Λυκούργος ο Αλέου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Στην [[Αρχαία ελληνική μυθολογία]] ο '''Λυκούργος''' βασιλεύς της [[Νομός Αρκαδίας|Αρκαδικής]] [[Τεγέα]]ς ήταν μεγαλύτερος γιος και διάδοχος του [[Άλεος]] και της Νέαιρας κόρης του Περέος. Τα αδέλφια του ήταν ο Αμφίδαμας και ο [[Κηφεύς της Αρκαδίας]] που συμμετείχαν στην [[Αργοναυτική εκστρατεία]], η [[Αυγή (μυθολογία)|Αυγή]] μητέρα του ήρωα [[Τήλεφος|Τήλεφου]] και η Αλκιδίκη.<ref>[[Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου]], 3.9.1</ref> Οι γιοι του ήταν ο [[Αγκαίος της Αρκαδίας]], ο [[Έποχος]], ο Αμφίδαμας και ο Ίασος με σύζυγο την Κλεοφύλη ή την Ευρυνόμη ή την Αντίνοη.<ref>[[Απολλώνιος ο Ρόδιος]], [[Αργοναυτικά]], 1.164</ref><ref>[[Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου]], 3.9.2</ref> Ο Λυκούργος έμεινε διάσημος για τον φόνο ενός πολεμιστή του Αρηίθοου, του επιτέθηκε και τον σκότωσε σε ενέδρα στα περίφημα ''"στενά του Αρηίθοου"''.<ref>[[Παυσανίας]], ''"Ελλάδος περιήγησις"'', 8.4.10</ref> Ο Λυκούργος πήρε κατόπιν σαν λάφυρο την πανοπλία του την οποία φορούσε, σε μεγάλη ηλικία την έδωσε δώρο στον Ερευθαλίων.<ref>[[Όμηρος]], [[Ιλιάδα]], 7.136-150</ref> Τα Σχόλια στα [[Αργοναυτικά]] γράφουν ότι ο Λυκούργος σκότωσε και τον ίδιο τον Ερευθαλίων στην μάχη που ακολούθησε. Οι Αρκάδες τίμησαν το γεγονός με μιά ετήσια γιορτή στην μνήμη του Λυκούργου με το όνομα ''"Μολεία"''.<ref>[[Απολλώνιος ο Ρόδιος]], [[Αργοναυτικά]], 1.164</ref> Πέθανε σε βαθύτατο γήρας πιθανότατα από την λύπη του για τον θάνατο του γιου του Αγκαίου στο κυνήγι του [[Καλυδώνιος Κάπρος|Καλυδώνιου Κάπρου]], τον διαδέχθηκε ο [[Έχεμος]], γιος του Αερόπου και εγγονός του αδελφού Κηφέως.<ref>[[Παυσανίας]], ''"Ελλάδος περιήγησις"'', 8.4.10 & 8.5.1</ref><ref>{{Πολυτονικό|[10] μετὰ δὲ Ἄλιον τελευτήσαντα Λυκοῦργος ὁ Ἀλέου τὴν βασιλείαν πρεσβεῖα ἔσχε: παρέσχετο δὲ ἐς μνήμην Ἀρηίθοον ἄνδρα πολεμικὸν δόλῳ καὶ οὐ σὺν τῷ δικαίῳ κτείνας. γενομένων δὲ αὐτῷ παίδων Ἀγκαίου τε καὶ Ἐπόχου, τὸν μὲν νοσήσαντα ἐπιλαμβάνει τὸ χρεών, Ἀγκαῖος δὲ Ἰάσονί τε τοῦ πλοῦ μετέσχεν ἐς Κόλχους καὶ ὕστερον ὁμοῦ Μελεάγρῳ τὸ ἐν Καλυδῶνι κατεργαζόμενος θηρίον ἀπέθανεν ὑπὸ τοῦ ὑός. Λυκοῦργος μὲν δὴ πορρωτάτω γήρως ἀφίκετο ἐπιδὼν τοὺς παῖδας ἀμφοτέρους τελευτήσαντας: V. Λυκούργου δὲ ἀποθανόντος Ἔχεμος ὁ Ἀερόπου τοῦ Κηφέως τοῦ Ἀλέου τὴν Ἀρκάδων ἔσχεν ἀρχήν.}} [[s:Αρκαδικά|Παυσανία Αρκαδικά]]</ref>