Αραβική επανάσταση: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Created by translating the section "Background" from the page "Arab Revolt" Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό ΜετάφρασηΠεριεχόμενου ΜετάφρασηΕνότητας |
μ Επιμέλεια κειμένου |
||
Γραμμή 1:
Η '''αραβική επανάσταση''' ( {{Lang-ar|الثورة العربية}}
Ο Σαραφινικός Στρατός με επικεφαλής τον Χουσεΐν και τους Χασεμίτες, με στρατιωτική υποστήριξη από τη [[Βρετανική Αιγυπτιακή Εκστρατευτική Δύναμη]], πολέμησε με επιτυχία και απώθησε την οθωμανική στρατιωτική παρουσία από μεγάλο μέρος του [[Χετζάζ|Χεζάτζ]] και της [[Υπεριορδανία|Υπεριορδανίας]]. Οι επαναστατικές δυνάμεις τελικά κατέλαβαν τη [[Δαμασκός|Δαμασκό]] και ίδρυσαν [[Αραβικό Βασίλειο της Συρίας]] μια βραχύβια μοναρχία με επικεφαλής τον [[Φαϊζάλ Α΄ του Ιράκ|Φαϊζάλ]], γιο του Χουσεΐν.
Μετά τη [[Συμφωνία Σάικς–Πικό|συμφωνία Σάικς-Πικό]], η Μέση Ανατολή διαιρέθηκε αργότερα από τους Βρετανούς και τους Γάλλους σε [[Εντολή της Κοινωνίας των Εθνών|«εδάφη με εντολή»]], δεδομένοι ότι οι Βρετανοί υπαναχώρησαν από την υπόσχεσή τους να υποστηρίξουν ένα ενοποιημένο ανεξάρτητο αραβικό κράτος.
[[Αρχείο:
[[Αρχείο:Arab_fighters_akaba.png|μικρογραφία| Άραβες μαχητές στην Άκαμπα στις 28 Φεβρουαρίου 1918. Έγχρωμη φωτογραφία autochrone.]]
==
[[
Η άνοδος του εθνικισμού στην Οθωμανική Αυτοκρατορία χρονολογείται τουλάχιστον από το 1821. Ο αραβικός εθνικισμός έχει τις ρίζες του στο [[Μασρίκ]] (τα αραβικά εδάφη ανατολικά της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]]), ιδιαίτερα σε χώρες του [[Λεβάντες|Λεβάντε]]
Η [[Κίνημα των Νεοτούρκων|Επανάσταση των Νεότουρκων]] ξεκίνησε στις 3 Ιουλίου 1908 και γρήγορα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την αυτοκρατορία. Ως αποτέλεσμα, ο σουλτάνος [[Αμπντούλ Χαμίτ Β΄|Αμπντούλ Χαμίτ Β]] ' αναγκάστηκε να αναγγείλει την αποκατάσταση του συντάγματος του 1876 και την εκ νέου σύγκληση του [[Γενική Συνέλευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας|οθωμανικού κοινοβουλίου]]
{{Notelist}}▼
Η ΕΝΕΠ έδωσε τώρα μεγαλύτερη έμφαση στον συγκεντρωτισμό και στον εκσυγχρονισμό. Διακήρυξε ένα μήνυμα που ήταν ένα μείγμα [[Πανισλαμισμός|πανισλαμισμού]], οθωμανισμού και [[Παντουρκισμός|παντουρκισμού]], το οποίο προσαρμόστηκε ανάλογα με τις συνθήκες. Στην καρδιά, το CUP αποτελούνταν από Τούρκους εθνικιστές που ήθελαν να δουν τους Τούρκους ως την κυρίαρχη ομάδα εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία ανταγωνίστηκε τους Άραβες ηγέτες και τους ώθησε να σκεφτούν με παρόμοιους εθνικιστικούς όρους. <ref>Zeine, pp. 79–82.</ref> Άραβες μέλη του κοινοβουλίου υποστήριξαν το αντιπραξικόπημα του 1909, το οποίο είχε ως στόχο να διαλύσει το συνταγματικό σύστημα και να αποκαταστήσει την απόλυτη μοναρχία του σουλτάνου [[Αμπντούλ Χαμίτ Β΄|Αμπντούλ Χαμίτ Β']] . Ο εκθρονισμένος σουλτάνος προσπάθησε να αποκαταστήσει το [[Οθωμανικό Χαλιφάτο]] βάζοντας τέλος στις κοσμικές πολιτικές των Νεότουρκων, αλλά με τη σειρά του οδηγήθηκε στην εξορία στο Σελάνικ από το περιστατικό της 31ης Μαρτίου στο οποίο οι Νεότουρκοι νίκησαν το αντιπραξικόπημα και τελικά αντικαταστάθηκε από τον αδελφό του [[Μωάμεθ Ε΄]] . ▼
