Δημοκρατικός Συνομοσπονδισμός

Ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός, επίσης γνωστός ως δημοκρατικός φεντεραλισμός,[1] είναι ελευθεριακό σοσιαλιστικό πολιτικό σύστημα που αναπτύχθηκε από τον Αμπντουλάχ Οτζαλάν, ο οποίος επηρεάστηκε από τις ιδέες του Μάρεϋ Μπούκτσιν (τον οποίο και θεωρεί δάσκαλό του) και τις μελέτες του στον κλασικό αναρχισμό και τους θεωρητικούς του.

Ο Αμπντουλάχ Οτσαλάν, ιδρυτής της ιδεολογίας

Τον δημοκρατικό συνομοσπονδισμό τον περιγράφει ως "ανοιχτό προς άλλες πολιτικές ομάδες και παρατάξεις" και ως "ευέλικτο, πολυπολιτισμικό, αντιμονοπωλιακό και προσανατολισμένο στη συναίνεση".[2] Ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός οικοδομείται και εξελίσσεται συνέχεια στην Ροζάβα, όπως και σε άλλες περιοχές της Μ. Ανατολής.

Ιστορία Επεξεργασία

Ο Οτσαλάν, ο οποίος είναι o ιδεολογικό-φιλοσοφικός ηγέτης του Κουρδικού Εργατικού Κόμματος, ίδρυσε αυτή την ιδεολογία ενώ ήταν στη φυλακή. Ενώ αρχικά ήταν μια μαρξιστική-λενινιστική οργάνωση, η οργάνωση άλλαξε τις απόψεις τους καθώς ο Οτσαλάν άρχισε να συμφωνεί με τον Μάρεϋ Μπούκτσιν και να ενσωματώνει κάποια από την ιδεολογία του. Προς το τέλος της ζωής του, ο Μπούκτσιν απογοητεύθηκε από τα ολοένα και πιο απολιτικά στοιχεία του σύγχρονου αναρχικού κινήματος και ανέπτυξε αντί αυτού τον ελευθεριακό κοινοτισμό.[3] Οι κεντρικοί πυλώνες του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού είναι η γυναίκα, η κοινωνική οικολογία και η άμεση δημοκρατία.[4]

Σύμφωνα με τον Οτσαλάν, η ιδεολογία του έχει τις ρίζες της στη συμμετοχική δημοκρατία και την αυτονομία σε τοπικό επίπεδο.[5]

Όσο ισχυρότερη είναι η συμμετοχή, τόσο ισχυρότερη είναι αυτή η δημοκρατία. Ενώ το έθνος-κράτος είναι σε αντίθεση με τη δημοκρατία, και μάλιστα το αρνείται, ο δημοκρατικός συνομοσπονδισμός αποτελεί μια συνεχή δημοκρατική διαδικασία.

Πολιτικό πρόγραμμα Επεξεργασία

Οι υποστηρικτές του δεν βλέπουν την επαναστατική ανατροπή ενός κράτους ως έναν τρόπο δημιουργίας μιας βιώσιμης αλλαγής. Αντίθετα, τα κοινωνικά ζητήματα και τα ζητήματα που αφορούν την ελευθερία και τη δικαιοσύνη πρέπει να επιλυθούν με μια δημοκρατική-συνομοσπονδιακή διαδικασία[6]. Εάν ένα έθνος-κράτος επιλέξει να προχωρήσει στην επίθεση, ωστόσο, οι οπαδοί μπορεί να αντισταθούν στην αυτοάμυνα της δημοκρατικής συνομοσπονδίας (όπως οι Μονάδες Προστασίας του Λαού, YPG).[7]

Η ιδεολογία γνώρισε μια κάθετη αύξηση του ενδιαφέροντος, καθώς υποστηρικτές του δημοκρατικού συνομοσπονδισμού, όπως το YPG στη σύγκρουση στη Ροζάβα, έλαβαν μέρος στην καταπολέμηση της ISIS.[8]

Δείτε επίσης Επεξεργασία

Παραπομπές Επεξεργασία