Δημοκρατική Ένωσις (1956): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Eva Calevra (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Eva Calevra (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 15:
 
==Ιστορικό==
ΠυρήναςΠυρήνα της Δημοκρατικής Ενώσεως αποτελούσαν οι κεντρώοι κομματικοί σχηματισμοί των [[Σοφοκλής Βενιζέλος|Σοφοκλή Βενιζέλου]], [[Γεώργιος Παπανδρέου|Γεωργίου Παπανδρέου]], [[Σάββας Παπαπολίτης|Σάββα Παπαπολίτη]] και [[Αλέξανδρος Μπαλτατζής|Αλέξανδρου Μπαλτατζή]],<ref name="kath">{{cite news|author=Κωνσταντίνα Μπότσιου|title=Οι εκλογές του 1956|newspaper=[[Η Καθημερινή]]|url=http://www.kathimerini.gr/766579/article/epikairothta/ellada/oi-ekloges-toy-1956|date=11 Μαΐου 2014|accessdate=21-11-2017}}</ref> προκειμένου να επιτευχθεί μια ανάσχεση της ανόδου προς την εξουσία για την νεοπαγή [[Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις|Ε.Ρ.Ε.]] του [[Κωνσταντίνος Καραμανλής|Κωνσταντίνου Καραμανλή]], ενόψει και του γεγονότος της ψήφισης του νέου εκλογικού συστήματος, του λεγόμενου ''τριφασικού''.
 
Στην Δημοκρατική Ένωση μετείχαν το [[Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζόμενου Λαού|Δημοκρατικό Κόμμα Εργαζομένου Λαού]] ([[Γεώργιος Καρτάλης]] - [[Αλέξανδρος Σβώλος]]), η [[Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά|Ε.Δ.Α.]] ([[Ιωάννης Πασαλίδης]]) και η [[Κίνηση Εθνικής Δημοκρατικής Πρωτοβουλίας]] (που είχαν πρωτύτερα συμπτυχθεί στην [[Εθνική Κίνηση Αλλαγής]]), το [[Κόμμα των Φιλελευθέρων]] (υπό τον Γεώργιο Παπανδρέου), το [[Λαϊκόν Κόμμα]] (υπό τον [[Κωνσταντίνος Τσαλδάρης|Κωνσταντίνο Τσαλδάρη]]<nowiki/>ς), η [[Φιλελευθέρα Δημοκρατική Ένωσις]] του Σοφοκλή Βενιζέλου, η [[Εθνική Προοδευτική Ένωσις Κέντρου]] (Σάββας Παπαπολίτης) και το [[Κόμμα Αγροτών και Εργαζομένων]] (Αλέξανδρος Μπαλτατζής), ενώ αποκλείσθηκε το [[Κόμμα των Προοδευτικών]] του [[Σπύρος Μαρκεζίνης|Σπύρου Μαρκεζίνη]] με το αιτιολογικό ότι ο αρχηγός του είχε θητεύσει σε υπουργικές θέσεις επί κυβερνήσεων [[Ελληνικός Συναγερμός|Ελληνικού Συναγερμού]] ([[1952]] - [[1955]]) του [[Αλέξανδρος Παπάγος|Αλέξανδρου Παπάγου]]. Επικεφαλής του συνασπισμού τέθηκε ο Γεώργιος Παπανδρέου.
 
Παρότι ο συνασπισμός κέρδισε στις εκλογές περισσότερες ψήφους,<ref name="kath" /> εντούτοις εξέλεξε μόλις 132 βουλευτές και απέτυχε να κερδίσει την εξουσία, λόγω ακριβώς του εκλογικού συστήματος που ίσχυσε. Η Ε.Ρ.Ε. αναδείχθηκε κυβέρνηση, κερδίζοντας συνολικά 165 έδρες.