<references />▼
Το 1913, διανοούμενοι και πολιτικοί από το Μασρίκ συναντήθηκαν στο [[Παρίσι]] στο Α' Αραβικό Συνέδριο . Εκεί υπέβαλαν μια σειρά από αιτήματα για μεγαλύτερη αυτονομία και ισότητα εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένης της στοιχειώδους και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα αραβικά εδάφη που θα παραδίδονται στην αραβική γλώσσα, για τους Άραβες στρατεύσιμους σε καιρό ειρήνης στον οθωμανικό στρατό να υπηρετούν κοντά στην περιοχή καταγωγής τους και για τουλάχιστον τρεις Άραβες υπουργοί να είναι στο οθωμανικό υπουργικό συμβούλιο. <ref>Zeine, pp. 91–93.</ref>▼
▲[[File:علم_الثورة_العربية_الكبرى_في_متحف_صرح_الشهيد.jpg|μικρογραφία|Η σημαία της Αραβικής Εξέγερσης στο Μνημείο των Μαρτύρων, Αμμάν, Ιορδανία.]]
▲Η άνοδος του εθνικισμού στην Οθωμανική Αυτοκρατορία χρονολογείται τουλάχιστον από το 1821. Ο αραβικός εθνικισμός έχει τις ρίζες του στο [[Μασρίκ]] (τα αραβικά εδάφη ανατολικά της [[Αίγυπτος|Αιγύπτου]]), ιδιαίτερα σε χώρες του [[Λεβάντες|Λεβάντε]] . Ο πολιτικός προσανατολισμός των Αράβων εθνικιστών πριν από [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|τον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]] ήταν γενικά μέτριος. Τα αιτήματά τους ήταν μεταρρυθμιστικού χαρακτήρα και γενικά περιορίζονταν στην πολιτική αυτονομία, σε μεγαλύτερη χρήση της [[Αραβική γλώσσα|αραβικής γλώσσας]] στην εκπαίδευση και αλλαγές στη στράτευση εν καιρώ ειρήνης στην Οθωμανική Αυτοκρατορία για να επιτραπεί στους Άραβες στρατεύσιμους να υπηρετούν τοπικά στον οθωμανικό στρατό. <ref>Zeine N. Zeine (1973) ''The Emergence of Arab Nationalism'' (3rd ed.</ref>
== Σημειώσεις ==
▲Η [[Κίνημα των Νεοτούρκων|Επανάσταση των Νεότουρκων]] ξεκίνησε στις 3 Ιουλίου 1908 και γρήγορα εξαπλώθηκε σε ολόκληρη την αυτοκρατορία. Ως αποτέλεσμα, ο σουλτάνος [[Αμπντούλ Χαμίτ Β΄|Αμπντούλ Χαμίτ Β]] ' αναγκάστηκε να αναγγείλει την αποκατάσταση του συντάγματος του 1876 και την εκ νέου σύγκληση του [[Γενική Συνέλευση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας|οθωμανικού κοινοβουλίου]] . Η περίοδος αυτή είναι γνωστή ως Δεύτερη Συνταγματική Εποχή. Στις εκλογές του 1908, η Επιτροπή Νεοτουρκικών Ενώσεων και Προόδου (ΕΝΕΠ) κατάφερε να πάρει το πάνω χέρι ενάντια στη Φιλελεύθερη Ένωση, με επικεφαλής τον Σουλτανζάντ Σαμπαχαντίν . Το νέο κοινοβούλιο είχε 142 [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκους]], 60 [[Άραβες]], 25 [[Αλβανοί|Αλβανούς]], 23 [[Έλληνες]], 12 [[Αρμένιοι|Αρμένιους]] (συμπεριλαμβανομένων τεσσάρων Ντασνάκων και δύο Χουντσάκων ), πέντε [[Εβραίοι|Εβραίους]], τέσσερις [[Βούλγαροι|Βούλγαρους]], τρεις [[Σέρβοι|Σέρβους]] και έναν [[Βλάχοι (όρος)|Βλάχο]] .
