Για άλλα άτομα ή χρήσεις της ονομασίας, δείτε: Ζεύξις (αποσαφήνιση).

Ο Ζεύξις (3ος αιώνας π.Χ.), γιος του Κυνάγου του Μακεδόνα, ήταν στρατηγός και αξιωματούχος του βασιλείου των Σελευκιδών κατά την εποχή του Αντίοχου Γ´ του Μέγα στα τέλη του 3ου αιώνα π.Χ.. Ηγήθηκε της εκστρατείας εναντίον του επαναστάτη Μόλωνα στην Μεσοποταμία, και από το 213 π.Χ. και έπειτα υπηρέτησε ως κυβερνήτης μια από τις επαρχίες στη Μικρά Ασία. Ήταν επίσης ένας από τους στρατηγούς στη μάχη της Μαγνησίας, όπου μετά την ήττα των Σελευκιδών από τους Ρωμαίους ο Ζεύξις πήγε στη Ρώμη για να συνθηκολογήσει.

Ζεύξις
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Zευξις (Αρχαία Ελληνικά)
Γέννηση3ος αιώνας π.Χ.
Θάνατος2ος αιώνας π.Χ.
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταδιπλωμάτης
στρατιωτικός
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαστρατηγός

Εκστρατεία κατά του Μόλωνα Επεξεργασία

Το 221 π.Χ. αντιμετώπισε τα στρατεύματα του Μόλωνα ο οποίος ήταν ο σατράπης της Μηδίας και είχε επαναστατήσει εναντίον του Αντίοχου, και αρχικά ο Ζεύξις κατάφερε να τον εμποδίσει να διασχίσει τον ποταμό Τίγρη.[1] Ο ίδιος ο Ζεύξις βρισκόταν υπό την εποπτεία του στρατηγού Ξενοίτα, ο οποίος τον είχε ορίσει ως τον διοικητή του στρατοπέδου, πόστο το οποίο κατείχε κατά την μετέπειτα ανεπιτυχή προσπάθεια του να συγκρουστεί με τον Μόλωνα όταν και έγινε πλέον συνολική υποχώρηση.

Κατά τη δεύτερη εκστρατεία των Σελευκιδών εναντίον του Μόλωνα όταν και πλέον ο ίδιος ο Αντίοχος ηγήθηκε της εκστρατείας, ο Ζεύξις τον συμβούλευσε να διασχίσει τον Τίγρη θεωρώντας πως κάτι τέτοιο θα είχε στρατηγικά πλεονεκτήματα, σε αντίθεση με την πρόταση του στρατηγού Ερμεία ο οποίος ήταν ένας από τους ισχυρότερους στρατηγούς του Αντίοχου και είχε προτείνει ο στρατός να κατευθυνθεί κατά μήκος του ποταμού και να τον διασχίσει αρκετά αργότερα.[2] Όταν επήλθε η σύγκρουση κατά τη μάχη της Απολλωνιάτιδος η οποία κατέληξε νικηφόρα για τον Αντίοχο, ο Ζεύξις διοικούσε την αριστερή πτέρυγα. Πήρε επίσης μέρος σε ένα κύριο σημείο της πολιορκίας της Σελεύκειας επί του Τίγρη.[3]

Συγκρούσεις με τους Ρωμαίους Επεξεργασία

Κατά τα επόμενα χρόνια ο Ζεύξις φαίνεται να είχε κερδίσει την ιδιαίτερη εύνοια του Αντίοχου, διατηρούσε στενές σχέσεις μαζί του και αναφέρεται πως τον αποκαλούσε πατέρα. Αργότερα ο Ζεύξις έγινε ο κυβερνήτης της Λυδίας,[4] όπου το χειμώνα του 201-200 π.Χ. ο Φίλιππος Ε´ της Μακεδονίας κατά τον πόλεμο του με τον Άτταλο Β´ της Περγάμου, σύμμαχο των Ρωμαίων κατά τον Δεύτερο Μακεδονικό Πόλεμο, ζήτησε από τον Ζεύξι να του αποσταλούν προμήθειες σιταριού.[5] Διασώζονται επίσης αρκετές επιγραφές όπου ο Ζεύξις αναφέρεται ως αντιβασιλέας στη Μικρά Ασία.[6]

Μια δεκαετία αργότερα, το 190 π.Χ. κατά την μάχη της Μαγνησίας εναντίον των Ρωμαίων, ο Ζεύξις ήταν ένας από τους διοικητές του κέντρου,[7] και μετά την ήττα των Σελευκιδών εστάλη ως ένας από τους αντιπροσώπους στη Ρώμη για να διαπραγματευτεί ειρηνευτική συμφωνία με τους Σκιπίωνα Αφρικανό και Σκιπίωνα Ασιατικό.[8] Ωστόσο οι Σελευκίδες ήταν πλέον πολύ αποδυναμωμένοι από τις επιχειρήσεις του Ρωμαίου πραίτωρα Βούλσου ώστε η αντιπροσωπεία δεν μπορούσε παρά να αποδεχτεί την ευνοϊκή για τους Ρωμαίους οριοθέτηση των συνόρων στην οροσειρά του Ταύρου.[9]

Η τελευταία φορά που αναφέρεται ο Ζεύξις είναι κατά τη συνθήκη της Απάμειας το 188 π.Χ. όπου οι Σελευκίδες έχασαν οριστικά όλες τις κτήσεις τους στη Μικρά Ασία.[10]

Παραπομπές Επεξεργασία

Πηγές Επεξεργασία