Συνθήκη της Δεαβόλεως
Η Συνθήκη της Δεαβόλεως ήταν μία συμφωνία, που έγινε το 1108 μεταξύ του Ρωμαίου Αυτοκράτορα Αλεξίου Α΄ Κομνηνού και του Βοημούνδου Α΄ πρίγκιπα της Αντιόχειας στο περιθώριο της Α΄ Σταυροφορίας. Πήρε το όνομά της από το Ρωμαϊκό φρούριο της Δεάβολης (Ντεβόλ Β. Ηπείρου, μεταξύ Καστοριάς και Κορυτσάς). Αν και η συνθήκη δεν εφαρμόστηκε αμέσως, είχε ως στόχο να καταστήσει το πριγκιπάτο της Αντιόχειας υποτελές στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.
Στην αρχή της Α΄ Σταυροφορίας, τα στρατεύματα των Σταυροφόρων συγκεντρώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη και υποσχέθηκαν να επιστρέψουν στη Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία, όποια χώρα θα μπορούσαν να κατακτήσουν. Ωστόσο ο Βοημούνδος, γιος του Ροβέρτου Γυισκάρδου, πρώην εχθρού του Αλεξίου Α΄, διεκδίκησε το πριγκιπάτο της Αντιόχειας για τον εαυτό του. Ο Αλέξιος δεν αναγνώρισε τη νομιμότητα του πριγκιπάτου και ο Βοημούνδος Α΄ πήγε στην Ευρώπη αναζητώντας ενισχύσεις. Ο Νορμανδός πρίγκιπας ξεκίνησε έναν ανοιχτό πόλεμο εναντίον του Αλεξίου Α΄, πολιορκώντας το Δυρράχιο, αλλά σύντομα αναγκάστηκε να διαπραγματευθεί με τον Αλέξιο Α΄ στο Αυτοκρατορικό στρατόπεδο της Διάβολης, όπου υπογράφτηκε η συνθήκη.
Σύμφωνα με τους όρους της, ο Βοημούνδος συμφώνησε να γίνει υποτελής του Αυτοκράτορα και να υπερασπιστεί την Αυτοκρατορία, όποτε χρειαστεί. Επίσης αποδέχθηκε τον διορισμό Έλληνα Πατριάρχη. Σε αντάλλαγμα, του δόθηκαν οι τίτλοι του σεβαστού και του δούκα της Αντιόχειας. Του εγγυήθηκαν το δικαίωμα να περάσει στους απογόνους του την κομητεία της Έδεσσας. Μετά από αυτό ο Βοημούνδος αποσύρθηκε στη Απουλία και απεβίωσε εκεί. Ο ανιψιός του Ταγκρέδος, που ήταν επίτροπος στην Αντιόχεια, αρνήθηκε να αποδεχθεί τους όρους της συνθήκης. Η Αντιόχεια τέθηκε προσωρινά υπό Ρωμαϊκή επικυριαρχία το 1137, ως το 1158 που έγινε πραγματικά υποτελές στη Ρωμανία.
Η συνθήκη της Δεαβόλεως θεωρείται τυπικό παράδειγμα της Ρωμαϊκής τάσης για διευθέτηση των διαφορών μέσω διπλωματίας και όχι πολέμων. Ήταν αποτέλεσμα δυσπιστίας και αιτία καχυποψίας μεταξύ των Ρωμαίων και των Δυτικο-Ευρωπαίων γειτόνων τους.
Η προηγούμενη κατάσταση Επεξεργασία
Διευθετήσεις Επεξεργασία
Ανάλυση Επεξεργασία
Μετέπειτα γεγονότα Επεξεργασία
- Thomas S. Asbridge, The Creation of the Principality of Antioch, 1098–1130. The Boydell Press, 2000.
- Jonathan Harris, Byzantium and the Crusades. Hambledon and London, 2003.
- Ralph-Johannes Lilie, Byzantium and the Crusader States, 1096–1204. Trans. J.C. Morris and J.C. Ridings. Clarendon Press, 1993.
- Kenneth M. Setton, ed., A History of the Crusades, Vols. II and V. Madison, 1969–1989.