▲{{Notelist}}
=== Παραπομπές ===
▲Η ΕΝΕΠ έδωσε τώρα μεγαλύτερη έμφαση στον συγκεντρωτισμό και στον εκσυγχρονισμό. Διακήρυξε ένα μήνυμα που ήταν ένα μείγμα [[Πανισλαμισμός|πανισλαμισμού]], οθωμανισμού και [[Παντουρκισμός|παντουρκισμού]], το οποίο προσαρμόστηκε ανάλογα με τις συνθήκες. Στην καρδιά, το CUP αποτελούνταν από Τούρκους εθνικιστές που ήθελαν να δουν τους Τούρκους ως την κυρίαρχη ομάδα εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, η οποία ανταγωνίστηκε τους Άραβες ηγέτες και τους ώθησε να σκεφτούν με παρόμοιους εθνικιστικούς όρους. <ref>Zeine, pp. 79–82.</ref> Άραβες μέλη του κοινοβουλίου υποστήριξαν το αντιπραξικόπημα του 1909, το οποίο είχε ως στόχο να διαλύσει το συνταγματικό σύστημα και να αποκαταστήσει την απόλυτη μοναρχία του σουλτάνου [[Αμπντούλ Χαμίτ Β΄|Αμπντούλ Χαμίτ Β']] . Ο εκθρονισμένος σουλτάνος προσπάθησε να αποκαταστήσει το [[Οθωμανικό Χαλιφάτο]] βάζοντας τέλος στις κοσμικές πολιτικές των Νεότουρκων, αλλά με τη σειρά του οδηγήθηκε στην εξορία στο Σελάνικ από το περιστατικό της 31ης Μαρτίου στο οποίο οι Νεότουρκοι νίκησαν το αντιπραξικόπημα και τελικά αντικαταστάθηκε από τον αδελφό του [[Μωάμεθ Ε΄]] .
▲<references />
▲Το 1913, διανοούμενοι και πολιτικοί από το Μασρίκ συναντήθηκαν στο [[Παρίσι]] στο Α' Αραβικό Συνέδριο . Εκεί υπέβαλαν μια σειρά από αιτήματα για μεγαλύτερη αυτονομία και ισότητα εντός της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, συμπεριλαμβανομένης της στοιχειώδους και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στα αραβικά εδάφη που θα παραδίδονται στην αραβική γλώσσα, για τους Άραβες στρατεύσιμους σε καιρό ειρήνης στον οθωμανικό στρατό να υπηρετούν κοντά στην περιοχή καταγωγής τους και για τουλάχιστον τρεις Άραβες υπουργοί να είναι στο οθωμανικό υπουργικό συμβούλιο. <ref>Zeine, pp. 91–93.</ref>
== Βιβλιογραφία ==
* Cleveland, William L. και Martin Bunton. (2016) ''Μια ιστορία της σύγχρονης Μέσης Ανατολής.'' 6η έκδοση Westview Press.
| |||