Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

| ιδρυτής =

| ανεξαρτησία = [[919]], [[1870]]

| προκαθήμενος= [[Πατριάρχης Βουλγαρίας Νεόφυτος|Πατριάρχης Νεόφυτος]]

| έδρα= [[Σόφια]], [[Βουλγαρία]]

Η Εκκλησία της Βουλγαρίας, η οποία ιδρύθηκε με τη σύντομη δράση της βυζαντινής ιεραποστολής, αμφιταλαντεύτηκε για λόγους πολιτικής κυρίως σκοπιμότητας μεταξύ των θρόνων της [[Βατικανό|Πρεσβυτέρας]] και της [[Νέα Ρώμη|Νέας Ρώμης]]. Τελικώς όμως εντάχθηκε ως μητρόπολη στη δικαιοδοσία του Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως με την απόφασή της υπό τον [[Πατριάρχης Ιγνάτιος|Πατριάρχη Ιγνάτιο]] συνόδου της Κωνσταντινουπόλεως (869-870) και παρά την αντίδραση των εκπροσώπων του παπικού θρόνου. Μετά τη σύνοδο Κωνσταντινουπόλεως, οι αντιπρόσωποι του [[Πάπας Ιωάννης Η΄|Πάπα Ιωάννη Η΄]] επανέθεσαν επισήμως το θέμα στον αποκατασταθέντα [[Πατριάρχης Φώτιος Α´|Πατριάρχη Φώτιο]], ο οποίος όμως απέρριψε με μετριοπάθεια και ευελιξία το παπικό αίτημα, λόγω των βέβαιων αντιδράσεων του αυτοκράτορα και της ιεραρχίας του θρόνου της Κωνσταντινουπόλεως. Η μεταστροφή των Βουλγάρων στον χριστιανισμό επιταχύνθηκε με το έργο των μαθητών του Κυρίλλου και Μεθοδίου, οι οποίοι κατέφυγαν μετά τον θάνατο του Μεθοδίου στη Βουλγαρία και στους άλλους Σλαβικούς λαούς της χερσονήσου του Αίμου. Ο Συμεών, νεότερος υιός του πρώτου χριστιανού ηγεμόνα της Βουλγαρίας Βόρη-Μιχαήλ, ανέλαβε την εξουσία μετά την εξουδετέρωση της προσπάθειας του πρεσβύτερου αδελφού του Βλαδιμήρου (889-893) να αποκαταστήσει στη Βουλγαρία την προγονική ειδωλολατρία, αλλά έδωσε συνέχεια στα παλαιότερα φιλόδοξα σχέδια του πατέρα του για μια ανεξάρτητη από το [[Οικουμενικό Πατριαρχείο]] Εκκλησία της Βουλγαρίας<ref>{{Cite book|title=Ιστορία της Βουλγαρικής Εκκλησίας, Τόμος Α΄|first=|last=|publisher=Εκδοτικός Οίκος Αδελφών Κυριακίδη Α.Ε, Ιωάννης Χ. Ταρνανίδης|isbn=|year=|location=|page=|quote=}}</ref>.

 

 

 

 

 

Β) Αρχιεπίσκοπος Βουλγαρίας μπορούσε να παραλληλιστεί με τους παλαιότερους αρχιεπίσκοπους στη [[Γαλλία]] και τη [[Γερμανία]].

 

 

Ε) Ήταν συνηθισμένος αυτοκέφαλος αρχιεπίσκοπος όποιος μνημονεύεται στο τακτικό του Ψευδοεπιφανίου.

Α) Διότι οι υπάρχουσες πήγες δεν αναφέρουν τα δικαιώματα του πρώτου αρχιεπισκόπου Βουλγαρίας.

 

 

Γ) Διότι ορισμένοι ερευνητές για τον προσδιορισμό της διοικητικής οργανώσεως της εκκλησίας της Βουλγαρίας χρησιμοποιούν ως μέτρο την παράδοση, κατά την οποία το πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως δεν παραχωρούσε εύκολα πλήρη αυτονομία σε νεοφώτιστες εκκλησίες, όπως ήταν η βουλγαρική. Από την άλλη, σωρεία ερευνητών υποστηρίζει ότι σε σύντομο σχετικά χρονικό διάστημα η αρχιεπισκοπή Βουλγαρίας πέρασε από το στάδιο της σχετικής αυτονομίας στο στάδιο της ανεξαρτησίας, της [[αυτοκεφαλία]]ς, κατά το πρότυπο της [[Εκκλησία της Κύπρου|Αρχιεπισκοπής Κύπρου]]. Και αυτό πραγματώθηκε πριν από το έτος 899.

Το φιρμάνι αυτό αναγνώριζε ουσιαστικά την κατάσταση που είχε διαμορφωθεί στην περιοχή της μετέπειτα Βουλγαρίας μετά τη βαθμιαία αφύπνιση του βουλγαρικού [[Εθνικισμός|εθνικισμού]] που είχε αρχίσει να εμφανίζεται περί το 1840 και την εκδίωξη αργότερα των Ελλήνων [[κληρικός|κληρικών]] από την περιοχή μετά την επάνδρωσή της με Βούλγαρους [[επίσκοπος|ιεράρχες]]. Η σύσταση της [[Εξαρχία]]ς αποσκοπούσε στη μείωση της ισχύος του Πατριαρχείου στην Κωνσταντινούπολη, κάτι που δεν ήταν άγνωστο στο Πατριαρχείο και στον Πατριάρχη [[Γρηγόριος ΣΤ΄|Γρηγόριο ΣΤ΄]].

 

 

== Η Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία σήμερα ==

 

Σημερινός Πατριάρχης Βουλγαρίας είναι ο [[Νεόφυτος Βουλγαρίας|Νεόφυτος]].