Μονή Αγίου Γεωργίου Επανωσήφη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 2:
==Ιστορικά στοιχεία==
===Ίδρυση===
Σύμφωνα με ιστορικά στοιχεία που αναφέρονται σε κώδικα από τη μονή (1864), που συγκεντρώθηκαν από διηγήσεις και την ιστορική παράδοση, η μονή ιδρύθηκε σε άγνωστο χρόνο<ref>Ο Gerola αναφέρει χρονολογία [[1694]], η οποία είναι σε ένα κελί</ref> από κάποιο μοναχό Παΐσιο, ο οποίος αρχικά ήταν αδερφός στη [[Μονή Απεζανών]] και είχε έλθει σε προστριβές με άλλους μοναχούς. Αναχώρησε για τη [[Ιερά Μονή Αγκαράθου|Μονή Αγκαράθου]] και στο δρόμο αναγκάστηκε να καταλύσει σε μια μικρή εκκλησία του Αγίου Γεωργίου, η οποία βρισκόταν στα κτήματα του φεουδάρχη Λαγγουβάρδου. Στον ύπνο του είδε όραμα τον Άγιο Γεώργιο να του λέει ότι ήθελε να μείνει εκεί για να του επεκτείνει το ναό. Ο Παΐσιος έμεινε και τελείωσε την οικοδομή με τη βοήθεια των κατοίκων της περιοχής. Ο Λαγγουβάρδος είχε δύο μητάτα, ένα στο [[Χαράκι Ηρακλείου|Χαράκι]], 2 χιλιόμετρα νότια από τη Μονή, και ένα άλλο, στο χώρο της μονής. Οι βοσκοί που είχε ο φεουδάρχης είχαν το ίδιο όνομα:Σήφης. Για να τους ξεχωρίζει, τους ονόμαζε Απάνω Σήφης και Κάτω Σήφης. Σε αυτό το προσωνύμιο οφείλει την ονομασία του και το μοναστήρι. Η μονή αναφέρεται στην Creta Sacra (I, 222) με το όνομα Monasterium Sancti Georgii Mart. Apanosiffi.
 
===Μετέπειτα ιστορία===
Πολλοί αδερφοί της μονής έγιναν αργότερα επίσκοποι Αρκαδίας. Κατά την Τουρκοκρατία αποτέλεσε σπουδαίο πνευματικό κέντρο, όπου εκπαιδεύτηκαν αρκετοί κληρικοί. Στην Επανάσταση του [[1821]] οι Τούρκοι του Κακού Χωριού εκτέλεσαν 18 μοναχούς. Επίσης, το μοναστήρι το επισκέφτηκαν και πολλοί ξένοι περιηγητές, όπως ο Pashley (1834), ο οποίος αναφέρει ότι εκείνη την εποχή είχε 11 μοναχούς. Από τις αρχές του 20ου αιώνα υπήχθη στην περιφέρεια της [[Μητρόπολη Κρήτης|Μητροπόλεως Κρήτης]], όπου ανήκει και σήμερα.