Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου
|εικόνα=Félix Nadar 1820-1910 portraits Jules Michelet.jpg
Ο '''Ζυλ Μισλέ''' ([[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: Jules Michelet), στα ελληνικά συχνά αναφέρεται και '''Ζυλ Μισελέ''', (1798 - 1874) ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] ιστορικός και συγγραφέας. Τα έργα του ''Ιστορία της Γαλλίας'' (1833-67) και ''Ιστορία της Γαλλικής επανάστασης'' (1847-53) τον καθιέρωσαν ως έναν από τους μεγαλύτερους [[Ιστορία της Γαλλίας|ιστορικούς της Γαλλίας]] του 19ου αιώνα. <ref>{{Cite web|url=https://www.britannica.com/biography/Jules-Michelet|title=britannica.com/biography/Jules-Michelet|last=.}}</ref>▼
|λεζάντα= Ο Ζυλ Μισλέ, φωτογραφία του [[Ναντάρ]]}}
▲Ο '''Ζυλ Μισλέ''' ([[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]]: Jules Michelet), στα ελληνικά συχνά αναφέρεται και '''Ζυλ Μισελέ''',<ref>Εγκυκλοπαίδεια Μπριτάννικα, Μισ(ε)λέ Ζυλ, τομ. 42, σελ. 234</ref> (1798 - 1874) ήταν [[Γαλλία|Γάλλος]] ιστορικός και συγγραφέας. Τα έργα του ''Ιστορία της Γαλλίας'' (1833-67) και ''Ιστορία της Γαλλικής επανάστασης'' (1847-53) τον καθιέρωσαν ως έναν από τους μεγαλύτερους [[Ιστορία της Γαλλίας|ιστορικούς της Γαλλίας]] του 19ου αιώνα. <ref>{{Cite web|url=https://www.britannica.com/biography/Jules-Michelet|title=britannica.com/biography/Jules-Michelet|last=.}}</ref>
Υπήρξε φιλελεύθερος και αντικληρικαλιστής, αν και σήμερα αμφισβητείται από την ιστοριογραφική εξέλιξη του τέλους του 20ού αιώνα<ref>Laurent Avezou, ''Raconter la France. Histoire d'une histoire'', Armand Colin, 2008, <abbr>p.</abbr> 17.</ref>, κυρίως επειδή μέσω των ιστορικών του έργων συνέβαλε στη δημιουργία του «[[Εθνικός μύθος|Εθνικού μύθου]]» της [[Γαλλία|Γαλλίας]]. Έγραψε επίσης δοκίμια και ηθογραφικά βιβλία, μερικά από τα οποία τον έφεραν αντιμέτωπο με την Εκκλησία και την πολιτική εξουσία. <ref>{{Cite web|url=https://www.herodote.net/Bio/Michelet-biographie-TWljaGVsZXQ=.php|title=herodote.net/Bio/Michelet-biographie|last=.}}</ref>
Γραμμή 7 ⟶ 9 :
Ο Ζυλ Μισλέ γεννήθηκε στο [[Παρίσι]] στις 21 Αυγούστου 1798. Ήταν γιος τυπογράφου και έλαβε λαμπρή εκπαίδευση. Εξαιρετικός μαθητής, σε ηλικία 29 ετών δίδασκε ιστορία και φιλοσοφία στην Εκόλ Νορμάλ Συπεριέρ. Το 1824 παντρεύτηκε με την Πωλίν Ρουσώ, με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά.
Τα πρώτα του έργα ήταν σχολικά βιβλία και μια μετάφραση (1827) της ''Νέας Επιστήμης'' (Scienza nuova) του Ναπολιτάνου φιλοσόφου Τζιανμπατίστα Βίκο. Η [[Ιουλιανή Επανάσταση|Ιουλιανή επανάσταση]] του 1830 ενίσχυσε την επιρροή του Βίκο στον Μισελέ, τονίζοντας τον ρόλο
Στη συνέχεια, αφοσιώθηκε στη μεσαιωνική και σύγχρονη ιστορία. Το 1831 διορίστηκε διευθυντής του ιστορικού τμήματος των Εθνικών Αρχείων της Γαλλίας, έτσι είχε πρόσβαση σε μοναδικές πηγές για την εκτέλεση του μνημειώδους έργου της ζωής του, την ''Ιστορία της Γαλλίας''. Οι πρώτοι 6 τόμοι
Ο Μισλέ παρενέβαλε σκόπιμα τον εαυτό του στην αφήγησή του, πεπεισμένος ότι αυτός ήταν ο τρόπος για να επιτύχει τον απώτερο σκοπό του ιστορικού: την ανάσταση (ή την ανάπλαση) του παρελθόντος, στην οποία όλα τα στοιχεία του παρελθόντος - καλλιτεχνικά, θρησκευτικά, οικονομικά και πολιτικά - πρέπει να ανακληθούν, να αναβιώσουν, όπως ήταν κάποτε, σε μια ζωντανή σύνθεση. Όσο αυθαίρετο και υπερβολικά φιλόδοξο και αν φαίνεται αυτό το εγχείρημα, η ιδιοφυΐα και η ρομαντική φαντασία του επέτρεψαν στον συγγραφέα να επιτύχει μια αποτελεσματική ανασύνθεση, αξεπέραστη σε ποιητική και δραματική δύναμη.
