Βελλεροφόντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 14:
===Οι τρεις επικίνδυνες αποστολές===
 
O Βελλεροφόντης έφτασε στην Λυκία για να αντιμετωπίσει την τρομερή Χίμαιρα αλλά δεν μπορούσε να την δαμάσει αφού ένοιωθε την καυτή της ανάσα, τότε σκέφτηκε μια σωτήρια ιδέα. Τοποθέτησε στο βέλος του ένα μεγάλο κομμάτι μολύβδου και το κάρφωσε στον λαιμό της, ο μόλυβδος έλειωσε στον λαιμό της Χίμαιρας, έκοψε την αναπνοή της και πέθανε. Ο Βελλεροφόντης επέστρεψε θριαμβευτής στον βασιλιά Ιοβάτη, εκείνος δεν μπορούσε να πιστέψει το μεγάλο κατόρθωμα του.<ref>Hesiod, Theogony 319ff; Bibliotheke, ii.3.2; Pindar, Olympian Odes, xiii.63ff; Pausanias, ii.4.1; Hyginus, Fabulae, 157; John Tzetzes, On Lycophron</ref> Αποφάσισε να του αναθέσει και άλλες αποστολές, τον έστειλε να αντιμετωπίσει τους [[Σόλυμοι|Σόλυμους]] έναν πολεμοχαρή λαό που κατοικούσε στα ανατολικά της Λυδίας αλλά τους υπέταξε επιτυχώς. Στην τρίτη αποστολή τον έστειλε να αντιμετωπίσει τις [[Αμαζόνες]] που ήταν γυναίκες αλλά πολεμούσαν σκληρότερα από τους άντρες, τις θανάτωσε αφού έριξε μεγάλες πέτρες από το φτερωτό του άλογο. Ο Ιοβάτης έστειλε στην συνέχεια εναντίον του Βελλεροφόντη έναν Κάριο πειρατή, προσπάθησε να τον ρίξει σε παγίδα αλλά δεν τα κατάφερε και ο Βελλεροφόντης τον θανάτωσε. Οι φρουροί των ανακτόρων επιτέθηκαν στον Βελλεροφόντη, εκείνος ζήτησε την βοήθεια του Ποσειδώνα που πλημμύρισε με νερό τον [[Ξάνθος|Ξάνθο]] πριν πλησιάσουν οι φρουροί. Οι γυναίκες των ανακτόρων σήκωσαν τα φορέματα τους για να περάσουν το νερό, ο Βελλεροφόντης τις είδε γυμνές, απαξίωσε να τις αντιμετωπίσει και έφυγε.<ref>Robert Graves, 75.d; Plutarch, On the Virtues of Women</ref> Ο Ιοβάτης ύστερα από τόσα κατορθώματα αναγνώρισε ότι είναι ανίκητος, τον πάντρεψε με την κόρη του Φιλονόη μικρότερη αδελφή της Σθενέβοιας και του έδωσε προίκα το μισό του βασίλειο, το περισσότερο πλούσιο γεμάτο αμπελώνες.<ref>Finkelberg, Margalit (1991). "Royal succession in heroic Greece". The Classical Quarterly. New Series. 41 (2): 303–316</ref> Με την Φιλονόη ο Βελλεροφόντης απέκτησε τον Πείσανδρο, τον Ιππόλοχο και την Λαοδάμεια που πλάγιασε με τον Δία, γέννησε τον Σαρπηδών αλλά θανατώθηκε από την Άρτεμη.<ref>[[Στράβων]], [[Γεωγραφικά]], 12.8.5 & 13.4.16</ref><ref>[[Όμηρος]], [[Ιλιάδα]], 197–205</ref><ref>https://web.archive.org/web/20110715021720/http://www.us.oup.com/us/companion.websites/0195153448/studentresources/chapters/ch25/?view=usa</ref>
Ο βασιλέας Ιοβάτης του αναθέτει τις εξής αποστολές:
# Να αντιμετωπίσει τους [[Σόλυμοι|Σόλυμους]] (ληστρικό λαό, στα ανατολικά σύνορα του βασιλείου της Λυκίας). Αυτοί κατατροπώθηκαν από τον ήρωα.
# Να αντιμετωπίσει τις [[Αμαζόνες]] (τον θρυλικό πολεμοχαρή λαό της Μικράς Ασίας που τον αποτελούσαν μόνον γυναίκες). Επίσης και αυτές συνετρίβησαν.
# Να αντιμετωπίσει τη [[Χίμαιρα (μυθολογία)|Χίμαιρα]] (φοβερό, πυρίπνουν και τρικέφαλο τέρας που στο εμπρόσθιο μέρος του είχε κεφαλές λέοντα και τράγου και η ουρά του κατέληγε σε κεφαλή δράκοντα). Ο Βελλεροφόντης ιππεύοντας τον [[Πήγασος (μυθολογία)|Πήγασο]] (πτερωτό ίππο από την πηγή Πειρήνη της Κορίνθου) κατάφερε να την φονεύσει.
 
Τέλος αφού εξόντωσε και επιφανείς Λύκιους που του έστησαν ενέδρα (με διαταγή του Ιοβάτη) επέστρεψε θριαμβευτής στην Λυκία όπου ο βασιλέας αναγκάστηκε να του προσφέρει τη θυγατέρα του Αμφίκλεια (ή Φιλονόη) ως σύζυγο καθώς και τη διαδοχή του βασιλείου.
 
Πλήρης από έπαρση για τη δύναμή του, ο Βελλεροφόντης αποφασίζει με το φτερωτό άλογό του να ανέβει στον ουρανό (ή στον [[Όλυμπος|Όλυμπο]]) και να ανακαλύψει την κατοικία των θεών. Τότε ο [[Δίας (μυθολογία)|Δίας]], εξοργισμένος από το θράσος του, του έριξε κεραυνό με αποτέλεσμα ο Βελλεροφόντης να πέσει από το άλογό του σε έναν ακανθώνα και να μείνει τυφλός και χωλός, χάνοντας τόσο τη βασιλική αρχή όσο και τον Πήγασο (που του «τον πήραν οι θεοί»).