Λιούτοβιντ της Ζαχουμλίας
Ο Λιούτοβιντ της Ζαχλουμίας ήταν Σλάβος, γηγενής, κυβερνήτης της Ζαχλουμίας, στη σημερινή δυτική Ερζεγοβίνη και νότια της Κροατίας, που άκμασε στα μέσα του 11ου αιώνα υποτελής στη Βυζαντινή Αυτοκρατορία. Ήταν ο τελευταίος Βυζαντινός διοικητής του Θέματος του Σιρμίου το 1039-1042[1].
Λιούτοβιντ της Ζαχλουμίας | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Χώρα πολιτογράφησης | Βυζαντινή Αυτοκρατορία |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Περίοδος ακμής | 10ος αιώνας |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | στρατηγός |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | στρατηγός |
Σε έναν χάρτη του Ιουλίου του 1039 ο Λιούτοβιντ αναφέρεται με τους βυζαντινούς τίτλους του πρωτοσπαθάριου επί του χρυσιτρικλίνου, ύπατου, και στρατηγός της Σερβίας και της Ζαχλούμιας, γεγονός που υποδηλώνει ότι ο αυτοκράτορας Μιχαήλ Δ΄[2] του χορήγησε την διοίκηση αυτών των εδαφών, συμπεριλαμβανομένης και της Διοκλείας[1].
Το 1042 ο Ζουπάνος της Ράσκας Μπαν της Βοσνίας και ο Λιούτοβιντ έλαβαν μεγάλες ποσότητες χρυσού από τον Βυζαντινό αυτοκράτορα για την υποστήριξή τους στην ανατροπή του Στέφαν Βόγισλαβ της Διοκλείας[1][3]. Αυτός οδήγησε τον στρατό εναντίον της Διοκλείας το 1043, αλλά έπεσε σε ενέδρα στον λόφο Κλομπούκ[4] κι έχασε την μάχη από τον Βόισλαβ, ο οποίος νίκησε. Ο Βόισλαβ έπειτα συνέχισε για να προσαρτήσει το μεγαλύτερο μέρος του Ζαχλουμίου και της Τραβουνίας.
Παραπομπές Επεξεργασία
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Stephenson 2003, σσ. 42-43
- ↑ Cameron, Averil (17 Ιουλίου 2003). Fifty Years of Prosopography: The Later Roman Empire, Byzantium and Beyond. OUP/British Academy. ISBN 9780197262924.
- ↑ Chronicle of the Priest of Duklja, ch. 38: «iupano Rassae et bano Bosnae et principi regionis Chelmanae»
- ↑ Marko Vego, Naselja bosanske srednjevjekovne države, Svjetlost, 1957. Google Books
Πηγές Επεξεργασία
- Stephenson, Paul (2003). The legend of Basil the Bulgar-slayer. Cambridge University Press. σελίδες 42–43. ISBN 978-0-521-81530-7. Ανακτήθηκε στις 8 Μαΐου 2011.
- Medieval Lands: Montenegro