Διαμελισμός του Μιντναπόρ

Ο Διαμελισμός του Μιντναπόρ (Μπενγκάλι: মেদিনীপুর জেলা বিভাজন, Medinipur jela bibhajan) ήταν ο διοικητικός διαχωρισμός της επαρχίας Μιντναπόρ της Δυτικής Βεγγάλης της Ινδίας στη δυτική επαρχία Παστσίμ Μεντινιπούρ και την ανατολική επαρχία Πούρμπα Μεντινιπούρ. Ο διαμελισμός τέθηκε σε ισχύ την 1η Ιανουαρίου 2002. Με συλλογικό πληθυσμό 97 λακχ ή 9.7 εκατομμύρια, η ενωμένη επαρχία ήταν η πολυπληθέστερη επαρχία στην Ινδία και ήταν πιο πυκνοκατοικημένη από πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης της Σουηδίας.[1] Με τον διαμελισμό της επαρχίας, οι υποδιαιρέσεις Μεντινιπούρ Σαντάρ, Χαραγκπούρ, Τζάργκραμ (η οποία έγινε ξεχωριστή επαρχία το 2017) και Γκατάλ τοποθετήθηκαν στην επαρχία Παστσίμ Μεντινιπούρ, με το Μεντινιπούρ να είναι η πρωτεύουσα της δυτικής επαρχίας. Οι υποδιαιρέσεις Ταμλούκ, Κοντάι και Χάλντια τοποθετήθηκαν στην ανατολική επαρχία με έδρα το Ταμλούκ.[2] Η υποδιαίρεση Έγκρα, μια νέα υποδιαίρεση της επαρχίας Πούρμπα Μεντινιπούρ, αποσπάστηκε από την υποδιαίρεση Κοντάι.

Οι επαρχίες Παστσίμ και Πούρμπα Μεντινιπούρ την 1η Ιανουαρίου 2002

Πρώτες απόπειρες διαμελισμού Επεξεργασία

Η παλαιότερη καταγεγραμμένη προσπάθεια διαμελισμού της επαρχίας Μεντινιπόρ ανακοινώθηκε κατά τη διάρκεια της Βρετανικής κυριαρχίας το 1915.[3] Από τότε, η επαρχία είχε διοικηθεί από τον επαρχιακό δικαστή ή "συλλέκτης". Η ιδέα πίσω από το διαμελισμό ήταν να κάνει τη διοίκηση της μεγάλης επαρχίας πιο εύχρηστη. Η Κυβέρνηση της επαρχίας της Βεγγάλης εμπνεύστηκε την ιδέα το 1907 αλλά δεν την εφάρμοσε, λόγω της ρευστής κατάστασης στην επαρχία μετά τον Διαμελισμό της Βεγγάλης[3]. Για να βοηθήσει στη διοίκηση, σχεδιαζόταν η δημιουργία μιας επαρχίας Χίτζλι. Το Μιντναπόρ ήταν επίσης φυτώριο επαναστατικής δραστηριότητας, και πιστευόταν ότι ο διαμελισμός της επαρχίας θα επιτρέψει στη Βρετανική κυβέρνηση να σφίξει τα χέρια της[3]. Η ανακοίνωση του διαμελισμού στις 26 Ιανουαρίου 1915 έγινε δεκτή με διαμαρτυρίες από τους ζαμιντάρ που φοβήθηκαν ότι θα φορολογούνται δύο φορές αν τα εδάφη τους διαπερνούσαν τις δύο επαρχίες, και οι δικηγόροι του επαρχιακού δικαστηρίου ένιωσαν ότι η εργασία τους θα ζημιωνόταν εάν δημιουργούταν άλλο ένα επαρχιακό δικαστήριο στο Χίτζλι[3]. Ο Ουπέντρα Ναθ Μαϊτί, Πρόεδρος του δικηγορικού συλλόγου του Μιντναπόρ σχολίασε ότι ο διαμελισμός της επαρχίας δεν θα ήταν οικονομικά υγιής κατά τη γνώμη του καθώς υπήρχαν πιο επείγοντα θέματα όπου η διοίκηση έπρεπε να χρηματοδοτήσει[3]. Ο Μπιρεντρανάθ Σασμάλ, διακεκριμένος δικηγόρος και πολιτικός, υποστήριξε αρχικά το διαμελισμό όταν υπήρχε πιθανότητα η γενέτειρά του, το Κοντάι, να γίνει η έδρα της νέας επαρχίας, αλλά τελικά εναντιώθηκε καθώς ανακοινώθηκε το Χίτζλι αντ'αυτού[3]. Ένας αριθμός μελών του Ινδικού Εθνικού Κογκρέσου ήταν κατά του διαμελισμού αναφέροντας ότι πίστευαν ότι η άρχουσα τάξη ήθελε να σπάσει την ενότητα του πολιτικά συνειδητού πληθυσμού της επαρχίας. Οι αναταραχές κατά του διαμελισμού συνεχίστηκαν μέχρι το 1921, όταν η όλη ιδέα ακυρώθηκε λόγω οικονομικών προβλημάτων[3].

