ''«''η ιερά βίβλος» ([[Β΄ Μακκαβαίων]], η΄:23).

Η '''[[Ορθόδοξη Εκκλησία]]''' δέχεται συνολικά 76 βιβλία. Δηλαδή 27 της Καινής Διαθήκης, τα οποία και είναι: τα [[Ευαγγέλιο|Ευαγγέλια]] των 4 ευαγγελιστών, οι [[Πράξεις των Αποστόλων]], 21 Αποστολικές Επιστολές και η [[Αποκάλυψη του Ιωάννη|Αποκάλυψη]], και 49 βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης ή της [[Βιβλικός κανόνας|ιουδαϊκής Βίβλου]] τα οποία χαρακτηρίζει ως «κανονικά» ή «πρωτοκανονικά», τα οποία τιτλοφορούνται σύμφωνα με τη [[μετάφραση των Εβδομήκοντα]], καθώς και ακόμη 10 βιβλία, τα λεγόμενα «αναγινωσκόμενα» ή «δευτεροκανονικά», τα οποία και είναι

 

ανεβάζοντας τον αριθμό των βιβλίων σε 49.

Πέρα από τα 10 επιπλέον βιβλία, αποδέχεται τις εξής 4 προσθήκες, που ονομάζονται «δευτεροκανονικά τεμάχια»:

* 1 προσθήκη στην ''Εσθήρ'', στα [[Ελληνική γλώσσα|ελληνικά]]

* 3 προσθήκες στον ''Δανιήλ'', στα ελληνικά

Η '''[[Καθολική Εκκλησία]]''' δέχεται συνολικά 73 βιβλία. Πέρα από την Καινή Διαθήκη, δέχεται 46 βιβλία στην Παλαιά Διαθήκη τα οποία χωρίζει σε «πρωτοκανονικά» και «δευτεροκανονικά». Στα πρωτοκανονικά έργα περιλαμβάνονται τα 39 βιβλία της [[Βιβλικός κανόνας|ιουδαϊκής Βίβλου]], ενώ στα δευτεροκανονικά τα εξής 7 συγγράμματα:

#[[Τωβίτ]]

* 3 προσθήκες στον ''Δανιήλ'', στα ελληνικά

Τα βιβλία που δεν συμπεριλαμβάνονται στον κανόνα αυτό λέγονται «[[Απόκρυφα]]» και είναι τα εξής:

 

Οι '''[[Μάρτυρες του Ιεχωβά]]''' δέχονται συνολικά 66 βιβλία. Μαζί με τα 27 βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] (αναφέρονται σε αυτό το τμήμα και ως «Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές»), αποδέχονται αποκλειστικά τον [[Βιβλικός κανόνας|ιουδαϊκό (αλεξανδρινό) κανόνα]] με τα 39 βιβλία μόνο (αναφέρονται σε αυτό το τμήμα και ως «Εβραϊκές Γραφές»)<ref>Οι [[Μάρτυρες του Ιεχωβά]] θεωρούν ότι η έκφραση «Παλαιά Διαθήκη», που χρησιμοποιείται από τον [[Απόστολος Παύλος|Απ. Παύλο]] στο εδάφιο 2 Κορινθίους 3:14, αναφέρεται συγκεκριμένα στα συγγράμματα του [[Μωυσής|Μωυσή]] και όχι σε όλες τις [[Εβραϊκές Γραφές]], και γι' αυτό δεν χωρίζουν τη Γραφή σε «Παλαιά» και «Καινή Διαθήκη». Επίσης έχουν υιοθετήσει την ευρέως αποδεκτή άποψη που έχουν πλέον οι λόγιοι, ότι η λέξη ''διαθήκη'' στο εν λόγω εδάφιο δεν χρησιμοποιείται με την κλασική ελληνική της σημασία αλλά με αυτήν της [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Μετάφρασης των Εβδομήκοντα]] και της υπόλοιπης Καινής Διαθήκης, και σημαίνει «συμφωνία, συνθήκη, συμβόλαιο». Ως εκ τούτου, υποστηρίζουν ότι είναι παντελώς εσφαλμένη η παράδοση που καθιερώθηκε με τη λατινική [[Βουλγάτα]], να αποδίδεται η λέξη ''διαθήκη'' ως ''testamentum'' ή ''testament'' ή αντίστοιχους όρους, αλλά αντιθέτως πρέπει να αποδίδεται ''covenant''. (Βλέπε Alexander Souter, ''The Text and Canon of the New Testament'' Second ed., 1953, σελ. 144)</ref>. Οποιαδήποτε άλλα βιβλία δεν τα θεωρούν θεόπνευστα και τα κατατάσσουν στα «[[απόκρυφα]]».

 

 

Οι '''[[Ιουδαίοι]]''' δέχονται αποκλειστικά τα 24 (αντιστιχούν στα 39 των χριστιανικών δογμάτων, καθώς κάποια ενοποιούνται) βιβλία του [[Βιβλικός κανόνας|ιουδαϊκού κανόνα]] και αναφέρονται σε αυτά ως «[[Τανάκ]]» ή απλά «Άγιες Γραφές».