Ουαλεντινιανός Α΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 65:
[[File:Colosso-de-barletta.jpg|thumb|right|250px|Ο Κολοσσός της Μπαρλέττα που πιθανότατα παριστάνει τον αυτοκράτορα Ουαλεντινιανό Α΄]]
Ο Ουαλεντινιανός Α΄ έμαθε ότι [[Πίκτοι]] και Σκωτσέζοι επιτέθηκαν και δολοφόνησαν τους διοικητές στην Ρωμαική Βρεττανία, την ίδια εποχή [[Φράγκοι]] και Σάξονες λεηλατούσαν τα παράλια της βόρειας Γαλατίας. Η αυτοκρατορία βρέθηκε σε μεγάλο κίνδυνο, ο Σέβερους απεστάλλη, δεν μπόρεσε να διορθώσει την κατάσταση, επανήλθε και συνάντησε τον αυτοκράτορα στην [[Αμιένη]]. Ο Ουαλεντινιανός Α΄ κατόπιν αρρώστησε αλλά σύντομα ανάρρωσε και ανακήρυξε τον γιο του Γρατιανό Συναυτοκράτορα στην δύση.<ref>Rike, R.L., Apex Omnium: Religion in the Res Gestae of Ammianus (1987), pg. 91; Jones, Martindale and Morris, The Prosopography of the Later Roman Empire Vol. I (1971), σσ. 615-616</ref> Ο Ιοβίνος που είχε αποσταλεί στην Βρετανία επέστρεψε και ζήτησε από τον αυτοκράτορα ενισχύσεις, ο Ουαλεντινιανός όρισε διοικητή της Ρωμαϊκής Βρετανίας τον στρατηγό Θεοδόσιο τον Πρεσβύτερο με εντολή να την επαναφέρει υπό την Ρωμαϊκή κυριαρχία. Ο Σεβήρος και ο Ιοβίνος ωστόσο σύντομα κλήθηκαν ξανά από τον αυτοκράτορα να τον συνοδεύσουν στην νέα του εκστρατεία εναντίον των Αλαμαννών.
Ο Θεοδόσιος έφτασε με τις λεγεώνες του, προσέγγισε το Λονδίνο και επανέφερε την νότια Βρετανία υπό Ρωμαϊκή κυριαρχία, αναδιοργάνωσε κατόπιν τα διαλυμένα Ρωμαϊκά στρατεύματα στην Βρετανία, διόρισε τον Δουλκίτιο νέο στρατιωτικό αρχηγό. Από το 369 ο Θεοδόσιος βάδισε βόρεια του Λονδίνου, κατέπνιξε την εξέγερση του Βαλεντίνου, γαμπρού του βικάριου Μαξιμίνου και αποκατέστησε ολόκληρη την Βρετανία ξανά υπό την
Στις επαρχίες της Αφρικής ξέσπασε η επανάσταση του Βερβέρου Φίρμους (367) με αφορμή την διεφθαρμένη συμπεριφορά του τοπικού κόμη Ρωμανού, είχε αναμειχθεί σε θανατηφόρες οικογενειακές συγκρούσεις Μαυριτανών και σπαταλούσε άσκοπα τους κρατικούς πόρους. Ο Ουαλεντινιανός Α΄ έστειλε τον στρατηγό Θεοδόσιο να αποκαταστήσει τον αυτοκρατορικό έλεγχο, τα επόμενα δύο χρόνια ανακάλυψε τα εγκλήματα του Ρωμανού, τον συνέλαβε, υπέταξε και την εξέγερση του Φίρμους.
| |||