Εκκλησία του Δήμου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πηγές|30|05|2015}}
{{κουτί πληροφοριών Νομοθετικού σώματος
| όνομα = Εκκλησία του ΔιμουΔήμου
| ιθαγενές_όνομα =
| νομοθετικό σώμα =
Γραμμή 46 ⟶ 45 :
}}
 
Η '''[[Εκκλησία]] του Δήμου''' ήταν η κύρια [[δημοκρατία /Δημοκρατία|δημοκρατική]] συνέλευση στην [[αρχαία Αθήνα]], και πραγματοποιούνταν στο λόφο της [[Πνύκα|Πνύκας]], στην [[Αρχαία Αγορά της Αθήνας|Αρχαία Αγορά]] ή στο [[Θέατρο του Διονύσου]]. ΗΑπό συνέλευσητο ήταν451 π.Χ. είχαν το δικαίωμα να ανοιχτήμετέχουν σε όλουςαυτή τουςόλοι άρρενεςοι πολίτεςενήλικες Αθηναίοι (που είχαν [[πλήρη πολιτικά δικαιώματα]]), μετα ηλικίαοποία μεγαλύτερηαποκτούσαν τωνεφόσον (τουλάχιστον)ήταν 20και ετών,οι δύο γονείς τους αθηναίοι πολίτες και καθιερώθηκεαφού απόείχαν τονεκπληρώσει [[Σόλων|Σόλωνα]]τις τοδιετείς [[594στρατιωτικές π.Χ.]]τους υποχρεώσεις. ΚατάΑποκλείονταν τονοι [[5οςγυναίκες, αιώναςοι π.Χ.|5ομέτοικοι αιώνακαι π.Χ.]]οι δούλοι έωςπου δεν είχαν πολιτικά δικαιώματα καθώς και 43όσοι είχαν διαπράξει αδικήματα (''άτιμοι'').000 ΑθηναίοιΟι πολίτες συμμετείχανπου στηστέλνονταν διαδικασίασε τωνεκστρατείες αποφάσεωνκαι οι κάτοικοι της Αθηναϊκήςυπαίθρου δημοκρατίας.δεν Έπειταμπορούσαν απόπρακτικά τοννα Πελοποννησιακόσυμμετέχουν Πόλεμοσυστηματικά όμωςσε έχασεόλες παροδικάτις τησυνεδριάσεις δύναμήεξαιτίας της. Τηναπόστασης περίοδο(Θουκυδίδης, μετά''Iστοριών''). τονΑπό Πελοποννησιακόγεωγραφική πόλεμοάποψη, γιαη νααπόσταση διευκολύνονταιτων όσοιαπώτατων δενορίων της Αττικής ήταν αρκετάσαράντα εύποροιπέντε ώστεχιλιόμετρα νακαι μπορούνγια νατο ξοδέψουνλόγο ένααυτό μέροςοι τουπερισσότεροι χρόνουψηφοφόροι τουςέπαιρναν μακροιάμέρος απόστις τοσυνεδριάσεις, σπίτιμόνον καιόταν τηεπρόκειτο δουλειάνα τους,συζητηθούν θεσπίστηκεσοβαρά ''μισθοφορικοί''ή γιαδυσεπίλυτα τιςπροβλήματα. συνελεύσειςΜετά την αποκατάσταση της Εκκλησίαςδημοκρατίας του Δήμου (1προβλέφτηκε [[οβολός]]μισθός περίγια τατους 400πολίτες π.Χ.που απόσυμμετείχαν τονστις Αγύρριο,συνελεύσεις καιτης 3Εκκλησίας οβολοί το 359(εκκλησιαστικός π.Χ.μισθός).<ref>{{Cite web|url=https://www.dimokratia.info/%ce%b1%ce%b8%ce%b7%ce%bd%ce%b1%cf%8a%ce%ba%ce%b7-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%ce%ba%cf%81%ce%b1%cf%84%ce%b9%ce%b1/%ce%b7-%ce%b5%ce%ba%ce%ba%ce%bb%ce%b7%cf%83%ce%b9%ce%b1-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%b4%ce%b7%ce%bc%ce%bf%cf%85|title=Ή Εκκλησία του Δήμου|last=Ισοκράτης|website=ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ|language=el|accessdate=2022-04-05}}</ref>
 
