Αγία Γραφή: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Οι '''[[Προτεστάντες]]''' γενικά δέχονται συνολικά 66 βιβλία. Μαζί με τα 27 βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] (αναφέρονται σε αυτό το τμήμα και ως «Ελληνική Καινή Διαθήκη») αποδέχονται και τον [[Βιβλικός κανόνας|ιουδαϊκό κανόνα]] με τα 39 βιβλία μόνο. Τα επιπλέον βιβλία που περιλαμβάνονται στον κανόνα της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας τα ονομάζουν γενικά «[[απόκρυφα]]», αν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν στη λατρεία. Υπάρχει μία σύγχρονη έκδοση της Βίβλου από τον καθολικό [[Θεολογία|θεολόγο]] Hubertus Halbfas στα γερμανικά<ref>[http://www.patmos.de/die-bibel-p-8444.html Hubertus Halbfas, Die Bibel.] ISBN 978-3-8436-0439-0.</ref>, η οποία ενώ προφανώς απευθύνεται σε προτεσταντικό κοινό, δεν περιέχει τα βιβλία των [[Τορά|Νόμων]], δηλ. το Λευιτικό, τους Αριθμούς και το Δευτερονόμιο.<ref>[http://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2194193 Bernard M. LEVINSON, The development of the Jewish Bible: Critical Reflections upon the Concept of a “Jewish Bible” and on the Idea of Its “Development”], στο Karin FINSTERBUSCH and Armin LANGE (eds.) What is Bible? Peeters, 2012, σελ. 378, 379.</ref>▼

Οι '''[[Μάρτυρες του Ιεχωβά]]''' δέχονται συνολικά 66 βιβλία. Μαζί με τα 27 βιβλία της [[Καινή Διαθήκη|Καινής Διαθήκης]] (αναφέρονται σε αυτό το τμήμα και ως «Χριστιανικές Ελληνικές Γραφές»), αποδέχονται αποκλειστικά τον [[Βιβλικός κανόνας|ιουδαϊκό (αλεξανδρινό) κανόνα]] με τα 39 βιβλία μόνο (αναφέρονται σε αυτό το τμήμα και ως «Εβραϊκές Γραφές»)<ref>Οι [[Μάρτυρες του Ιεχωβά]] θεωρούν ότι η έκφραση «Παλαιά Διαθήκη», που χρησιμοποιείται από τον [[Απόστολος Παύλος|Απ. Παύλο]] στο εδάφιο 2 Κορινθίους 3:14, αναφέρεται συγκεκριμένα στα συγγράμματα του [[Μωυσής|Μωυσή]] και όχι σε όλες τις [[Εβραϊκές Γραφές]], και γι' αυτό δεν χωρίζουν τη Γραφή σε «Παλαιά» και «Καινή Διαθήκη». Επίσης έχουν υιοθετήσει την ευρέως αποδεκτή άποψη που έχουν πλέον οι λόγιοι, ότι η λέξη ''διαθήκη'' στο εν λόγω εδάφιο δεν χρησιμοποιείται με την κλασική ελληνική της σημασία αλλά με αυτήν της [[Μετάφραση των Εβδομήκοντα|Μετάφρασης των Εβδομήκοντα]] και της υπόλοιπης Καινής Διαθήκης, και σημαίνει «συμφωνία, συνθήκη, συμβόλαιο». Ως εκ τούτου, υποστηρίζουν ότι είναι παντελώς εσφαλμένη η παράδοση που καθιερώθηκε με τη λατινική [[Βουλγάτα]], να αποδίδεται η λέξη ''διαθήκη'' ως ''testamentum'' ή ''testament'' ή αντίστοιχους όρους, αλλά αντιθέτως πρέπει να αποδίδεται ''covenant''. (Βλέπε Alexander Souter, ''The Text and Canon of the New Testament'' Second ed., 1953, σελ. 144)</ref>. Οποιαδήποτε άλλα βιβλία δεν τα θεωρούν θεόπνευστα και τα κατατάσσουν στα «[[απόκρυφα]]».▼

[[Αρχείο:Tetragrammaton benediction.png|thumb|right|Τμήμα γραφής σε ασημένιο ειλητάριο με την «Ιερατική Ευλογία» ([[Αριθμοί (βιβλίο)|Αριθμοί]], 6:24-26) στο οποίο φαίνεται το [[Τετραγράμματο]]: «''Είθε ο Κύριος να σε ευλογεί και να σε φυλάει· ο Κύριος να κάνει το πρόσωπό Του να λάμψει επάνω σου και να σε ευσπλαχνεί· ο Κύριος να υψώσει το πρόσωπό Του πάνω σου και να σου χαρίσει ειρήνη''». Χρονολογείται περί το 600 π.Χ. και βρέθηκε το 1979 στην [[Ιερουσαλήμ]].]]▼

Οι '''[[Ιουδαίοι]]''' δέχονται αποκλειστικά τα 24 (αντιστιχούν στα 39 των χριστιανικών δογμάτων, καθώς κάποια ενοποιούνται) βιβλία του [[Βιβλικός κανόνας|ιουδαϊκού κανόνα]] και αναφέρονται σε αυτά ως «[[Τανάκ]]» ή απλά «Άγιες Γραφές».</br>▼