Σιγισμούνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 52:
 
== Βιογραφικά στοιχεία ==
===Πρώτα χρόνια===
Γεννήθηκε στην [[Νυρεμβέργη]] και ήταν ο γιος του αυτοκράτορα [[Κάρολος Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Καρόλου Δ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] και της τέταρτης συζύγου του [[Ελισάβετ της Πομερανίας]], που ήταν εγγονή του [[Γκεντιμίνας]] μεγάλου δούκα της [[Λιθουανία]]ς και τού βασιλιά [[Καζιμίρ Γ΄ ο Μέγας|Καζιμίρ Γ΄]] της Πολωνίας. Ο Σιγισμούνδος πήρε το όνομά του από τον [[Σιγισμόνδος της Βουργουνδίας|Άγιο Σιγισμούνδο της Βουργουνδίας]], που ήταν ο αγαπημένος άγιος τού πατέρα του. Κατά την παιδική του ηλικία στα εδάφη του Στέμματος της Βοημίας, ο Σιγισμούνδος είχε το παρατσούκλι «Κοκκινότριχη αλεπού» ([[Τσεχική γλώσσα|Τσεχικά]]: ''Liška ryšavá''), λόγω του χρώματος των μαλλιών του.
[[File:Mary (Chronica Hungarorum).jpg|thumb|left|200px|Η πρώτη σύζυγος του Σιγισμούνδου [[Μαρία της Ουγγαρίας|Βασίλισσα Μαρία της Ουγγαρίας]].]]
Ο Βασιλιάς [[Λουδοβίκος Α΄ της Ουγγαρίας|Λουδοβίκος ο Μέγας της Ουγγαρίας και της Πολωνίας]] είχε πάντα καλή και στενή σχέση με τον Αυτοκράτορα Κάρολο Δ' και ο Σιγισμούνδος [[Αρραβώνας|αρραβωνιάστηκε]] τη μεγαλύτερη κόρη του Λουδοβίκου [[Μαρία της Ουγγαρίας|Μαρία]] το 1374, όταν ήταν έξι ετών και η Μαρία ήταν βρέφος. Το εγχείρημα του γάμου είχε ως στόχο να αυξήσει τα εδάφη που κατείχε ο [[Οίκος του Λουξεμβούργου]].<ref>{{cite book |last1=Main |first1=Archibald |title=The Emperor Sigismund |date=1903 |publisher=B.H. Blackwell |location=University of Michigan |isbn=0530512955 |pages=12 |url=https://www.google.com/books/edition/The_Emperor_Sigismund/hz4bAAAAMAAJ?hl=en&gbpv=0&kptab=overview |access-date=30 March 2022}}</ref> Μετά το θάνατο του πατέρα του το 1378 ο νεαρός Σιγισμούνδος έγινε [[Μαργραβινάτο του Βραδεμβούργου|Μαργράβος του Βραδεμβούργου]] και στάλθηκε στην Ουγγρική αυλή, όπου σύντομα έμαθε την ουγγρική γλώσσα και τον ουγγρικό τρόπο ζωής και αφοσιώθηκε ολοκληρωτικά στη χώρα που τον υιοθέτησε.<ref name=EB1911/> Ο Βασιλιάς Λουδοβίκος τον ονόμασε κληρονόμο του και τον όρισε διάδοχό του ως βασιλιά της Ουγγαρίας.
 
Το 1381 ο τότε 13χρονος Σιγισμούνδος στάλθηκε στην [[Κρακοβία]] από το μεγαλύτερο ετεροθαλή αδελφό και κηδεμόνα του [[Βεντσεσλάβος Δ΄ της Βοημίας|Βεντσεσλάβο, Βασιλιά της Γερμανίας και της Βοημίας]], για να μάθει πολωνικά και να εξοικειωθεί με τη χώρα και τους ανθρώπους της. Ο Βασιλιάς Βεντσεσλάβος του έδωσε επίσης το Νόιμαρκ, για να διευκολύνει την επικοινωνία μεταξύ του Βραδεμβούργου και της Πολωνίας.
 
Ενώ η Μαρία έγινε δεκτή ως μονάρχης της Ουγγαρίας ο Σιγισμούνδος αγωνίστηκε επίσης για το στέμμα της Πολωνίας Ωστόσο οι Πολωνοί ήταν απρόθυμοι να υποταχθούν σε ένα Γερμανό κυρίαρχο, ούτε ήθελαν να συνδεθούν με την Ουγγαρία.<ref>{{cite book |last1=Main |first1=Archibald |title=The Emperor Sigismund |date=1903 |publisher=B.H. Blackwell |location=University of Michigan |isbn=0530512955 |pages=13 |url=https://www.google.com/books/edition/The_Emperor_Sigismund/hz4bAAAAMAAJ?hl=en&gbpv=0&kptab=overview |access-date=30 March 2022}}</ref> Η διαφωνία μεταξύ των Πολωνών γαιοκτημόνων της Ελάσσονος Πολωνίας από τη μία πλευρά και εκείνων της Μείζονος Πολωνίας από την άλλη, σχετικά με την επιλογή του μελλοντικού μονάρχη της Πολωνίας, κατέληξε τελικά στην επιλογή της Λιθουανικής πλευράς. Η υποστήριξη των αρχόντων της Μείζονος Πολωνίας δεν ήταν αρκετή για να δώσει στον Πρίγκιπα Σιγισμούνδο το Πολωνικό στέμμα. Αντ 'αυτού οι γαιοκτήμονες της Ελάσσονος Πολωνίας το έδωσαν στη μικρότερη αδερφή της Mαρίας [[Γιαντβίγκα της Πολωνίας|Γιαντβίγκα ]], που παντρεύτηκε τον [[Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο|Γιογκάιλα]] της [[Μεγάλο Δουκάτο της Λιθουανίας|Λιθουανίας]].
 
===Θάνατος===
Πέθανε στις 9 Δεκεμβρίου 1437 στο [[Ζνόιμο]] της [[Μοραβία]]ς (σήμερα στη [[Δημοκρατία της Τσεχίας]]) και όπως δήλωσε όσο ζούσε, τάφηκε στο Ναγκιβάραντ του βασιλείου της Ουγγαρίας, (σημερινό [[Οράντεα]] της [[Ρουμανία]]ς) δίπλα στον τάφο του Αγίου βασιλιά [[Λαδίσλαος Α΄ της Ουγγαρίας|Λαδισλάου Α΄ της Ουγγαρίας]], ο οποίος είχε, για εκείνη την εποχή, τα ιδανικά χαρακτηριστικά ενός τέλειου μονάρχη, πολεμιστή και χριστιανού και κατά βάθος λατρευόταν από τον Σιγισμούνδο.<ref>Bertényi Iván. (2000). A Tizennegyedik Század története. Budapest: Pannonica kiadó.</ref> Με τη δεύτερη σύζυγό του, [[Βαρβάρα του Τσέλιε]], απέκτησε μία μοναχοκόρη, την [[Ελισάβετ του Λουξεμβούργου]], η οποία παντρεύτηκε τον Αλβέρτο Ε΄ δούκα της Αυστρίας (αργότερα βασιλιά [[Αλβέρτος Β΄ της Γερμανίας]]), με τον Σιγισμούνδο να χρίζει το ζεύγος διαδόχους του. Ο ίδιος δεν άφησε κανέναν γιο, οπότε η οικογένειά του στον [[Οίκος του Λουξεμβούργου|Οίκο του Λουξεμβούργου]] εξέλιπε με το τέλος του.<ref>{{Cite EB1911|wstitle=Sigismund}}</ref>