Κατά τον [[5ος αιώνας π.Χ.|5ο αιώνα π.Χ.]] έως και 43.000 Αθηναίοι πολίτες συμμετείχαν στη διαδικασία των αποφάσεων της Αθηναϊκής δημοκρατίας. Έπειτα από τον [[Πελοποννησιακός Πόλεμος|Πελοποννησιακό Πόλεμο]] όμως έχασε παροδικά τη δύναμή της. Την περίοδο μετά τον Πελοποννησιακό πόλεμο, για να διευκολύνονται όσοι δεν ήταν αρκετά εύποροι ώστε να μπορούν να ξοδέψουν ένα μέρος του χρόνου τους μακριά από το σπίτι και τη δουλειά τους, θεσπίστηκαν ''μισθοφορικοί'' για τις συνελεύσεις της Εκκλησίας του Δήμου (1 [[οβολός]] περί τα 400 π.Χ. από τον Αγύρριο, και 3 οβολοί το 359 π.Χ.).
== Η παρρησία ==
 
Η Αρχαία Αθήνα εξασφάλιζε την ισότητα του λόγου, παρέχοντας το δικαίωμα της δημόσιας ομιλίας. Η επιθυμία των πολιτών δεν εναρμονιζόταν με τις ρητορικές ικανότητες, εξου και η αποκλειστική άσκηση του δικαιώματος από τους επιφανείς πολίτες. Η πλήρης ελευθερία του λόγου μεταφραζόταν ως κοινωνική αρετή, δηλαδή ειλικρίνεια και ως πολιτικό εργαλείο, δηλαδή σθεναρή έκφραση της γνώμης. Οι αποδοκιμασίες του ρήτορα προέρχονταν από πολιτικά ρεύματα διχογνωμίας, τα οποία εξέφραζαν τους κοινωνικούς συναισθηματισμούς. Κατά τον Αριστοφάνη, η στρατηγική των « δημοκολάκων » αποσκοπούσε στην απόκρυψη της πολιτειακής ακμής, αναδεικνύοντας τον ωφελιμισμό. Η επιτυχία της επιστημονικής υπόδειξης καθοριζόταν από:
Η Εκκλησία του Δήμου αποτελούσε το κυρίαρχο όργανο της [[Αθηναϊκή δημοκρατία|αθηναϊκής δημοκρατίας]], από την οποία εκπορεύονταν όλες οι εξουσίες. Συζητούσε σημαντικά θέματα που αφορούσαν το πολίτευμα, ψήφιζε τους νόμους, εξέλεγε τους στρατιωτικούς και οικονομικούς άρχοντες (Αριστοτέλης, ''Αθηναίων πολιτεία'' και ), αποφάσιζε για τον αριθμό των πολιτών, των μετοίκων και των δούλων που θα επιστρατεύονταν, επέβαλλε την ποινή του θανάτου ή της εξορίας καθώς και τη δήμευση της περιουσίας. Ακόμη, καθόριζε την εξωτερική πολιτική της Αθήνας, έπαιρνε τις αποφάσεις για τη σύναψη ειρήνης ή πολέμου και συμμαχίας με άλλες πόλεις και κράτη, δεχόταν τους ξένους πρέσβεις και εξέλεγε τους πρέσβεις της Αθήνας.<ref>{{Cite web|url=http://www.ime.gr/chronos/05/gr/politics/321assembly.html|title=Classical Period - Politics|website=www.ime.gr|accessdate=2022-04-05}}</ref>
 
== Η [[παρρησία]] ==
Η Αρχαία Αθήνα εξασφάλιζε την ισότητα του λόγου, παρέχοντας το δικαίωμα της δημόσιας ομιλίας. Η επιθυμία των πολιτών δεν εναρμονιζόταν με τις ρητορικές ικανότητες, εξουεξού και η αποκλειστική άσκηση του δικαιώματος από τους επιφανείς πολίτες. Η πλήρης ελευθερία του λόγου μεταφραζόταν ως κοινωνική αρετή, δηλαδή ειλικρίνεια και ως πολιτικό εργαλείο, δηλαδή σθεναρή έκφραση της γνώμης. Οι αποδοκιμασίες του ρήτορα προέρχονταν από πολιτικά ρεύματα διχογνωμίας, τα οποία εξέφραζαν τους κοινωνικούς συναισθηματισμούς. Κατά τον Αριστοφάνη, η στρατηγική των « δημοκολάκων » αποσκοπούσε στην απόκρυψη της πολιτειακής ακμής, αναδεικνύοντας τον ωφελιμισμό. Η επιτυχία της επιστημονικής υπόδειξης καθοριζόταν από:
 
