Ο '''Πάτροκλος''' ([[Αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχ. ελλ.]]: ''Πάτροκλος'' ή ''Πατροκλῆς'' < ''πατῆρ'' + ''κλέος'' (δόξα), «η δόξα του πατέρα, αυτός που δοξάζει τον πατέρα του»{{πηγή}}) ήταν γιος του Αργοναύτου [[Μενοίτιος (αργοναύτης)|Μενοίτου]] (αδερφού του [[Πηλέας|Πηλέα]]) και της θυγατέρας του [[Άκαστος|Ακάστου]], [[Σθενέλη]]ς ή της κόρης του Πηλέα [[Πολυμήλη]]ς (και επομένως ξάδερφος του Αχιλλέα) κατά τον [[Ησίοδος|Ησίοδο]]<ref>[2gym-giann.pel.sch.gr/axilleas/patrax.doc]</ref>, του οποίου ο παππούς, ο [[Αιακός]], ήταν γιος της ''[[Αίγινα (μυθολογία)|Αίγινας]]'' όπως και ο Μενοίτιος. Όταν ήταν ακόμη μικρό παιδί και ζούσε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, την Οπούντα της [[Αρχαία Λοκρίδα|Λοκρίδας]], σκότωσε πάνω στο παιχνίδι ένα συνομήλικό του αρχοντόπουλο, τον [[Κλησώνυμος|Κλησώνυμο]], το γιο του [[Αμφιδάμας|Αμφιδάμαντα]]. Αν και ήταν ανήλικος, ο Πάτροκλος έπρεπε να φύγει από τον τόπο του, γιατί τον βάραινε το αίμα του νεκρού. Έτσι ο πατέρας του τον έφερε στον Πηλέα, που τον ανέθρεψε μαζί με τον Αχιλλέα σαν δικό του παιδί.Εκεί ο Αχιλλέας και ο Πάτροκλος γνωρίστηκαν και ερωτεύτηκαν.Όμως δεν αποκάλυψε κανένας από τους δύο τα συναισθήματα τους μέχρι να φύγουν από το παλάτι και να πάνε στην σπηλιά του Χείρων