[[Αρχείο:Jules Michelet par Thomas Couture.jpg|αριστερά|μικρογραφία|Ο Ζυλ Μισλέ, πίνακας του [[Τομά Κουτύρ]] (1865)]]
Ένα μήνα αργότερα, η [[Γαλλική Επανάσταση του 1848|επανάσταση του 1848]] πραγματοποίησε τα όνειρά του, τα οποία όμως σύντομα διαψεύσθηκαν: το 1852 ο
▲Προς το τέλος αυτής της περιόδου, η οποία σημαδεύτηκε από κρίσεις στην προσωπική του ζωή (θάνατος της πρώτης του συζύγου το 1839 και της φίλης του κυρίας Ντυμενίλ, το 1842) που αντικατοπτρίζονται στο έργο του. Αυτή την περίοδο, ο Μισλέ απομακρύνθηκε από τον [[Χριστιανισμός|Χριστιανισμό]] και άρχισε να διακηρύττει την πίστη του στη δημοκρατική πρόοδο. Η αυξανόμενη εχθρότητά του προς την εκκλησία, που εκφράστηκε στις παραδόσεις του στο [[Κολλέγιο της Γαλλίας]], όπου κατείχε την έδρα της Ιστορίας από το 1838, τον έφερε τελικά σε σύγκρουση με τους [[Εταιρεία του Ιησού|Ιησουίτες]] και οι παραδόσεις του διακόπηκαν τον Ιανουάριο του 1848.<ref>{{Cite web|url=https://www.histoire-pour-tous.fr/biographies/3062-jules-michelet-pere-de-lhistoire-de-france-biographie.html|title=histoire-pour-tous.fr/biographies/3062-jules-michelet-pere-de-lhistoire-de-france-biographie|last=.}}</ref>
Στη συνέχεια, συμπλήρωσε την ''Ιστορία της Γαλλίας'' από τη [[Γαλλική Αναγέννηση]] έως τις παραμονές της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής επανάστασης]] (11 τόμοι, 1855–67). Ωστόσο,
▲Ένα μήνα αργότερα, η [[Γαλλική Επανάσταση του 1848|επανάσταση του 1848]] πραγματοποίησε τα όνειρά του, τα οποία όμως σύντομα διαψεύσθηκαν: το 1852 ο Μισελέ, έχοντας αρνηθεί νομιμοφροσύνη στη [[Δεύτερη Γαλλική Αυτοκρατορία|Δεύτερη Αυτοκρατορία]], έπεσε σε πολιτική δυσμένεια και έχασε όλα τα δημόσια αξιώματά του. <ref>{{Cite web|url=https://books.openedition.org/obp/1389|title=books.openedition.org/Preface to the History of France (1869)|last=.}}</ref>Το 1847 είχε διακόψει την ''Ιστορία της Γαλλίας'' για να γράψει την ''Ιστορία της Γαλλικής επανάστασης'', 7 τόμοι (1847–53). Οραματίστηκε τη [[Γαλλική Επανάσταση]] ως την κορύφωση και τον θρίαμβο της Δικαιοσύνης επί της Θείας Χάριτος, με την οποία εννοούσε τόσο το χριστιανικό δόγμα όσο και την αυθαίρετη εξουσία της [[Μοναρχία|μοναρχίας]]. Αυτοί οι τόμοι, γραμμένοι με πυρετώδη ρυθμό, αποτελούν ένα ζωντανό χρονικό.<ref>{{Cite web|url=https://www.openbookpublishers.com/shopimages/resources/4-Gossman_Michelet_National%20History-Biography-Autobiography.pdf|title=openbookpublishers.com/Michelet_National-History-Biography-Autobiography.pdf|last=.}}</ref>
▲Στη συνέχεια, συμπλήρωσε την ''Ιστορία της Γαλλίας'' από τη [[Γαλλική Αναγέννηση]] έως τις παραμονές της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής επανάστασης]] (11 τόμοι, 1855–67). Ωστόσο, το μίσος του για τον κλήρο και τη βασιλεία, η βιαστική ή καταχρηστική χρησιμοποίηση των αρχείων και η μανία του για συμβολική ερμηνεία καθιστά το έργο μη απόλυτα αξιόπιστο ιστορικά επειδή ο Μισλέ, αν και αφιέρωσε πολύ χρόνο και κόπο στην εξερεύνηση των αρχείων, δεν δίστασε να εκφράσει ελεύθερα τις ιδεολογικές του προκαταλήψεις.
Το 1862 έγραψε τη ''Μάγισσα'' (1862), μια απολογία για τις μάγισσες που επιδίδονταν στη [[μαγεία]] και θεωρούνταν ως εγκαταλειμμένες ψυχές, θύματα των αντιφυσικών απαγορεύσεων της εκκλησίας.<ref>{{Cite web|url=https://www.babelio.com/auteur/Jules-Michelet/8524|title=babelio.com/auteur/Jules-Michelet|last=.}}</ref>
Προικισμένος
Πέθανε 9 Φεβρουαρίου 1874 στην [[Υέρ]].
Γραμμή 29 ⟶ 31 :
== Παραπομπές ==
Commons category} <references />
Authority control}
DEFAULTSORT:Ουντον, Ζαν-Αντουαν}
| |||