Δομημένος προγραμματισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[επιστήμη υπολογιστών]] ''δομημένος προγραμματισμός'' (structured programming) ή ''διαδικαστικός προγραμματισμός'' (procedural programming) είναι ένα [[προγραμματιστικό υπόδειγμα]] το οποίο βασίζεται στην έννοια της ''κλήσης διαδικασίας''. Η [[διαδικασία (υπολογιστές)|διαδικασία]], γνωστή επίσης και ως ρουτίνα, υπορουτίνα, μέθοδος ή συνάρτηση (δε σχετίζεται με τη μαθηματική έννοια και χρησιμοποιείται στις [[συναρτησιακός προγραμματισμός|συναρτησιακές γλώσσες]]) είναι απλά ένα αυτοτελές σύνολο εντολών προς εκτέλεση.

 

Αυτή η μέθοδος έχει σαν αποτέλεσμα να μπορούμε να διαχειριζόμαστε-συντηρούμε-[[αποσφαλμάτωση προγράμματος|αποσφαλματώνουμε]] ευκολότερα και ταχύτερα ένα μεγάλο πρόγραμμα, χειριζόμενοι μεγαλύτερες και πολυπλοκότερες μονάδες όπως οι διαδικασίες αντί για μεμονωμένες εντολές. Πράγματι, ο δομημένος προγραμματισμός εμφανίστηκε στα τέλη της δεκαετίας του '60 ακριβώς για να βοηθήσει στην ευκολότερη συντήρηση και συγγραφή πολύπλοκων προγραμμάτων. Η έννοια της διαδικασίας βέβαια ήταν προγενέστερη αλλά δεν έπαιζε τόσο σημαντικό ρόλο στην αρχιτεκτονική των υπό συγγραφή εφαρμογών.