Βάραγγοι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Βίκινγκς
Ετικέτες: αφαιρέθηκαν παραπομπές Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ. επιμέλεια
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Nicholas Roerich, Guests from Overseas (corrected colour).jpg|thumb|right|220px|''Οι επισκέπτες από την πέρα θάλασσα'', πίνακας του Νίκολας Ρέριχ]]
 
Οι '''Βάραγγοι'''<ref name="papyr">Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Πάπυρος Larousse</ref> είναι το όνομα που δόθηκε από τους [[Έλληνες|Βυζαντινούς]] και τους [[Ανατολικοί Σλάβοι|ανατολικούς Σλάβους]] στον λαό των [[Βίκινγκ]] που κατευθύνθηκε ανατολικά. Έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην ιστορία της [[Ρωσία|Ρωσίας]]ς αφού μεταξύ 9ου και 12ου αιώνα δημιούργησαν και εξουσίαζαν το πρώτο [[Μεσαίωνας|μεσαιωνικό]] [[κράτος των Ρως]] και συγκρότησαν τη [[Βυζαντινή αυτοκρατορία|βυζαντινή]] [[Τάγμα των Βαράγγων|αυτοκρατορική φρουρά]] με σημαντική ισχύ μέχρι τον 13ο αιώνα<ref name="papyr" />. Ασχολούνταν κυρίως με τον πόλεμο (ως μισθοφόροι), την πειρατεία και το εμπόριο.
 
Αρχικά ο χαρακτήρας των Βαράγγων ήταν πολεμικός, όπως των Βίκινγκ συγγενών τους. Κατοικούσαν στα εδάφη της σημερινής [[Δανία|Δανίας]]ς και [[Σουηδία|Σουηδίας]]ς. Στο ιστορικό προσκήνιο εμφανίζονται κατά τα μέσα του 8ου αιώνα μ.Χ., όταν άρχισαν να μετακινούνται προς τα ανατολικά και τα νοτιοανατολικά ιδρύοντας τις δικές τους πόλεις πάνω στις [[Εμπορική Οδός Βαράγγων - Ελλήνων|εμπορικές οδούς του Δνείπερου]] και [[Εμπορική Οδός του Βόλγα|του Βόλγα]].
 
== Οι Βάραγγοι Ρως ==
Γραμμή 14:
[[File:Варяги.jpg|thumb|left|Η Πρόσκληση των Βαράγγων: ο Ρούρικ και τα αδέρφια του, φτάνουν στη Στάραγια Λαντόγκα.]]
 
Οι ιστορικοί αμφισβητούν την ύπαρξη του Ρούρικ και την ακρίβεια των παραπάνω ημερομηνιών, ιδιαίτερα αν συγκριθούν με αυτές των εγκυρότερων βυζαντινών πηγών (βλ. παρακάτω) και των [[Μπερτινιανά Χρονικά|Μπερτινιανών Χρονικών]] - ειδικά στα τελευταία μαρτυράται η συνάντηση κάποιων Βίκινγκ που ονομάζονταν Ρως και κατοικούσαν ανατολικά της [[Βαλτική|Βαλτικής]]ς με το [[Φράγκοι (φυλή)|φράγκο]] [[Λουδοβίκος Α΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκο Α΄]] το [[839]], είκοσι δηλαδή χρόνια πριν την άφιξή τους κατά το Πρώτο Χρονικό. Η επιστημονική έρευνα κατατείνει στο ότι η εγκατάσταση των Βαράγγων στα σλαβικά εδάφη έγινε σταδιακά μεταξύ 8ου και 9ου αιώνα με προγεφύρωμα το Χαγανάτο που εκτεινόταν στη σημερινή ΒΔ Ρωσία, δηλ. έναν αιώνα νωρίτερα απ' ό,τι αναφέρει το Πρώτο Χρονικό. Η πλήρης κυριαρχία τους και η ίδρυση του Κράτους των Ρως, που ήταν αποτέλεσμα της στρατιωτικής υπεροχής και της ηγεμονίας τους στο εμπόριο, τοποθετείται στα τέλη του 9ου αιώνα. Στο νέο κράτος η στρατιωτική και διοικητική αριστοκρατία ήταν βαραγγική και αποκαλούνταν ''[[Ρουρικίδες]]'', δηλ. ''παιδιά του Ρούρικ'', ενώ η σύνθεση του απλού λαού κυρίως σλαβική.
 