Διαμελισμός, 1 Ιανουαρίου 2002 Επεξεργασία

Στην ανεξάρτητη Ινδία, οι διαδοχικές κυβερνήσεις είχαν εκφράσει την επιθυμία να διαμελίσουν την επαρχία, αλλά κάτι τέτοιο δεν έγινε ποτέ μέχρι που ο επικεφαλής υπουργός Μπουνταντέμπ Μπατατσάρτζι οριστικοποίησε τις λεπτομέρειες του διαμελισμού και όρισε ημερομηνία.[4] Σύμφωνα με εκτιμήσεις τοπικών εφημερίδων, η διάθεση σε διάφορες πόλεις που επλήγησαν ήταν μεταβλητή. Σε γενικές γραμμές, στο Μιντναπόρ οι κάτοικοι αντιμετώπισαν το γεγονός αντιμετωπίστηκε με ανησυχία και απογοήτευση επικαλούμενοι την απώλεια σημασίας, ενώ αντίθετα χαιρετήθηκε με παρελάσεις και άλλες εκδηλώσεις στο Ταμλούκ καθώς τώρα είχε γίνει επαρχιακή πρωτεύουσα. Στο Κοντάι, υπήρχε απογοήτευση ή απάθεια καθώς το Κοντάι δεν είχε επιλεχτεί ως η πρωτεύουσα της νεοσύστατης επαρχίας.[4][5] Το μεγάλο κόμμα της αντιπολίτευσης, το Κογκρέσο Τριναμούλ, αντιτέθηκε στο διαμελισμό, αλλά ένα τμήμα των μέσων ενημέρωσης ήταν υπέρ του διαμελισμού[5]. Πιστευόταν ότι ο διαμελισμός της επαρχίας θα βοηθούσε τη διοίκηση να φτάσει τους ανθρώπους και θα βοηθούσε στην παροχή καλύτερης υγειονομικής περίθαλψης και εκπαιδευτικών εγκαταστάσεων[5]. Οι αντίπαλοι ανέφεραν ότι πολλά από τα προβλήματα των ναξαλιτικών στοιχείων θα μαστίζουν την επαρχία του Παστσίμ Μεντινιπούρ και θα καταλαμβάνουν μεγάλο μέρος των περιορισμένων πόρων[5]. Στο Ταμλούκ, άρχισαν να κατασκευάζονται νέα διοικητικά και νομοθετικά κτίρια αμέσως αφότου ο διαμελισμός τέθηκε σε ισχύ. Επίσης διορίστηκε νέος επαρχιακός δικαστής και αστυνομικός επιθεωρητής[4].

Παραπομπές Επεξεργασία

  1. Staff reporter (1 Ιανουαρίου 2002). «Abasheshe Medinipur bhenge noya jela aaj (in Bengali)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006. 
  2. Acharya, Prasun (2 Ιανουαρίου 2002). «Medinipur bhenge Buddher ashash hotabe jonojuddhoke (in Bengali)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Οκτωβρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 13 Οκτωβρίου 2006. 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Chakrabarty, Bidyut (1997). Local Politics and Indian Nationalism: Midnapur (1919-1944). New Delhi: Manohar. σελίδες 72–76. 
  4. 4,0 4,1 4,2 Jana, Naresh (2001-12-31). «Tamluk readies for giant's partition». The Telegraph (Calcutta, India). http://www.telegraphindia.com/1011231/national.htm#head3. Ανακτήθηκε στις 2006-10-13. 
  5. 5,0 5,1 5,2 5,3 Telegraph editorial (2002-01-03). «Divide and rule». The Telegraph (Calcutta, India). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-11-12. https://web.archive.org/web/20081112044743/http://www.telegraphindia.com/archives/archive.html. Ανακτήθηκε στις 2006-10-13.