Διάταγμα "Νέρων"
Διάταγμα Νέρων (Nerobefehl), ονομάστηκε από τους ιστορικούς, το «Διάταγμα για το έδαφος του Ράιχ», (Befehl betreffend Zerstörungsmaßnahmen im Reichsgebiet), που εξέδωσε ο Αδόλφος Χίτλερ, στις 19 Μαρτίου 1945 με το οποίο διέτασσε την πλήρη καταστροφή των υλικών υποδομών και υλικών αξιών της Γερμανίας, προκειμένου να μην παραδοθούν στα χέρια των Συμμαχικών δυνάμεων, που νικηφόρα προέλαυναν στο γερμανικό έδαφος.
Το διάταγμα πήρε την ονομασία «Νέρων», συγκρινόμενο με την διαταγή του Αυτοκράτορα Νέρωνα, υπεύθυνου σύμφωνα με την παράδοση, για την καταστροφική πυρκαγιά της Ρώμης, το 64 μ.Χ.
Το διάταγμα ωστόσο δεν εκτελέστηκε ποτέ, αφού ο επιφορτισμένος με την εκτέλεσή του, Υπουργός «Εξοπλισμών και Πυρομαχικών», Άλμπερτ Σπέερ, αρνήθηκε να το υλοποιήσει.
.jpg)
Το διάταγμα Επεξεργασία
ΑΠ: Μέτρα καταστροφής εντός της επικράτειας του Ράιχ
Ο αγώνας για την επιβίωση του έθνους μας, μας αναγκάζει να χρησιμοποιήσουμε όλα τα μέσα, ακόμη και εντός της επικράτειας του Ράιχ, που θα αποδυναμώνουν την πολεμική ισχύ του αντιπάλου μας και θα εμποδίζουν περαιτέρω προέλαση. Πρέπει να αξιοποιήσουμε κάθε ευκαιρία να επιφέρουμε βλάβη διαρκείας στην επιτελική ικανότητα του εχθρού για επίθεση. Είναι λάθος να πιστεύουμε ότι μη κατεστραμμένες συγκοινωνίες, επικοινωνίες και εγκαταστάσεις εφοδιασμού θα είναι χρήσιμες για εμάς μετά από ανακατάληψη χαμένων εδαφών. Κατά την υποχώρησή του, ο εχθρός θα αφήσει πίσω του μόνον καμμένη γη και θα εγκαταλείψει κάθε πρόνοια για τον πληθυσμό.
Συνεπώς διατάσσω –
1. Όλες οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις συγκοινωνίας, επικοινωνιών, βιομηχανίας και εφοδιασμού καθώς και στρατιωτικοί στόχοι εντός της επικράτειας του Ράιχ, που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν από τον εχθρό για την συνέχιση του αγώνα του, είτε τώρα είτε αργότερα, πρέπει να καταστραφούν.
2. Είναι ευθύνη των στρατιωτικών αρχών να εκτελέσουν αυτή την διαταγή και να καταστρέψουν όλους τους στρατιωτικούς στόχους, περιλαμβανομένων των εγκαταστάσεων συγκοινωνίας και επικοινωνιών.
Οι «Γκάουλαϊτερ» και οι «Επίτροποι για την Άμυνα του Ράιχ» είναι υπεύθυνοι για την καταστροφή των εγκαταστάσεων βιομηχανίας και εφοδιασμού, καθώς και άλλων στρατιωτικών στόχων· τα στρατεύματα πρέπει να δώσουν στους γκαουλάιτερ και στους επιτρόπους Άμυνας του Ράιχ τα μέσα για την εκπλήρωση αυτού του καθήκοντος.
3. Αυτή η διαταγή να μεταδοθεί σε όλους τους στρατιωτικούς διοικητές κατά το δυνατόν αμέσως· αντίθετες διαταγές είναι άκυρες.
Άντολφ Χίτλερ [1]
Η άρνηση του Σπέερ Επεξεργασία
Ο αρμόδιος υπουργός Άλμπερτ Σπέερ είχε ήδη εκφράσει την αντίθεσή του σε μια τέτοια πολιτική στέλνοντας ένα υπόμνημα στο Χίτλερ την προηγούμενη, 18 Μαρτίου, της έκδοσης της διαταγής. Ωστόσο, ο Χίτλερ τον αγνόησε.