Αφού σταθεροποίησαν την ηγεμονία τους, οι Ρως προσπάθησαν να μιμηθούν τους πλουσιότερους και πιο ανεπτυγμένους νότιους γείτονές τους, τους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινούς]]: [[Εκχριστιανισμός των Ρως|εισήγαγαν το χριστιανισμό]] (μαζί με το γάμο του [[Βλαδίμηρος Α΄ του Κιέβου|Βλαδιμήρου του Κιέβου]] με τη βυζαντινή πριγκίπισσα Άννα) και είχαν μόνιμες οικονομικές και πολιτιστικές επαφές με την Πόλη. Γρήγορα όμως, οι Βάραγγοι αφομοιώθηκαν στο πολιτισμικό επίπεδο από το πληθυσμιακά υπέρτερο σλαβικό στοιχείο. Αν και παρέμειναν η άρχουσα τάξη του κράτους, η εθνική τους συνείδηση σταδιακά έγινε σλαβική. Η γλώσσα τους εξαφανίσθηκε το 13ο αιώνα.
Γραμμή 21:
 
== Οι Βάραγγοι στο Βυζάντιο ==
Πριν ακόμα κυριεύσουν την περιοχή που σήμερα ονομάζεται Ρωσία, οι Βάραγγοι είχαν αναπτύξει εμπορικές σχέσεις με τους [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|βυζαντινούς]], οι οποίοι τους ονόμαζαν επίσης Αβαρυάγους. Το 839 ο αυτοκράτορας Θεόφιλος στρατολογεί κάποιους ως μισθοφόρους, και από τότε ξεκινά μια σχέση αγάπης και μίσους. Άλλοτε υπηρετούσαν ως μισθοφόροι, άλλοτε επέδραμαν ως εχθροί. Μεταξύ 860 και 1043 έχουν καταγραφεί επτά εκστρατείες των Ρως εναντίον της [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινούπολης]]ς - καμία από αυτές δεν ήταν νικηφόρα αφού οι βυζαντινοί υπερτερούσαν στρατιωτικά, τόσο σε στρατό όσο και εξοπλισμό, ιδιαίτερα με το [[υγρό πυρ]]. Εμμέσως όμως οι Ρως αποκόμιζαν κάποια οφέλη από την επαναδιαπραγμάτευση των εμπορικών συμφωνιών που συνόδευαν τις συνθήκες ειρήνης.
 
Το 949 Βάραγγοι μισθοφόροι υπηρετούν στο στρατό του [[Κωνσταντίνος Ζ΄|Κωνσταντίνου Πορφυρογέννητου]], στην εκστρατεία του κατά της [[Κρήτη|Κρήτης]]ς. Συμπεριλαμβάνονται επίσης στις δυνάμεις που πολέμησαν εναντίον των [[Άραβες|Αράβων]] στη [[Συρία]] το 955. Μετά από αυτόν τον πόλεμο αναβαθμίζονται σε μέλη της επίλεκτης Αυτοκρατορικής Φρουράς.
 
Το 988 ο αυτοκράτορας [[Βασίλειος Β΄]] (''Βουλγαροκτόνος'') ζήτησε βοήθεια από το Βάραγγο ηγεμόνα [[Βλαδίμηρος Α΄ του Κιέβου|Βλαδίμηρο]] για να υπερασπισθεί το θρόνο του από το σφετεριστή [[Βάρδας Φωκάς|Βάρδα Φωκά]]. Ο Βλαδίμηρος έστειλε ένα σώμα 6.000 ανδρών και σαν αντάλλαγμα έλαβε την Άννα, αδελφή του αυτοκράτορα - άλλη μία σύζυγος, ανάμεσα σε δεκάδες συζύγους και οκτακόσιες παλλακίδες. Το εκστρατευτικό σώμα αποβιβάσθηκε στη Χρυσούπολη και συνέτριψε τα στρατεύματα των στασιαστών. Κατά τη διάρκεια της μάχης ο Φωκάς υπέστη εγκεφαλικό στη θέα των Βαράγγων πολεμιστών, πέθανε επί τόπου και ο στρατός του τράπηκε σε φυγή. Σύμφωνα με αφηγήσεις της εποχής ήταν απίστευτη η αγριότητα των Βαράγγων, οι οποίοι ''καταδίωκαν τους πολεμιστές του Φωκά και διασκέδαζαν κόβοντάς τους κομματάκια''.