Εμπρησμός του Ράιχσταγκ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Eva Calevra (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
 
Γραμμή 32:
==Η δίκη της Λειψίας==
[[File:Georgi Dimitrov on a visit to Soviet Georgia in 1934 02.jpg|thumb|right|'''«Υπάρχει ένας γενναίος άντρας στη Γερμανία, και αυτός είναι Βούλγαρος»''' σχολίαζαν τα ευρωπαϊκά μέσα ενημέρωσης.<ref>John D. Bell: "The Bulgarian Communist Party from Blagoev to Zhivkov" εκδ. Hoover Institution Press, 1985, σελ. 47</ref> <small>Ο Δημητρώφ (δεξιά) το 1934 στη Σοβιετική Γεωργία.</small>]]
Στις [[21 Σεπτεμβρίου]] 1933 θα αρχίσει στο Ανώτατο Γερμανικό Δικαστήριο (Reichsgericht) (ηςτης [[Λειψία|Λειψίας]] η δίκη για τον εμπρησμό. Κατηγορούμενοι είναι ο Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε για την πράξη του εμπρησμού, ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Κομμουνιστικού Κόμματος Γερμανίας Έρνστ Τόργκλερ για συμμετοχή στον εμπρησμό και προδοσία και οι τρεις Βούλγαροι κομμουνιστές και μέλη της [[Κομιντέρν]] Βασίλι Τάνεφ, Μπλαγκόι Ποπώφ και [[Γκεόργκι Δημητρόφ]], κατηγορούμενοι για ηθική αυτουργία, προετοιμασία και οργάνωση της επιχείρησης.<br />
Η δίκη, που μεταδιδόταν ζωντανά από το κρατικό ραδιόφωνο και είχε πλήρη κάλυψη από εφημερίδες όλου του κόσμου, κράτησε μέχρι τις [[23 Δεκεμβρίου]] 1933. Με την ετυμηγορία του το δικαστήριο αθώωσε τους άλλους τέσσερις κατηγορούμενους, ελλείψει αποδεικτικών στοιχείων, κρίνοντας μόνον ένοχο τον Μαρίνο βαν ντερ Λούμπε, καταδικάζοντάς τον σε θάνατο.<br />
Αμέσως μετά τη δίκη, οι τρεις Βούλγαροι κομμουνιστές απελάθηκαν στη Ρωσία, όπου τους έγινε υποδοχή ηρώων, ο Τόργκλερ κρατήθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό με το πρόσχημα της «προστασίας» του μέχρι το [[1936]] και ο Μαρίνους βαν ντερ Λούμπε εκτελέστηκε δι' αποκεφαλισμού στην [[Γκιλοτίνα|γκιλοτίνα]], στις [[10 Ιανουαρίου]] [[1934]].