Οι Μεντζουκίδες (τουρκικά: Mengüçoğulları) ήταν τουρκομανική δυναστεία στη Μικρά Ασία την περίοδο 1118-1252. Ιδρύθηκε μετά τη μάχη του Μαντζικέρτ. Οι Μεντζουκίδες κυβέρνησαν τις περιοχές Ερζιντζάν, Κάμαχα, Σεμπινκαραχισάρ και Ντιβριγί στην ανατολική Μικρά Ασία το 12ο και 13ο αιώνα.

Λίγα είναι γνωστά για τον ιδρυτή της δυναστείας, Μενγκιουτζέκ Γκαζί. Πιθανόν ήταν ένας από τους διοικητές που απέστειλε ο Μεγάλος Σελτζούκος σουλτάνος Αλπ Αρσλάν για να καταλάβει τμήματα της Μικράς Ασίας μετά τη νίκη στο Μαντζικέρτ επί της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας, και το μπεηλίκι μοιάζει να ιδρύθηκε τα χρόνια μετά τη μάχη. Χωρίστηκε δε στα τμήματα του Ερζιντζάν και του Ντιβριγί μετά το θάνατο του μπέη (εμίρη) Ισάκ το 1142. Ο κλάδος του Ερζιντζάν υποτάχθηκε στο Σουλτανάτο του Ρουμ το 1228, ενώ αυτός του Ντιβριγί τερματίστηκε το 1277 από το Ιλχανάτο.

Οι Μεντζουκίδες έμειναν στην ιστορία για τα μνημεία που ανήγειραν στο Ντιβριγί. Το Μεγάλο Τζαμί του Ντιβριγί χτίστηκε το 1228 από τον σάχη Αχμέντ. Το όμορο ιατρικό κέντρο, ή Νταρουσσίφα, χτίστηκε την ίδια χρονιά από την Τουράν Μελέκ Σουλτάν, κόρη του Μεντζουκίδη ηγεμόνα του Ερζιντζάν, σάχη Φαχρεντίν Μπεχράμ.