Ο Σπέερ όμως, επανήλθε και πάλι, μόλις του επιδόθηκε και επίσημα το διάταγμα, στις 29 Μαρτίου του 1945, με επιστολή που έστειλε στον Χίτλερ.
Σύμφωνα με τα γραφόμενα του Σπέερ, ο Χίτλερ συζητώντας μαζί του, του εξέφρασε την άποψη ότι αν χαθεί ο πόλεμος θα χαθεί μαζί και το έθνος. Ότι αυτή η μοίρα είναι αναπόφευκτη. Ότι δεν πρέπει να φροντίσουμε ούτε για τα βασικά που θα χρειαστεί ο λαός για την πρωτογενή έστω επίβιωσή του, ότι μάλιστα είναι καλύτερο να καταστρέψουμε ακόμα και αυτά...Διότι το έθνος αποδείχτηκε αδύναμο οπότε και το μέλλον ανήκει στο δυνατότερο ανατολικό έθνος. Ότι, ακόμα και αυτοί που θα επιζήσουν μετά από αυτήν την αναμέτρηση, θα είναι οι λιγότερο πολύτιμοι, επειδή οι καλοί θα έχουν σκοτωθεί.
Ο Σπέερ, σύμφωνα με όσα γράφει στην επιστολή, τον ικετεύει να μην κάνει άλλο βήμα τόσο καταστροφικό για το έθνος.[2]. Για αυτό και σκόπιμα αποφάσισε να μην εκτελέσει την διαταγή. Μάλιστα, πέρασε τις τελευταίες μέρες του πολέμου, προσπαθώντας να πείσει τους Γκάουλαϊτερ και τους Επιτρόπους Άμυνας να παρακούσουν τις διαταγές του Αρχηγού τους, καταφέρνοντας έτσι να σώσει σημεία ζωτικής σημασίας.[3]
Την παρακοή των εντολών του, την ανακοίνωσε αυτοπροσώπως και στον ίδιο τον Χίτλερ κατά την διάρκεια της επίσκεψής του, στο καταφύγιό του, στις 22 Απριλίου 1945.[4]
Ο Χίτλερ αν και θυμωμένος με τον υπουργό του, ήταν πλέον ανίκανος να αντιδράσει. Οκτώ ημέρες αργότερα, θα αυτοκτονούσε.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ για την μετάφραση στα ελληνικάhttps://kokkonis.wordpress.com/%CF%80%CE%B7%CE%B3%CE%B5%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%B9%CF%83%CF%84%CE%BF%CF%81%CE%AF%CE%B1%CF%82/%CE%B4%CE%B9%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B3%CE%AE-%CE%BD%CE%AD%CF%81%CF%89%CE%BD-19-3-1945/
- ↑ για την μετάφραση https://kokkonis.wordpress.com/%cf%80%ce%b7%ce%b3%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%b7%cf%82-%ce%b9%cf%83%cf%84%ce%bf%cf%81%ce%af%ce%b1%cf%82/%ce%ac%ce%bb%ce%bc%cf%80%ce%b5%cf%81%cf%84-%cf%83%cf%80%ce%ad%ce%b5%cf%81-%ce%b7-%ce%bc%ce%bf%ce%af%cf%81%ce%b1-%ce%b4%ce%b5%ce%bd-%ce%b8%ce%b1-%ce%bc%ce%b1%cf%82-%ce%b5%ce%af%ce%bd%ce%b1%ce%b9/
- ↑ Sereny Gitta: "Albert Speer -His Battle with Truth", εκδ. Knopf. 1995
- ↑ "Blitzkrieg to Defeat: Hitler's War Directives 1939–1945" (NY: Holt Rinehart and Winston, 1971) σελ. 206–207, επιμέλεια Hugh R. Trevor Roper
Πηγές Επεξεργασία
- Το πρωτότυπο κείμενο της διαταγής αλλά και της επιστολής του Σπέερ υπάρχει στο "Deutsche Ausgabe, Urkunden und anderes Beweismaterial." Νυρεμβέργη 1949. Ανατύπωση: Μόναχο, Delphin Verlag, 1989, σσ. 430-431.