α) το δίκαιον
 
β) το νόμιμοκνόμιμον
 
γ) το συμφέρον
Γραμμή 64 ⟶ 67 :
 
== Αρμοδιότητες ==
[[Εικόνα:Constitution-of-the-Athenians-in-the-4th-century-BC.png|thumb|right|350px|Σύνταγμα των Αθηναίων, 4ου αιώνα π.Χ. Η Εκκλησία του Δήμου αναπαριστάται με το μικρό γαλάζιο πλαίσιο στο πάνω μέρος της εικόνας. Αυτό το διάγραμμα βασίζεται στο [[Αθηναίων Πολιτεία|Σύνταγμα των Αθηναίων]] σύμφωνα με τον Αριστοτέλη.]]
 
Η συνέλευση ήταν αρμόδια για γενικά θέματα της πόλης, αλλά και για την κήρυξη του πολέμου, τις επιλογές στρατιωτικής στρατηγικής, και της εκλογής στρατηγών και άλλων ανώτερων αξιωματούχων. Η Εκκλησία συνερχόταν σε 4 τακτές συνεδριάσεις στη διάρκεια κάθε [[πρυτανεία|πρυτανείας]], άρα 40 φορές το χρόνο. Η πρώτη από τις 4 συνεδριάσεις κάθε πρυτανείας λεγόταν « ''κυρία Εκκλησία'' ». Ωστόσο, γίνονταν και έκτακτες συνεδριάσεις (''σύγκλητοι'').
Γραμμή 71 ⟶ 74 :
 
== Αστυνόμευση ==
Μια ομάδα σκλάβων, που είχαν το ρόλο της αστυνόμευσης, οι γνωστοί ''[[Σκύθες]]'', κουβαλούσαν σχοινιά που είχαν βυθιστεί σε κόκκινο χρώμμαχρώμα και προχωρούσαν στην πόλη τις ημέρες που γινόταν συνέλευση, και μαστίγωναν όσους πολίτες δεν είχαν πάει στη συνέλευση με τα σχοινιά. Με τα ενδύματα τους λερωμένα με αυτόν τον τρόπο, οι πολίτες ήταν ντροπιασμένοι και δεν μπορούσαν νομικά να πραγματοποιήσουν καμία δουλειά έως ότου επισκέπτονταν τους χώρους συνεδρίασης της Εκκλησίας του Δήμου, στο λόφο της Πνύκας.
 
Αποτέλεσε τη βάση για τη λειτουργία της δημοκρατικής Αθήνας, σε συνδυασμό με άλλους θεσμούς, όπως οι Κληρωτοί Άρχοντες και πολλά άλλα.
Γραμμή 77 ⟶ 80 :
== Δείτε επίσης ==
* [[Απέλλα]]
* [[Παρρησία]]
* [[Αθηναϊκή δημοκρατία|Αθηναϊκή Δημοκρατία]]
* [[Εκκλησία]]
* [[Άμεση δημοκρατία]]
* [[Συνέλευση του Καντονίου]]
 
== Εξωτερικοί Σύνδεσμοι ==
 
* [https://foundation.parliament.gr/VoulhFoundation/VoulhFoundationPortal/images/site_content/voulhFoundation/file/Ekpaideytika%20New/democracy/1_8democracy.pdf Αθηναϊκή δημοκρατία: Πολιτειακοί θεσμοί]
==Πηγές==
* [http://www.eie.gr/archaeologia/gr/chapter_more_7.aspx Εθνικό Ίδρυμα Ερευνών]
 
==Παραπομπές==
{{Ταξεις πολιτών}}
 
[[Κατηγορία:Όργανα αθηναϊκής πολιτείας]]
[[Κατηγορία:Αθηναϊκή Δημοκρατία]]