Σιγισμούνδος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 83:
 
Κατά τη μακρόχρονη βασιλεία του το βασιλικό κάστρο της Βούδας έγινε πιθανότατα το μεγαλύτερο γοτθικό παλάτι του ύστερου Μεσαίωνα.
 
==== Βασιλιάς της Κροατίας ====
[[File:Drinking horn of Sigismund of Luxemburg.PNG|166px|thumb|Κέρας-κύπελλο του Σιγισμούνδου του Λουξεμβούργου, πριν το 1408.]]
Περί το 1406 ο Σιγισμούνδος παντρεύτηκε την ξαδέρφη της Mαρίας [[Μπάρμπαρα του Τσέλιε|Βαρβάρα του Τσέλιε]], κόρη του Κόμη [[Χέρμαν Β΄ του Τσέλιε]]. Η μητέρα του Χέρμαν [[Αικατερίνη της Βοσνίας, κόμισσα του Τσέλιε|Αικατερίνη]] (του [[Οίκος των Κοτρομάνιτς|Οίκου των Κοτρομάνιτς]]) και η μητέρα της Μαρίας, η Βασίλισσα [[Ελισάβετ της Βοσνίας]] ήταν αδερφές, ή τουλάχιστον ξαδέρφες που έγιναν θετές αδερφές.
 
Ο Σιγισμούνδος κατάφερε να θέσει υπό τον έλεγχό του τη Σλαβονία. Δεν δίστασε να χρησιμοποιήσει βίαιες μεθόδους, αλλά ο έλεγχος του νότια του ποταμού Σάβου ήταν αδύναμος. Ο Σιγισμούνδος ηγήθηκε προσωπικά ενός στρατού σχεδόν 50.000 «σταυροφόρων» εναντίον των Βόσνιων, με αποκορύφωμα τη Μάχη του Ντόμπορ το 1408, μια σφαγή περίπου 200 οικογενειών ευγενών.
 
====Κτήσεις στη Σερβία====
Απειλούμενος από την οθωμανική επέκταση ο βασιλιάς Σιγισμούνδος κατάφερε να ενισχύσει την ασφάλεια των νότιων ουγγρικών συνόρων συνάπτοντας αμυντική συμμαχία με το [[Δεσπότης|δεσπότη] [[Στέφανος Λαζάρεβιτς|Στέφανο Λαζάρεβιτς]] της [[Δεσποτάτο της Σερβίας|Σερβίας]]. Το 1403 οι ουγγρικές κτήσεις στις βορειοδυτικές περιοχές της Σερβίας (η πόλη του [[Βελιγράδι|Βελιγραδίου]] και το Βανάτο της Μάτσβα), δόθηκαν στο δεσπότη Στέφανο, που υποσχέθηκε πίστη στο βασιλιά Σιγισμούνδο, παραμένοντας πιστός [[υποτελής]] του μέχρι το θάνατο το 1427. Ο διάδοχος του Στέφανου [[Γεώργιος Μπράνκοβιτς]] Η Σερβία υποσχέθηκε επίσης πίστη στο Σιγισμούνδο, επιστρέφοντάς του το Βελιγράδι. Διατηρώντας στενές σχέσεις με τους Σέρβους ηγεμόνες ο Σιγισμούνδος κατάφερε να εξασφαλίσει τα νότια σύνορα του βασιλείου του.{{sfn|Fine|1994|p=501-502, 526-527}}{{sfn|Ćirković|2004|p=89, 103}}
 
====Τάγμα του Δράκου====
Ο Σιγισμούνδος ίδρυσε το προσωπικό του ιπποτικό τάγμα, το Τάγμα του Δράκου, μετά τη νίκη στο Ντόμπορ. Ο κύριος στόχος του τάγματος ήταν η καταπολέμηση της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]]. Μέλη του ήταν κυρίως πολιτικοί σύμμαχοι και υποστηρικτές του Σιγισμούνδου. Τα κύρια μέλη ήταν οι στενοί σύμμαχοί του Νίκολας Β΄ Γκάραϊ, [[Χέρμαν Β΄ του Τσέλιε]], Στίμπορ του Στίμποριτς και Πίπο Σπάνο. Οι σημαντικότεροι Ευρωπαίοι μονάρχες έγιναν μέλη του τάγματος. Ενθάρρυνε το διεθνές εμπόριο καταργώντας τους εσωτερικούς δασμούς, ρυθμίζοντας τους δασμούς στα ξένα αγαθά και τυποποιώντας τα βάρη και τα μέτρα σε όλη τη χώρα.
 
===Βασιλιάς της Γερμανίας===
Μετά το θάνατο του Βασιλιά [[Ρούπερτ της Γερμανίας]] το 1410 ο Σιγισμούνδος –αγνοώντας τις αξιώσεις του ετεροθαλούς αδελφού του Βεντσεσλάβου– εξελέγη διάδοχός του από τρεις εκλέκτορες στις 20 Σεπτεμβρίου 1410, αλλά αντιμετώπισε τον ξάδερφό του [[Ιάκωβος της Μοραβίας|Ιάκωβο της Μοραβίας]], που είχε εκλεγεί από τέσσερις εκλέκτορες σε διαφορετικές εκλογές την 1η Οκτωβρίου. Ο θάνατος του Ιάκωβου, στις 18 Ιανουαρίου 1411, έλυσε αυτή τη σύγκρουση και ο Σιγισμούνδος εξελέγη ξανά βασιλιάς στις 21 Ιουλίου 1411. Η στέψη του αναβλήθηκε μέχρι τις 8 Νοεμβρίου 1414, όταν έλαβε χώρα στο [[Άαχεν]].<ref name=EB1911/>
 
===Αντιπολωνικές συμμαχίες===
Σε πολλές περιπτώσεις, και συγκεκριμένα το 1410, ο Σιγισμούνδος συμμάχησε με τους [[Τευτονικό Τάγμα|Τεύτονες Ιππότες]] εναντίον του [[Βλαδίσλαος Β΄ Γιαγκέλο|Βλαδίσλαου Β΄]] της Πολωνίας. Με αντάλλαγμα 300.000 δουκάτα θα επετίθετο στην [[Στέμμα του Βασιλείου της Πολωνίας|Πολωνία]] από το νότο μετά τη λήξη της εκεχειρίας την ημέρα του Αγίου Ιωάννη, 24 Ιουνίου. Ο Σιγισμούνδος διέταξε τον πιο πιστό του φίλο Στίμπορ του Στίμποριτς να οργανώσει την επίθεση στην Πολωνία. Ο Στίμπορ του Στίμποριτς ήταν πολωνικής καταγωγής και από την κύρια γραμμή της ισχυρής Ομάδας των Οστόγια που ήταν επίσης κατά της επιλογής του Γιαγκιέλο ως βασιλιά της Πολωνίας. Με την υποστήριξη του Σιγισμούνδου ο Στίμπορ έγινε ένας από τους ανθρώπους με τη μεγαλύτερη επιρροή στην ύστερη μεσαιωνική Ευρώπη, κατέχοντας τίτλους όπως του Δούκα της [[Τρανσυλβανία]]ς και περίπου το 25% της σύγχρονης [[Σλοβακία]]ς, συμπεριλαμβανομένων 31 κάστρων από τα οποία τα 15 βρίσκονταν γύρω από το μήκους 406 χιλιομέτρων ποταμό Βαχ με τη γύρω χώρα που του έδωσε ο Σιγισμούνδος.
 
===Θάνατος===