Ο '''Παναγιώτης Δεσποτόπουλος''' υπήρξε εύπορος κάτοικος του [[Αίγιο|Αιγίου]] κατά την εποχή της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του 1821]]. Καταγόταν από το [[Διακοπτό]]. Μυήθηκε στηνστη [[Φιλική Εταιρεία]] και προσέφερε πολλά χρήματα για τους σκοπούς της. Πριν από την Επανάσταση απεστάλη στην [[Κωνσταντινούπολη]] ως αντιπρόσωπος ("[[βεκίλης]]") του Καζά[[Καζάς|καζά]] της Βοστίτσας, όπως προκύπτει από έγγραφο του 1818 του αρχείου του Λόντου. Υπήρξε επίσης αντιπρόσωπος του [[Παλαιών Πατρών Γερμανός Γ΄|Παλαιών Πατρών Γερμανού]] ο οποίος είχε βαπτίσει και τον γιόγιο του Αλέξανδρο. Η [[Συνέλευση της Βοστίτσας]], στην οποία συμμετείχε και ο ίδιος, φιλοξενήθηκε μεταξύ άλλων και στο δικό του αρχοντικό στο Αίγιο. Αυτό βρισκόταν στη σημερινή διασταύρωση των οδών Μητροπόλεως και Δεσποτοπούλων. Εκεί το 1971 εντοιχίστηκε αναμνηστική πλάκα που αναφέρει το γεγονός.<ref>Μαργαρίτης Γ. Λεωνίδας, [http://leonidasmargaritis.blogspot.gr/2011/02/blog-post_16.html Σύναξη της Βοστίτσας - Απόφαση ελευθερίας. Από ομιλία στην Διακίδειο Σχολή του Λαού, 26-1-2005.]: "''Οι συνεδριάσεις εγένοντο κάθε φορά και σε διαφορετικό χώρο, γι’ αυτό και οι ιστορικοί συγγραφείς αναφέρουν ο καθένας και διαφορετικό χώρο σύγκλησης της συνέλευσης. Εκτός από το αρχοντικό του Ανδρέα Λόντου που αναφέρει ο Φραντζής πως έγινε η πρώτη συνεδρίαση, συνεδριάσεις έγιναν ακόμη στην εντός της πόλεως του Αιγίου Μονή του Αγίου Γεωργίου, και στα αρχοντικά Παναγιώτη Δεσποτόπουλου, Αγγελή Μελετοπούλου, και Λέοντος Μεσηνέζη.''"</ref><ref>Παναγόπουλος Δ. Γεώργιος, ''Η μυστική συνέλευσις της Βοστίτσας.'' Αθήνα, 1983, σελ. 51</ref>
Κατά την Επανάσταση διορίστηκε τακτικός φροντιστής των στρατευμάτων το 1825 και κατόπιν διετέλεσε τμηματάρχης της Γραμματείας Εσωτερικών με τον τίτλο "Συνθέτης" μέχρι την έλευση του [[Ιωάννης Καποδίστριας|Ιωάννη Καποδίστρια]]. Μετά την Επανάσταση κατέλαβε διάφορα δημόσια αξιώματα στο Αίγιο.
Μετεπαναστατικά η Επιτροπή Εκδουλεύσεων τον κατέταξε στην Ε' τάξη των πολιτικών.<ref>Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια (Δρανδάκη), άρθρο "Δεσποτόπουλος/ Δεσποτόπουλος Παναγιώτης"</ref>
Είχε δύο γιούςγιους, τον Αλέξανδρο (1802 ή 1803 - 1892 ή 1895) και τον Ηλία (? - 1885). Ο πρώτος ήταν μορφωμένος και υπήρξε ρήτωρ και συγγραφέας του βιβλίου "''Η εν Αιγίω Μυστική Συνέλευσις"'' στο οποίο διέσωσε πολύτιμες πληροφορίες.<ref>Σταυρόπουλος Αριστ. Ιστορία της πόλεως Αιγίου από των μυθικών χρόνων μέχρι των ημερών μας. Πάτραι, 1954. Βραβείον Ακαδημίας Αθηνών. Σελ. 508, 509.</ref>
